به گزارش خبرگزاری بسیج از اصلاندوز به نقل ازارس تبار،انقلاب شکوهمند ایران اسلامی رودخانه خروشانی است که فراز و نشیب های فراوانی در پس حادثه های تلخ و شیرین تاریخ را تجربه کرده است و صحنه های تاریخی زیبایی را با حماسه های غرور آفرین ، رشادت ها و جوانمردی های لاله های خونین بدن به وجود آورده که درعالم کم نظیر است، یکی از نمونه های این دلاوری های حماسه ساز، قیام 29 بهمن مردم تبریز درسال 1356 بود.
این قیام یکی ازحلقه های زنجیره ی روند انقلاب اسلامی است که ارتباط ناگسستنی با قیام حماسه آفرینان مردم قم، یزد و جهرم دارد و سرانجام این قیام ها بود که باعث به ثمرنشستن حکومت جمهوری اسلامی ایران و از بین رفتن حکومت ظلم و جور رژیم ستم شاهی شد.
حمایت همه جانبه مردم تبریز از ولی فقیه و مذهب تشیع و روحانی های مبارز در آغاز حرکت های انقلابی مردم ایران، باعث شد که علی رغم ایجاد اختناق شدید سیاسی از سوی رژیم پهلوی، مردم تبریز به ندای رهبر کبیر انقلاب اسلامی و ولی فقیه خود، امام خمینی (ره) لبیک گفته و تصمیم بگیرند برای بزرگداشت چهلمین روز شهدای قیام مردم قم در19 دی 1356، دوشادوش روحانی های مبارز شهرشان، همچون شهید آیت الله قاضی طباطبایی، به سمت مسجد قزللی حرکت کنند.
"عزیز
آرزومند" یکی از مبارزان انقلاب اسلامی است که در قیام مردم تبریز در 29 بهمن
حضور داشت و شاهد ماجرا بود.
در مناسبت گرامی داشت این روز بزرگ به سراغ این مبارز انقلابی رفتیم
تا این مبارز انقلابی روایتگرخاطرات آن دوران طلایی، برای ما و مخاطبان عزیز ارس
تبار باشد.
وی اینگونه سخن آغاز کرد:
اینجانب "عزیز آرزومند" فرزند مراد متولد 1338 ساکن روستای ایدر اصلاندوز هستم. بنده شاغل در اداره آموزش و پرورش این شهر با سمت کارشناس تعاون و رفاه و مسئول امور پشتیبانی اداره در این سازمان، ایفای وظیفه می کنم.
مقطع ابتدایی را در روستای ایدر گذراندم و از کلاس پنجم ابتدایی تا دیپلم را که از سال 1350 لغایت شهریور 1359 است را در شهر تبریز در مدرسه راهنمایی فرقانی (خیابان بهار) و همچنین مقطع دبیرستان (انستیتو تکنولوژی)بازرگانی را واقع در سه راه امین خیابان شهناز شمالی سابق تبریز ادامه تحصیل داده و فوق دیپلم را در تربیت معلم طباطبایی اردبیل طی کرده و مدرک کارشناسی زبان را از دانشگاه آزاد اصلاندوز دریافت کردم.
آرزومند در مورد قیام مردم شریف و عزیز تبریز در 29 بهمن ماه سال 1356 می گوید: جهت گرامی داشت خاطره روز اربعین شهدای شهر قم ، بنده حقیر هم همگام با دیگر مردم مبارزه این شهر در راهپیمایی شرکت کردم.
صبح روز یکشنبه 29 بهمن تقریبا ساعت 10:15 صبح بود که جمعی از مردم، از مسجد قزللی بازار تبریز به طرف خیابان شهناز شمالی سابق راهپیمایی می کردند و ما هم در آن لحظه در کلاس نشسته و درس می خواندیم که گروهی از راهپیمایان با در دست داشتن قمه و چوب به مدرسه ورود کردند تا ما هم بتوانیم به جمع راهپیمایان بپیوندیم.
