10 روز 10 پیام عاشورایی/ پیام دوم

به گزارش خبرگزاری بسیج در سرخه؛ همزمان با آغاز ماه محرم حوزه علمیه نجمیه شهرستان سرخه اقدام  به انتشار 10 پیام عاشورایی در دهه اول محرم کرده است.

10روز 10 پیام عاشورایی

متن پیام در دومین روز به شرح ذیل است:

یکی دیگر از بارزترین پیام ها و فضائل اخلاقی  عاشورا و کربلا رحمت عام حضرت سیدالشهداء است.

اگر چه افراد بسیاری در مسیر حرکت امام حسین (ع) با دعوت امام روبه‌رو شدند، ولی حاضر به یاری آن حضرت نشدند و امام (ع) را در میان گرگ‌صفتان لشگر کوفه تنها گذاشتند، اما گزارش‌های فراوان تاریخی حاکی از لطف و رحمت امام نسبت به این‌گونه افراد بی‌وفاست. امام (ع) از آنها خواست زودتر از این منطقه دور شوند تا صدای «هل من ناصر» حضرت را در روز غربت و تنهایی نشنوند. در واقع امام نمی‌خواست حتی چنین افرادی، گرفتار بار سنگین‌تر گناه خود شوند. برخی از این افراد عبارتند از:

الف) عبیدالله بن حرّ جعفی

پس از مخالفت عبیدالله بن حرّ جعفی با یاری امام (ع)، آن حضرت از سر دلسوزی به او فرمود:

وَ لَکِنْ فِرَّ فَلَا لنَا وَ لَا عَلَیْنَا فَإِنَّهُ مَنْ سَمِعَ وَاعِیَتَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ ثُمَّ لَمْ یُجِبْنَا کَبَّهُ اللَّهُ عَلَی وَجْهِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ:  و لیکن تو هم از اینجا فرار کن که نه با ما باشی و نه علیه ما، چرا که هرکس صدای کمک‌خواهی ما اهل بیت (ع) را بشنود و اجابتمان نکند خداوند او را به صورت در آتش جهنم اندازد.

ب) عمرو بن قیس

عمرو بن قیس مشرقی می‌گوید: به همراه پسر عمویم در قصر بنی مقاتل خدمت امام (ع) رسیدیم.

حضرت فرمودند: «آیا برای یاری من آمده‌اید؟» گفتم: من سالخورده هستم و عیالوار و از طرفی کالاهایی از مردم در دست من است و نمی‌دانم آینده چه خواهد شد و دوست ندارم امانت‌هایی که در اختیار دارم، از بین برود. پسر عمویم نیز همین سخنان را گفت. امام (ع) فرمود: «فَانْطَلِقَا فَلَا تَسْمَعَا لِی وَاعِیَةً وَ لَا تَرَیَا لِی سَوَاداً فَإِنَّهُ مَنْ سَمِعَ وَاعِیَتَنَا أَوْ رَأَی سَوَادَنَا فَلَمْ یُجِبْنَا وَ لَمْ یُعِنَّا کَانَ‏ حَقّاً عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُکِبَّهُ عَلَی مَنْخِرَیْهِ فِی النَّارِ: 

حرکت کنید تا صدای یاری مرا نشنوید و لشگر مرا نبینید. هر کس صدای مرا بشنود و سپاه مرا ببیند، اما پاسخی ندهد و ما را یاری نکند، سزاوار است که خداوند او را به دوزخ افکند».

ج) هرثمه بن سلیم

هرثمة بن سلیم می‌گوید: در جنگ صفین در رکاب علی بن ابی‌طالب (ع) جنگیدیم. هنگامی که به سرزمین کربلا رسیدیم، امام (ع) پس از نماز، قدری از خاک کربلا را برداشت، ‌بوئید و ‌فرمود: «وَاهاً لَکِ أَیَّتُهَا التُّرْبَةُ لَیُحْشَرَنَّ مِنْکِ أَقْوَامٌ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسابٍ:  به به ای خاک، گروهی از تو محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت خواهند شد».

وقتی به خانه رسیدم، این داستان را برای همسرم که از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود، بازگو کردم و از اینکه حضرت از غیب سخن می‌گفت، اظهار شگفتی کردم.

همسرم گفت: امیرالمؤمنین (ع) جز به حق سخن نمی‌گوید. سال‌ها گذشت تا آنکه همراه با سپاه عبیدالله بن زیاد به کربلا آمدم. هنگامی که با امام حسین (ع) و لشگریانش روبه‌رو شدم، آن منزل‌گاه را شناختم و سخنان علی (ع) را در آن سرزمین به یاد آوردم. کراهتم از ادامه‌ همراهی با لشگر کوفه، سبب شد به سوی امام حسین (ع) حرکت کنم. به حضرت سلام کردم و ماجرایی را که از پدر بزرگوارشان دیده بودم، بازگو کردم. حضرت فرمود: «مَعَنَا أَنْتَ أَمْ عَلَیْنَا:

 با ما هستی یا با دشمنان ما؟». پاسخ دادم: نه با شما و نه علیه شما، اهل و عیالم را تنها گذاشته‌ام و می‌ترسم که ابن‌زیاد به آنها آسیبی برساند.

 امام (ع) فرمود: «فَوَلِّ هَرَباً حَتَّی لَا تَرَی لَنَا مَقْتَلًا فَوَ الَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ لَا یَرَی مَقْتَلَنَا الْیَوْمَ رَجُلٌ وَ لَا یُغِیثُنَا إِلَّا أَدْخَلَهُ اللَّهُ النَّارَ:  زود از این منطقه دور شو و بگریز تا قتلگاه ما را نبینی. سوگند به آن کس که جان محمّد در دست اوست، هر گاه کسی قتلگاه ما را ببیند در حالی که ما را یاری نکند، خداوند او را به آتش خوهد افکند».

پیام مکتب عاشورا:

عزادار و محب حضرت سیدالشهداء علیه السلام

امامان - علیهم السلام - جلوه های رحمت گسترده الهی اند; هم در این جهان و هم در آن جهان!

ایشان نسبت به دوستان و ارادت مندان خود مهر می ورزند و همواره مردم از عنایتشان برخوردارند، آنچنان که در فراز مبارک زیارت جامعه نسبت به مقام شامخ امامت آمده : «معدن الرحمة» (درود بر شما ای) مراکز و مخازن رحمت الهی....