جلوه های زیبای شور و شعور حسینی در خانواده های ایرانی
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج-امروز پنجمین روز از ماه محرم است و اگر چه حال و هوای اقصی نقاط ایران اسلامی عطر حسینی به خود گرفته اما شیوع ویروس کرونا و دست اندازی این ویروس بر تمامی وجوه زندگی اجتماعی و فردی انسان نوع عزاداری و حضور دلباختاگان به امام حسین علیه السلام و خاندان مطهر ایشان را متفاوت کرده است.
هیأت ها و حسینیه ها با رعایت دستورالعمل های بهداشتی با تعداد کمتری از عزاداران اقامه نوحه و سینه زنی می کنند و حضور پیرغلامان اهل بیت علیهم السلام و کودکان و بیماران و معلولین به مراتب کمتر از سال های گذشته شده است به طوری که رونق عزاداری ها از سطح خیابان به منازل و از پای منبرهای وعاظ به همراهی کردن برنامه های تلویزیونی کشیده شده است.
اما از روی که کرونا این ویروس منحوس وحشی به کشور ما و به سلامتی مردم ما حمله کرده است همیشه در به روی یک پاشنه نچرخیده و ما شاهد برکاتی بوده ایم که از همدلی ها و همراهی ها و ایثارها و شجاعت های مردم و به ویژه کادر درمانی نمود و بروز یافته است.
این روزها شاهد رونق دوباره روضه های خانگی و ایجاد روضه های خانوادگی شده ایم، گویی هر خانه خیمه ای از خیمه های کاروان دشت نینوا شده است و در آن روضه ی علمدار و رقیه و علی اصغر و علی اکبر و عبدالله به حسن علیهم السلام را روایت می کند.. این روزها مداحان، با حضور در محلات و خیابان ها و میادین از شمال تا جنوب شهر هر کوچه و محله را حسینیه و دیدگان هر زن و مرد و کوچک و بزرگ را با یاد حسین به گودال قتلگاه می برند و می گریانند... این روزها خانواده ها از هر طایفه و طبقه اجتماعی جامعه روحانیت را در دو عرصه سلامت روح و سلامت جسم در بیمارستان و در کمپین ها و گروه های مداحی رایگان تحت عنوان «سفینه النجات » در کنار خود می بینند و دورهمی های خانوادگی را به سینه زنی و مداحی برای امام حسین علیه السلام تبدیل می کنند و بالاخره زن و مرد بسیجی و جوانان گروه های جهادی ، حاجی بازاری های متمول و کارگر روز مزد هر کدام به اندازه بضاعت در تهیه بسته های معیشتی برای نیازمندان شریک می شوند و با یک "یا حسین " سفره نیازمندان را به نام " شهدای کربلا " پر برکت می کنند.
این روزها دل های ایرانیان چون دجله و فرات برای رسیدن به گنبد و بارگاه نورانی امام حسین علیه السلام و سپهدار کربلا می جوشد و در این جوش و خروش ، دلدادگی های زیبایی می کند! از سر عشق به حسین بن علی عاشقانه به شیعیانش خدمت می کند.
اگر چه در این ۹ ماه گذشته که کشور دچار بحران شیوع ویروس کرونا شده است همه در راه خدمت به کشور از پرستار و پزشک و روحانی و کارمند و کارگر و حتی غسال کوتاهی نکرده ایم اما در ماه محرم هم این همدلی ها حسینی شده و با یاد شهدای دشت کربلا رنگ و عطر نینوا به خود گرفته است! نینوا که سراسر ایثار بود و شجاعت، نینوا که سراسر ایمان بود و حمایت از ولی نعمت، نینوا که سراسر جوشش بود خروش علیه ظلم، نینوا که دستگیری از مظلوم بود و ستیزه با ظالم و نینوا بسته شدن چشم ها به دنیاطلبی بود و باز شدن دیده سر به حسن عاقبت طلبی... و در نهایت نینوا بود و یک دینا شور و شعور زینبی و روایتی کم نظیر از « ما رأیت الا جمیلا ».
آنچه واضح و مبرهن است این می باشد که شهدای دشت نینوا، حماسه ایی سترگ و فرازمانی خلق کردند و بانوان دشت کربلا و کاروان کوفه به شام راویان این حماسه بودند و چه خوش گفت شاعر: « کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود ».
