به گزارش خبرگزاری بسیج، همزمان با دهه فجر دانشگاه دامغان شاهد روایت‌هایی تلخ از دخالت بیگانگان و ظلم و خفقان رژیم دیکتاتوری پهلوی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و چشیدن میوه‌ی شیرین استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پس از ۲۲ بهمن ۵۷ بود.
جایی که رضا زارع‌زاده از معلمان فرهنگی پیشکسوت و از مبارزین قبل از انقلاب، با یادآوری یوم الله ۲۲ بهمن به عنوان روزی که دست قدرت الهی رویدادی خارق‌العاده و به دور از باورها را به مومنان و کافران نشان داد، با بیان خاطراتی از دوران مبارزه و ثمرات آن، اشک‌ها و لبخندها را در جمع دانشگاهیان حاضر عجین ساخت.
زارع‌زاده که در دوران مبارزه قبل از انقلاب در حال تحصیل در پایه سوم دبیرستان بود، گفت: با حضور ۶۰ هزار مستشار بیگانه قبل از انقلاب که ۴۰ هزارتای آن‌ها آمریکایی بودند و در همه‌ی امور مملکتی دخالت می‌کردند و حتی در زمان ارتکاب جنایت نیز از حق مصونیت قضایی (کاپیتولاسیون) برخوردار بودند، آیا می‌توان از وجود استقلال برای ملت ایران در زمان پهلوی حرفی به زبان آورد؟
وی در بخش دیگری از بیان خاطرات مبارزاتی‌اش در زمان رژیم ستمشاهی در شهرستان دامغان، ادعای وجود آزادی قبل از انقلاب توسط عده‌ای را با دیدن و تحمل شکنجه‌هایی سخت و بی‌رحمانه در زندان‌های سازمان مخوف ساواک با ۳۰ هزار نیروی آموزش دیده در اسرائیل، آلمان و ...، از جمله سلول‌های انفرادی تنگ و تاریک با کمترین آب و غذا و با وضعیت بهداشتی بسیار نامناسب و سوزاندن و له کردن تاول‌های بدن مبارزان انقلابی به وسیله پاهای افسران شکنجه‌گر و کشیدن ناخن مبارزین با انبر را حقیقتا نوعی شوخی از سر ناآگاهی و درک نکردن این شرایط دانسته و با معرفی کتاب "شکنجه در عصر پهلوی" بیان داشت که در این کتاب به ۷۹ گونه از شکنجه‌های ساواک بر اساس اسناد و روایت زندانیان سیاسی قبل از انقلاب اشاره شده است.
این فعال سرسخت انقلابی ضمن توصیه به بازدید از موزه عبرت (زندان و شکنجه‌گاه سابق رژیم پهلوی) در تهران، به خاطر‌ه‌ای درس‌آموز و البته جانسوز از شکنجه‌ی دانشجوی اصفهانی در زندان ساواک، اشاره‌ای بغض‌آلود داشته که با این حال ناله می‌زد و نگران بود که در این شرایط چگونه نماز خود را به جا آورد.
مهمان مبارز انقلابی دانشگاه دامغان که در حال حاضر رئیس شورای اسلامی شهر دامغان می‌باشد، بخش پایانی سخنان خود را به این مطلب اختصاص داد که اگر چه امروز برخی از مشکلات در جامعه وجود دارد، اما مقایسه‌ی اقدامات انقلاب اسلامی با فضای وابستگی و استبداد و جنایت‌هایی که قبل از پیروزی انقلاب وجود داشته و نمی‌توان بخش قابل توجهی از آن‌ها را حتی بیان داشت، نشان می‌دهد که باید قدر این انقلاب را دانسته و برای شکوفایی روزافزون آن با امید، تلاش همه جانبه نماییم.
