به گزارش خبرگزاری بسیج گیلان، هما اکبری:در شب سرد زمستانی، صحن مقدس حرم سلطان سید جلالالدین اشرف آستانه اشرفیه با حضور عاشقان و ارادتمندان به سردار دلها، حاج قاسم سلیمانی، گرم و نورانی شد.
از زن و مرد، کودک و نوجوان، جوان و پیر، همه با دلهای پُر از عشق و اشکهایی در چشم، به یاد این سردار شهید جمع شده بودند.
با آغاز مراسم، صدای دلنشین قرائت قرآن توسط نوجوان فرزند شهید مدافع حرم، جمال رضی، فضای حرم را نورانی کرد.
هر آیهای که تلاوت میشد، نوری از امید و ایمان را در دلهای حاضران روشن میکرد.
سپس با اجرای سرود ملی و صلوات خاصه امام رضا (ع)، مراسم به اوج خود رسید.
در جایجای حرم، توزیع سربند، عکس تمثال شهدا، و پلاکاردهایی با تصویر حاج قاسم و شعارهای مقاومت، همراه با پرچمهای کوچکی که با اشتیاق در دست کودکان بود، جلوهای از اتحاد و همدلی را به نمایش میگذاشت.
خادمیاران رضوی با شور و شوق وصفناپذیر، به طبخ و توزیع آبگوشت و چای مشغول بودند.
بوی غذا و چای، فضای حرم را معطر کرده و گرمای دلهای خادمان، سرمای زمستان را میزدود.
امین جمالی، مجری برنامه، با تقدیر از حضور مردم در این ساعت دیرهنگام و با وجود سرمای زمستانی، به ویژگیهای بارز حاج قاسم اشاره کرد و گفت:حاج قاسم مجاهدی بود که الگوی مقاومت و ولایتمداری است.
وی از مردم خواست تا به صورت مجازی به گلزار شهدای کرمان ملحق شوند و دقایقی از تصاویر آنجا را نمایش داد.
سپس، نوبت به سخنرانی علی خلعتبری، همرزم شهید سلیمانی، رسید.
همرزم شهید با سخنان احساسی و پرشور خود، ویژگیهای حاج قاسم را توصیف کرد.
خلعتبری گفت:تفکر حاج قاسم نمادی از امید و مقاومت در جامعه است.
شهید سلیمانی همواره به مردم امید میداد و آنها را به مقاومت و پایداری دعوت میکرد.
همرزم شهید از تواضع و فروتنی حاج قاسم گفت و اضافه کرد:حاج قاسم درد دین داشت، نه شهرت.،همیشه در تلاش بود که در جایگاهی قرار گیرد که دیده نشود.
خلعتبری با چشمانی پر از اشک، از اراده قوی و شجاعت حاج قاسم سخن گفت و از جملات پر تکرار حاج قاسم یاد کرد:«تا کسی شهید نباشد، شهید نمیشود.»
در این جمع باشکوه، نه تنها فرماندهان نظامی و انتظامی و مدافعان حرم و همرزمان شهید سلیمانی حاضر بودند، بلکه زن و مرد، کودک و نوجوان، جوان و پیر، همگی به یاد این بزرگمرد گریستند.
اما این اشکها تنها نشانهای از درد و اندوه نبود؛ بلکه همه با لبیک گفتن برای ارادت و تعهد به ادامه راه حاج قاسم، همقسم شدند تا راه او را ادامه دهند.
با نزدیک شدن به زمان شهادت حاج قاسم، مداح اهل بیت، کربلایی محمد امینی، با ذکر مصیبت و یادآوری انگشت و دست بریده امام حسین (ع)، جمع حاضر را به سینهزنی و لبیک دعوت کرد.
صدای ذکر مصیبت، همراه با اشکها و ندای لبیک حاضران، فضایی پر از احساس و اندوه را ایجاد کرد.