سخن به اینجا که می رسد ورق بر می گردد و زنان زینبی، سرکاروان عزاداری های خانوادگی و خانگی می شوند. خانه زنان است که حسینبه می شود ، آشپزخانه زنان است که طبخ حسینی می کند، دست آنان است که لباس سیاه بر تن فرزند می کند، قدرت فکری و تربیتی آنان است که دست کودک خردسال را به عشق حسین بر سینه زدن آشنا می سازد، چهره آنان است که غم شهادت و عزای بر امام سوم شیعیان را به نمایش می گذارد و سجاده و دعای مادرانه، زنان هر خانه است که دعا کردن و رفع بیماری و ظهور امام زمان عج را به بلندای دستان همه اعضای خانواده به آسمان ها می کشاند.
اینگونه است که شاگردان زینب کربلا سلام الله علی اکبرها را روانه میدان نبرد علیه باطل می کند، رقیه ها را برای فاطمی زیستن تربیت می کند، عشق به حسین بن علی علیه السلام را قطره قطره با شیر در کام نوزادانشان ریخته و علی اصغر را ضامن دینداری اش می کند، در کلاس درس ادب و ولایت مداری عباس بن علی، پیروی از ولایت را به اعضای خانواده دیکته می کند و اینگونه چون زینب سلام الله، ۱۴ قرن بعد از عاشورا معلم و راوی فرهنگ عاشورایی خانواده خود می شود
این کارها از عهده هیچ فردی جز یک زن ، جز یک مادر و جز یک دلباخته به مکتب اهل بیت علیهم السلام بر نمی آید، اگر چه زینب بودن و زینب شدن در طاقت هیچ زنی جز خود زینب کبری نیست اما زینبی زیستن را می شود از ادعا به عمل تبدیل کرد و در این مسیر ابتدا باید گام های کوچک برداشت ، گام هایی که کرونا و بزرگ تر از کرونا هرگز نتوانند از جلوه گری آن خودداری کنند.
پس بانوان عزیز ۵ روز از محرم گذشته است اگر جلوی در خانه هنوز پرچم عزای حسین علیه السلام را نزدی هرطوری شده یک پرچم سر در خانه ات بزن . یک پرچم خوشرنگ امام حسینی علیه السلام در ورودی آشپزخانه ات نصب کن و به اهل خونه بگو: « این دهه را به نیت آشپزخانه امام حسین علیه السلام در آشپزخانه خودمان خدمت می کنم، هر غذایی که دوست دارید می توانید سفارش بدهید تا برای تان آماده کنم ازصبحانه، ناهار، شام گرفته تا چای روضه و آب خنک دادن به اهل منزل .
مردان نیز در خیزش حسینی نباید از قافله خدمت جای بمانند آقای محترم به اهل خانه بگویید این چند وقت شما هم می توانید در آشپزخانه امام حسین (ع) خدمت کنید، حتی به اندازه یک استکان جابه جا کردن برای مجلس امام حسین علیه السلام . هر روز یک زیارت عاشورا همراه با یک روضه در خانه و برای فرج صاحب الزمان (عج)، سلامتی آن حضرت، شفای مریض ها، برطرف شدن این بلا و بیماری دعاکنید و برای حاجت روایی همه بندگان خداوند دست دعا به درگاه حضرتش بردارید، چه خوش معامله ای است این معامله با حسین بن علی و خدای حسین بن علی که همه آنان به خودتان بازمی گردد.
به اهل خانه یادآوری کنید که حال در این روزها در حسینیه هستید و ملائک و از مهم مهمتر مادر سادات مهمان شماست پس دائم الوضو باشید که در محضر خدا و ائمه اطهار باید مطهر و پاک بود .
باید امسال از وضعیت کرونایی بیشترین استفاده را برای تبدیل شدن به خانواده حسینی و به طبع آن مهدوی ببریم تا فرزندان مان ببیند و در ذهن خود برای آینده ذخیره کنند ، این فرهنگ باید سرمایه ای بی بدیل شود برای آیندگان .طنین یاس - میترا خسروبیک
