به گزارش خبرگزاری بسیج استان چهارمحال و بختیاری؛ زینب بابامیر از بسیجیان شهرستان لردگان در دل نوشته خود آورده است؛
یاد بود شهدای مدافع حرم به ویژه شهدای استان چهارمحال و بختیاری، دلنوشته ای کوتاه از بسیجی شهرستان لردگان زینب بابامیر تقدیم به همه فرزندان شهدای مدافع حرم.
نامشان مدافع است.. آری همان مدافعان حرم، همان علم د اران مهدی زهرا(سلام الله علیها) که یک به یک قد علم کرده اند و شده اند علمدار بی بی زینب کبری(سلام الله علیها)، عباس های روزگارمان را می گویم، همانهایی که نگذاشتند در این غربت روزگار پرچم آقایشان قمر بنی هاشم (علیه السلام) زمین بماند...
گوش کنید...
می شنوید...
صدای بی تابی و هق هق کودکی می آید، پدر را می خواند، دلتنگ حرفهای گفته و ناگفته او، دلتنگ حضور او پشت درب مدرسه بعد از زنگ آخر کلاس؛ اما این چشم انتظاری گویا فقط در رویاهای شبانه محقق می شود.
آری او هنوز هم در آرزوی پهن کردن سفره برای باباست و رویای غذاپختن برای بابا و شنیدن نوای نوازشگر «آفرین دخترم چه بزرگ شده ای...» را در رویا خواهد دید و در حسرتش می ماند... .
گویی شام غریبان دیگری در راه است، باز خانه ها ماندند و سه ساله ها و چشم های چشم به راه، گویی چرخ روزگار می چرخد و شمر می آید و کودکی می گرید و سری باز به افلاک می رسد.
آقاجان...
کودکان علمدارانت تنها مانده اند
برای ما که نه...
برای سه ساله های تنها بیا!