به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ این روزها که مصادف با ایام پیروزی انقلاب است روزهایی ماندگار و فراموش ناشدنی در تاریخ ایران محسوب می‌شود، انقلاب ایران، انقلابی مبتنی بر بینش عمیق توحیدی و الهام گرفته از انقلاب سرخ عاشورای حسینی است که در آن عده‌ای قلیل، با اعتقادی وسیع و راسخ، نیروهای کفر و باطل را شکست دادند و چشم قدرتمندان را خیره ساختند. با پای گذاردن در دایره معنویت و ایثار و شهادت بود که فرزانگان خاک، از این سرزمین پاک، به سوی افلاک، پر گشودند و تا نهایت تاریخ جاودانه شدند.
دهه مبارک فجر، تجلی شکوهمند حماسه و سرافرازی ملتی است که در عصر اسارت انسان و در روزگار قحطی انسانیت، با انقلاب اسلامی خویش، صفحههای زرین را در تاریخ حیات آدمی گشود و صدای خداخواهی، معنویت، آزادی و استقلال را در گوش جان جهانیان طنینانداز کرد اما نباید فراموش کرد چه جان‌هایی در راه به ثمر رسیدن این انقلاب فدا شد.
بی‌شک اگر فداکاری و ایثارگری شهدا نبود انقلاب ما امروز با این صلابت و اقتدار در جهان مطرح نبود؛ شهدایی که سر دادن اما ذره‌ای از خاک وطن را ندادند، شهدایی که خون دادند تا امروز ایران ما با اقتدار قله‌های پیشرفت و توسعه را یکی پس از دیگری طی کند و به خاری تبدیل شود در چشم دشمنانی که تاب دیدن ایران قوی را ندارد.
استان شهید پرور مرکزی نیز در طول انقلاب 89 شهید تقدیم کرده است؛ یکی از دلیرمردان این خطه جوانی از شهر تاریخی نراق است.
این شهر کوچک اغلب اولین‌های تاثیرگذار در تاریخ را به نام خود ثبت کرده است؛ قیام هفدهم شهریور 57 روزی است که جوانان انقلابی و مدافع نهضت امام خمینی(ره) با دست خالی به نشانه اعتراض به ظلم و استبداد رژیم محمدرضا پهلوی به خیابان‌های تهران آمدند. میدان ژاله در آن سال شاهد ریخته شدن خون جوانانی بود که برای دفاع از اعتقاد و آرمان‌شان در مقابل رژیم پهلوی سینه خود را اماج گلوله قرار دادند.
هفده شهریور سال 57 با نام‌های جمعه سیاه و جمعه خونین و همچنین یوم الله در ادبیات انقلاب اسلامی شناخته شده است. تعداد شهدای این روز در تهران 88 نفر ثبت شده که 64 نفر آن در میدان شهدا و 24 نفر نیز در سایر مناطق تهران توسط عمال رژیم محمدرضا شاه به شهادت رسیدند.
در بین شهدای این روز نام یک شهید گلگون کفن و تاریخ ساز از شهرستان دلیجان به چشم می‌خورد؛ «علیرضا صادقی‌فرد» که در سیزدهم تیرماه 1338 در تهران متولد شد.
تحصیلات وی دیپلم ریاضی بود و قبولی تحصیل در دانشگاه پلی تکنیک(دانشگاه صنعتی امیرکبیر) را داشت که می بایست از مهر 1357 وارد دانشگاه شود که دو هفته قبل از آن در خیابان سبلان شمالی منطقه نظام آباد تهران در اثر شلیک گلوله مامورین به شهادت رسید.
پیکر خونین او در قطعه 9 بهشت زهرا(س) تهران خاکسپاری شد و در گلزار شهدای شهر نراق نیز به احترام ایثارگری‌هایش سنگ یادبود نصب شده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام/
