این قرارداد شامل خرید 73 هواپیمای پهن پیکر، 45 هواپیمای مسافربری تک راهرو که قرار است به ایران تحویل داده شوند. در این میان خرید 12 فروند هواپیمای غول پیکر A380 ایرباس یکی از عجیب‌ترین خریدهای دولت یازدهم بود چراکه این نوع هواپیما فقط توانایی فرود در فرودگاه امام خمینی دارد و برای مسافت‌های بین قاره‌ای است. این در حالی است که نوسازی ناوگان داخلی بسیار ضروری‌تر از خرید ایرباس‌هایی است که فقط درصد ناچیزی از مردم توانایی استفاده از آن را دارند.
از آن جایی که ایرباس دو سال است که تلاش می کند تا ایرلاین های بین المللی را برای خرید مدل A380 خود قانع کند، این قرارداد 27 میلیارد دلاری پیشرفت بسیار خوبی برای این شرکت فرانسوی به حساب می آید. تا جایی که بسیاری از رسانه های بین المللی معتقدند که ایران بار دیگر ایرباس فرانسه را از ضرردهی نجات داد.
بر اساس نظر کارشناسان صنعت هوایی، فرودگاه های ایران توان پذیرایی از چنین هواپیماهای غول پیکری را ندارد و نهایتا تنها فرودگاه بین المللی امام خمینی(ره) ظرفیت بهره برداری از این نوع هواپیماها را دارد. از طرفی باید گفت که تاکنون ناوگان هوایی بین المللی کشور مشکل ویژه ای نداشته است و مشکلات عمده این صنعت بیشتر در پروازهای داخلی به چشم می آمد.
بر همین اساس این سؤوال مطرح می شود که چرا دولت در این برهه زمانی که اقتصاد کشور با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکند، به یکباره قراردادی با این حجم بالا در صنعت هوایی کشور منعقد می شود؟!
حجت الله عبدالملکی استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج، در خصوص خریداری هواپیماهای فرانسوی از سوی دولت، اظهار داشت: در شرایطی که اقتصاد ایران دچار مشکلات عمده‌ای است، خرید 25 میلیارد دلاری 118 هواپیما کاری غیرمنطقی و نابجایی بود.
استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) با اشاره به عدم وجود زیرساخت های کافی در فرودگاه های کشور برای سرویس دهی به این هواپیماها، تصریح کرد: بخشی از تأمین اعتبار این قراردادها بر عهده بخش خصوصی است، با این حال بازهم خرید این تعداد هواپیمای غول‌پیکر برای فرودگاه هایی که زیرساخت های لازم را ندارند، کاری اشتباه است.
وی با بیان اینکه 12 فروند از این هواپیماها از نوع ایرباس A380 هستند، افزود: از این هواپیماها تنها می توان برای سفرهای خارجی استفاده کرد و استفاده داخلی از این 12 فروند در سفرهای داخلی امکان‌پذیر نیست.
عبدالملکی با تأکید بر
اینکه خطوط هوایی ایران نیازی به این تعداد هواپیما ندارد، گفت: در حال حاضر
بسیاری از پروازهای ما به دلایل مختلفی با صندلی های خالی صورت می گیرد، در این
شرایط هواپیماهایی به ناوگان هوایی کشور افزوده می شوند که دارای 700 صندلی می
باشند؛ در نتیجه به اعتقاد من دولت با این قراردادها یک حرکت تجملاتی انجام داده است.
خرید تجملاتی ایرباس‌های غول‌پیکر در حالی صورت گرفته که ناوگان داخلی ما به نوسازی احتیاج دارد و سفرهای قاره‌ای ایرلاین‌های داخلی به ندرت صورت می‌گیرد. این قرارداد تنها می‌تواند یک پیام داشته باشد و آن اینکه به نظر می‌رسد دولتی‌ها مجبور به خریدهای لوکس و گران‌قیمت بوده‌اند و انتخاب دیگری نداشته‌اند.