خانه پدری، کارگاهی کوچک با اهدافی بزرگ برای آموزش و تولید هنرهای زیبای نقاشی

به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،وقتی وارد کارگاه خانگی یک خواهر و برادر هنرمند شدم از همان ابتدا با مهمان نوازی و جلوه‌های بصری چشم نواز و زیبای کارگاه این دو هنرمند روبرو شدم. زینب و محمد علی بادامی خواهر و برادری که تصمیم گرفتند در خانه پدری خود دست به ابتکاری بزنند و با درست کردن یک کارگاه خانگی اقدام به فعالیت‌های هنری نمایند. گفت وگویی با استاد زینب بادامی بانوی هنرمند ایرانی ترتیب داده ایم:
من زینب بادامی تلفیقی از هنر و مهندسی

زینب بادامی هستم در یکی از روزهای گرم تیر ماه در یکی از محله های قدیمی و اصیل تهران بدنیا آمدم ، لیسانس دبیری علوم تجربی دارم ، از آنجایی که دانشجوی ممتاز دانشگاه بودم بدون کنکور در رشته هماتولوژی پذیرفته شدم اما به علت هزینه های هنگفت این رشته از ادامه تحصیل امتناع کردم ، رشته تحصیلی ام مرتبط با کار و فعالیت امروزم نیست، هر چند دبیری و آموزش همیشه برای من شیرین و سرلوحه زندگی ام هست اما روح هنر دوست من، رشته ای تلفیق از هنر و مهندسی را انتخاب کرد از اینرو دوره ‌تخصصی دکوراسیون داخلی را در یکی از بهترین مراکز و نزد مجربترین اساتید یعنی جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران گذراندم. همچنین هنر نقاشی را چند سالی در حوزه هنری ری نزد استاد تاجیک و خط نستعلیق را در انجمن خوشنویسان ایران آموختم.

با برادرم کارگاه کوچک خانگی راه اندازی کرده ایم
چند سالی است که به همراه برادرم استاد محمد علی بادامی، کارگاه کوچک خانگی را راه اندازی کرده ایم و در کنار آموزش پتینه، نقاشی روی سنگ که برادرم به خوبی در این دو هنر مهارت بالایی دارد من هم در کارگاه خانگی نقاشی می کشم و با متریال های مختلف نقوش برجسته و تابلوهای دکوراتیو درست می کنم و با تمرین و تمرکز سعی می کنم خلاقیت و مهارت خودم را ارتقاء بدم و خیلی خوشحالیم که هنرجویان وقتی برای آموزش به ما مراجعه می‌کنند با لبخند رضایت از این کارگاه خارج می‌شوند.
تلاش و پشتکار و اهمیت دادن به علاقمندی ها کلید موفقیت هستند
به اعتقاد من تلاش و پشتکار و اهمیت دادن به علاقمندی ها کلید موفقیت هستند و مهمتر از همه اینکه اگر در جاهایی به قول امروزی‌ها به در بسته خوردیم خیلی زود نا امید و سرخورده نشویم و در نهایت به این نتیجه ذهنی برسیم که راه‌های دیگر را باید انتخاب کرد. من و برادرم در این کارگاه سعی کرده ایم امید را اول در خودمان و بعد به هنرجویانمان انتقال بدهیم.
موفقیت صرفا رفتن به دانشگاه نیست
من همیشه گفتم که صرفا دانشگاه رفتن موفقیت نمی آورد چه بسا افرادی هستند که تحصیلات عالیه دانشگاهی دارند اما هنوز مسیر خود را پیدا نکرده اند و صرفاً کار خوب، کار پشت میز نشینی نیست، من خودم به شخصه بعد از گرفتن لیسانس و حتی پیدا کردن کار و کارمند شدن دست از تلاش برنداشتم سعی کردم با اموزش درست و آکادمیک استعداد و علاقه ام را دنبال کنم البته به همین جهت با پرس و جو زیاد در نهایت جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران را برای گذراندن دوره‌های دکوراسیون انتخاب کردم، در ادامه علاقه خودم را بیشتر به پتینه و نقاشی دکوراتیو دیدم و به طور جز این هنر رو انتخاب کردم. از خانمها می خوام اول علاقه شون را در نظر بگیرند و کاری رو انتخاب کنند که در هنگام انجام دادن لذت ببرند.

راه اندازی یک موسسه بزرگ هنری برای کشف استعدادها بزرگترین هدفم است
برزگترین هدفم ایجاد یک محل و موسسه بزرگ هنری هست که هنرجوها هم آموزش ببینند و هم در آنجا استعدادهای این عزیزان کشف و به روی استعدادها کار شود و در نهایت همگان از این هنر و پیشه لذت ببریم و کسب درآمد کنیم.
اولین کارها و آثارم را خیلی دوست دارم
معمولا یک نقاش همه تابلو ها و آثارش را همانند بچه هایش دوست داره چون با آنها روزهای زندگیش را گذرانده است و می‌توان گفت همه آثارم را دوست دارم اما اولین کارها تو هر تکنیک دوست داشتنی تر هستند مثل اولین سیاه قلم ، اولین موتیف روی دیوار که برایم خاطره انگیز است .
قبل اینکه همکار باشیم دوست و رفیق هستیم
فکر می کنم علاقه و مودت بین خواهر و برادر بر هیچکس پوشیده نیست ، محمد نه تنها پسر بسیار رئوف، مهربان و بخشنده است بلکه سرشار از انرژی و نگاه مثبت است که همیشه با پیشنهادها و پشتکار و شجاعتش من و دیگر دوستان را حمایت کرده است و قبل از اینکه همکار باشیم دوست و رفیق خوبی برای هم هستیم و محمد سوای از مهربان و شوخ طبعی که دارد احساس می‌کنم مثل یک کوه پشت خواهرش است و این خیلی احساس خوبی است.
حرف پایانی
در پایان از همه کسانی که به هر نحوی در کنارمان، مشوق و راهنمای ما بودند تشکر و قدردانی می کنم ، خانواده، دوستان یکرنگ و همدل و همراه ، اساتید خوب و دوست داشتنی که چراغ راه و خداوند که هرچه داریم از اوست ./طنین یاس