دختران ما، نگین این زمین.
بهترین‌ها را، تو در ایران ببین.
با خدایند، دور باشند از بلا.
یادشان باشد، پیام کربلا.
دختران ما، شهیدان دیده اند.
در حجاب، هر آیه قرآن دیده اند.
در شدائد، پیرو دین خدا.
شرم دارند. از شهید جان فدا
بانوانی بس عفیف و پارسا.
پیروان مکتب خیر النساء.
شیرمردان، خیزد از دامانشان.
پایدار است، هر زمان پیمانشان.
پیشتازند، دختران در علم ودین.
هوشیار و مهربان و تیز بین.
گر بیاید جنگ، در میدان شوند.
باعث تشویق شیر مردان شوند.
انقلاب، از عزم آن‌ها پایدار.
ایمان، در قلب آن‌ها ماندگار.
هر کدام در خانه غمخواری صدیق.
چون فرشته مهربانست ورفیق.
مهرورزی با پدر در ذاتشان.
دخترانند شاکر زحماتشان.
یاد دارند، دوزخ و روز معاد.
گیسوان خود، نداده اند به باد.
نه عروس چشم بد خواهان شوند.
نه به همراه هوس بازان شوند.
بد حجابی شد شروع از کم حجاب..
با دوصد توجیه، کردند خود مجاب.
بد حجابی، آخرش عریانی است.
بهر عیش دیگران، قربانی است.
این تمدن، خالقش شیطان بود.
بد حجابی، کمتر از حیوان بود.
زلف را حرمت بده، بیرون مریز.
باش با تقوا ز اهریمن گریز.
بد حجابی، سلب آسایش کند.
آدمی مجبور، به آرایش کند.
زین عمل، پاکان امت دل حزین.
بد حجابی، دور از خلد برین.
مهدی از اعمال ما، رو بسته است
از حجاب دختران، دل خسته است.
هوش باش وبر هوا‌ها دل مده.
سم مهلک، سوی دشمن آمده.
دختران،ای هم نشین فاطمه.
بردگی‌ها را شمایید خاتمه
قدر دختر از ملائک، برتر است.
خیر و برکت از برای دختر است
از خداوند تو، رضایش را طلب.
عمر‌ها کوتاه، بهایش را طلب.
با توسل، پاک بنما سینه را.
با عبادت، خوش نماپیشینه را.
حکم شیطان را، دگر فرمان مبر.
در حجاب خود، تویی قرص قمر.
رشته پستی، رها بنما خودت.
بردگی از خود، جدا بنما خودت
حیف باشد، عمر بی عزت رود.
عزت آن باشد، که با عترت رود.