وی افزود: البته دو روز قبل جهت شرکت در مراسم راهپیمایی، در مسجد قزللی به صورت پنهانی و بوسیله اعلامیه و نیز برخی از اساتید و ریش سفیدان، حضور در راهپیمایی را به ما اطلاع داده بودند.صبح همان روز وقتی که جمعی از مردم در جلو مسجد تجمع کرده بودند، مامورین کلانتری 6 متاسفانه درب مسجد را بسته بودند و نمی گذاشتند مراسم اجرا شود.در همین حال بود که سرگرد حق شناس رییس کلانتری، به سوی مردم تیراندازی کرد و یک نفر را در همان جا به شهادت رساند.
آرزومند در ادامه گفت: تقریبا راس ساعت 11:20 قبل از ظهر با شعار الله اکبر، مرگ بر حق شناس و مرگ بر شاه، راهپیمایی را ادامه دادیم تا اینکه در چهارراه شهناز سابق و به دستور شخصی به نام حمید خیرخواه که از مامورین ساواک و آگاهی بود ما را دستگیر و با تیراندازی و کتک کاری مامورین ساواک، به حوالی چهارراه شهناز سابق و بعد هم به خیابان ارتش برده و ما را در آنجا بازداشت کردند، تعداد افراد بازداشت شده بیش از 70 نفر بود که بنده هم یکی از آنان بودم و همه ما را در یکجا دستگیر و نگه داشته بودند.
وی در ادامه عنوان داشت که : آنها ما و سایر دستگیر شده ها را بعد از اذان مغرب با چشم و دست بسته سوار اتوبوس و مینی بوس کرده و از اول شب تا صبح فردا در خیابان های تبریز گرداندند و گوشزد می کردند که شما را با هلی کوپتر می بریم به دریا می اندازیم و یا در بیابان زنده زنده دفن می کنیم.
این مبارز
انقلابی در ادامه افزود: نزدیک صبح و در تاریخ سی ام بهمن بود که ما را در یک حیاط
پیاده کرده و چشم هایمان را باز کردند و دیدیم که شهربانی یا زندان تبریز است.
در آن زمان آقای کاظمی با سمت بازپرس و رئیس شعبه 2 دادگستری، مسئول
محاکمه در زندان بود که بنده و تمام دستگیر شدگان را به مدت 5 شبانه روز با
ضرب و شتم و انواع شکنجه های روحی و جسمی از قبیل سیگار چسباندن به اعضای بدنمان،
آزار و اذیت می کردند.
این شاهد عینی قیام مردم تبریز در 29 بهمن 56 در ادامه چنین بیان می کند: اولین سوال آنها از ما این بود که، آیا خمینی را می شناسید؟!؟ آنها حتی پیراهن های سیاه ما را نیز زیر سوال می بردند، که چرا پیراهن سیاه پوشیده اید.
چون در آن زمان هرکسی که پیراهن سیاه به تن می کرد یا ریش می گذاشت را بیش از اندازه شکنجه می کردند و بعد در پرونده، ما و دیگر دستگیر شدگان را اغتشاشگر و خرابکار می نامیدند، آن هم به علت اینکه چرا برعلیه رژیم ستم شاهی راهپیمایی می کنید و درکشور اغتشاش به بار می آورید و از این قبیل برچسب ها به ما می زند و پرونده سازی می کردند.
وی در پایان گفت: بعد از چندین روز شکنجه و پرسش و پاسخ ما را با قرار بازداشت به زندان فرستادند و پس از حدود یک ماه حضور در زندان با ضمانت و سند آزاد شدیم.
همزمان با 29 بهمن سال 1356 بود که مردم غیور تبریز به مناسبت بزرگداشت چهلمین روز درگذشت شهدای قیام مردمیِ قم در19 دی 1356 به پا خواستند وهمگام با سایر مردم و مبارزان انقلاب اسلامی در سایر نقاط ایران علیه رژیم ستم شاهی، همچون آباء و اجداد خود ، دیو استبداد داخلی و استعمار خارجی را در دوره مشروطیت شکستند، این بار نیز مردم تبریز نقش تاریخی خود را با خلق قیام پرشور 29 بهمن به خوبی ایفا کردند.
