آری؛ آنها جرئت سوریه‌سازی و یمن‌سازی را در ایران ندارند و به همین دلیل، دست به چنین اقداماتی می‌زنند تا رسانه‌ها را پمپاژ دروغ‌ها کنند. دروغ‌هایی که فقط با دوغ‌ها از گلوها پایین می‌رود وگرنه در حلق آدم گیر می‌کند و پایین نمی‌رود. مثلا گفته بودند؛ شبی که به شاهچراغ حمله شد، صبح آن روز بنر چاپ کردند، پس کار خودشونه! اما در عصر رسانه و سرعت، هر بی‌سوادی هم پاسخ این شبهه را می‌فهمد.
اما غصه‌ای دیگر را نیز فهمیدیم. غصه از اینجا شروع شد که خبیث به سمت امامزاده راهی شد. گفتند ۲۴۰ تیر همراه داشت و آمده بود تا زیارتگاه را شهادتگاه کند. دل‌هایی لرزید، پسری ترسید؛ اما سرانجام او را گرفتند، زنده. او را زنده گرفتند تا معنی زندگی را بفهمد، تا بداند زنده‌ماندن چه‌قدر بهتر است؛ اما او زندگی را نمی‌فهمید، که اگر می‌فهمید خود را به خطر نمی‌انداخت. چراکه به هم زدن امنیت حرم، حرامی است که خبیث‌ها نمی‌فهمند.
به قلم علی کردانی