در بخشی از این نشست علی معلم دامغانی، رئیس فرهنگستان هنر در سخنانی گفت: وقتی که حتی سخنان خدا در قرآن که به زبان عربی نگاشته شده است به بشریت نرسیده است چه جای سخنان من است؟ کار به جایی رسیده است که وقتی مردم در مدینه و مکه به پیامبر اعتراض می‌کنند که چرا با سلمان فارسی مشورت می‌کند خدا وحی می‌کند که این کلام قرآن عربی مبین است و عربی و عجمی نیست.
وی افزود: ما باید نسبت به این تفاوت‌ها غیرت دینی داشته باشیم چرا که در آینده بشریت تاثیرگذار است. از ابتدای تاریخ پیامبران و اولیای خدا از خانواده پاکان به دنیا آمده‌اند و به آنها خوبی الهام می‌شود در حالی که ممکن است آن چیزهایی که به ما الهام می‌شود اغوا یا تقوا باشد. بسیار باید توجه شود که همه سخنان شاعران تقوا نیست چرا که شالوده آدمی نصف تاریکی و نصف روشنی است همانطوری که انسان غروب و طلوع آفتاب را بسیار بیشتر دوست دارد در حالی که این غروب و صبح گمراه کننده است و در آن زمان گمراهی بسیار اتفاق می‌افتد.
این شاعر با اشاره به بخش‌هایی از قرآن ادامه داد: عربی مبین یک حرف دامنه‌دار است و عربی بادیه‌نشینان و معلقات نیست و به اندازه‌ای که فارسی است، لاتین و دیگر زبان‌ها نیز هست چرا که اگر می‌خواست زبان این قرآن عربی به آن شکل لفظی باشد قطعا برای جهانیان شناخت آن سخت بود و تکلیف هیچکس مشخص نمی‌شد.
علی معلم تصریح کرد: آیا واقعا می‌توان با شناخت ادبیات و عروض شعر را شناخت؟ برادران افغانستانی ما وقتی به اینجا آمده بودند ما در ابتدای معنی صحبت‌های آنها را متوجه نمی‌شدیم اما بعد از چند وقت رفت و آمد و نشست و برخواست با آنها متوجه شدیم که کلامشان از کلمات ما شیرین‌تر و بلیغ‌تر است.
وی افزود: قرآن اگر یک بار ختم شود در دفعه بعد تکرار نمی‌شود و بخش دیگری از آن آغاز می‌شود و اگر همه عمر عالمیان هم جمع شود باز عمق این قرآن را نمی‌شناسند. حتی خارجی‌ها با وجود درگیری‌ای که با مدنیت پیدا کرده‌اند دشمنی مستقیمی با این کتاب ندارند و باید گفت که برای یادگیری عربی هم باید قرآن بخوانیم.
این شاعر ادامه داد: بار خودتان را زیاد نکنید ما با این شرایط آیا بیشتر دو وعده غذا و مکانی اندازه قبر خودمان برای خواب نیاز داریم که امروز غذای پانصد نفر را در جیب خودمان حبس کرده‌ایم؟ اگر دنیا را رام نکنیم، حریفش نخواهیم بود.
رئیس فرهنگستان هنر در بخش دیگری از سخنان خود گفت: بحث رفاقت و رقابت با دشمنان سنگی برای نزدن است. مردم غزه گفتند که ما دیگر از هیچ چیزی نمی‌ترسیم و این شد که دیگر مردم دنیا هم از مردم غزه حمایت کردند چرا که مظلومیت آنها مشخص شد. البته دنیا این شرایط را برنمی‌تابد و دیگر گروه‌ها و اتفاقات را مانند داعش می‌سازد. در این شرایط آنهایی می‌توانند راه را جلو ببرند که الگو داشته باشند و لازم است که مظلوم در این دنیا مشخص شود.