یک منتقد سینما:
این منتقد سینما گفت: "سلام بمبئی" کاملا یک فیلمفارسی ضعیف است و حتی در حد یک فیلم هندی و یا یک فیلمفارسی قابل بحث هم نیست.
به گزارش خبرگزاری بسیج، امیر ابیلی، درباره تجاری بودن فیلم «سلام بمبئی» گفت: فروش روزانه در هفته اخیر و
رسیدن به رقم بالای شش میلیارد تومان در کمتر از دو هفته نشان می‌دهد که
سازندگان فیلم توانسته‌اند به هدف‌شان در بحث تجاری بودن اثر برسند؛ البته
نباید فراموش کنیم که بحث اصلی میزان فروش فیلم نیست؛ چرا که چالش اصلی
این روزها این است که تجاری نگاه کردن به سینما و هدفگذاری برای فروش
بیشتر، اساسا قابل تقدیر است یا لایق سرزنش. و حتی توجه به سینمای جریان
اصلی و ساختن یک فیلم به منظور فروش هرچه بیشتر هدفگذاری مذمومی نیست و حتی
قابل تقدیر هم هست. اما سوال این است که ما برای فروش بیشتر مجازیم تا چه
اندازه به ابتذال تن دهیم.
وی افزود: بسیاری از فیلمفارسی‌ها هم به فروشی بالا دست یافتند، اما در تاریخ سینما به نیکی از آنها یاد نمی‌شود. فروش و جذب مخاطب شرط لازم در سینماست اما طبعا کافی نیست.
این منتقد سینما با اشاره به قصه فیلم ادامه داد: «سلام بمبئی» از منظر قصه و داستان یکی از تکراری‌ترین دستمایه‌های عاشقانه سینمای ایران و سینمای هند را محور قرار داده است؛ چرا که روایت داستان دختری و پسری که با موانعی برای رسیدن به هم دست و پنجه نرم می‌کنند نه در سینمای ایران داستان تازه‌ای است و نه در سینمای هند و متاسفانه فیلمساز هم نه‌تنها هیچ روایت تازه‌ای از این قصه تکراری ندارد بلکه از بسیاری از تجربه‌های پیشین هم عقب‌تر است.
ابیلی اظهار داشت: تنها برگ برنده فیلم برای جذب مخاطب بیشتر هم در این بین نه قصه تازه و جذاب بلکه عبور از خط قرمزهای معمول سینمای ایران و رابطه نزدیک‌تر و راحت‌تر بیشتر بازیگر زن و مرد به واسطه استفاده از بازیگر غیرایرانی است.
وی تصریح کرد: قطعا بزرگترین عامل فروش بالای «سلام بمبئی» نه قصه و ساختار فنی، بلکه حضور محمدرضا گلزار، بنیامین بهادری و همسرش و همینطور دیامیرزای هندی است؛ چرا که اساسا حاشیه‌ها و جذابیت‌های فرامتنی این چهره‌ها باعث می شود که بخش عمده مخاطب‌ها را به سینما بیایند.
این منتقد سینما با بیان اینکه «سلام بمبئی» کاملا یک فیلمفارسی ضعیف است، نه حتی فیلم هندی یا فیلمفارسی قابل بحث، بیان داشت: بسیاری از فیلم هندی‌ها هم در داستانگویی خلاقیت‌ای بیشتری دارند و می‌توانند به داستان پیچ و خم‌های جذاب، اما با کمی اغراق، بدهند و سینمای هند حتی در ساختار فنی و تکنیکی هم کاملا از «سلام بمبئی» جلوتر است. متاسفانه این فیلم جز دو بازیگر اصلی یعنی گلزار و دیامیرزا، که آنها هم کاملا متوسطند و فقط خنده‌دار نیستند، باقی بازی‌ها رسما خنده دار بوده و این ضعف حتما به چشم مخاطب عام هم خواهد آمد.
ابیلی درباره بالا بودن سطح کیفی آثار هندی نسبت به «سلام بمبئی» خاطر نشان کرد: میانگین سینمای هند طبعا هم در داستانگویی هم در ساختار تکنیکی از «سلام بمبئی» بسیار بالاتر است. دلیل هم طبعا ضعف‌های گروه سازنده به‌ویژه نویسنده و کارگردان است؛ البته نباید فراموش کرد که تنها ایده سازندگان برای موفقیت و جذب مخاطب ساخت یک فیلم‌هندی با حضور گلزار و بنیامین بوده که ظاهرا تا به اینجای کار، این مسئله جواب هم داده است.
وی افزود: بسیاری از فیلمفارسی‌ها هم به فروشی بالا دست یافتند، اما در تاریخ سینما به نیکی از آنها یاد نمی‌شود. فروش و جذب مخاطب شرط لازم در سینماست اما طبعا کافی نیست.
این منتقد سینما با اشاره به قصه فیلم ادامه داد: «سلام بمبئی» از منظر قصه و داستان یکی از تکراری‌ترین دستمایه‌های عاشقانه سینمای ایران و سینمای هند را محور قرار داده است؛ چرا که روایت داستان دختری و پسری که با موانعی برای رسیدن به هم دست و پنجه نرم می‌کنند نه در سینمای ایران داستان تازه‌ای است و نه در سینمای هند و متاسفانه فیلمساز هم نه‌تنها هیچ روایت تازه‌ای از این قصه تکراری ندارد بلکه از بسیاری از تجربه‌های پیشین هم عقب‌تر است.
ابیلی اظهار داشت: تنها برگ برنده فیلم برای جذب مخاطب بیشتر هم در این بین نه قصه تازه و جذاب بلکه عبور از خط قرمزهای معمول سینمای ایران و رابطه نزدیک‌تر و راحت‌تر بیشتر بازیگر زن و مرد به واسطه استفاده از بازیگر غیرایرانی است.
وی تصریح کرد: قطعا بزرگترین عامل فروش بالای «سلام بمبئی» نه قصه و ساختار فنی، بلکه حضور محمدرضا گلزار، بنیامین بهادری و همسرش و همینطور دیامیرزای هندی است؛ چرا که اساسا حاشیه‌ها و جذابیت‌های فرامتنی این چهره‌ها باعث می شود که بخش عمده مخاطب‌ها را به سینما بیایند.
این منتقد سینما با بیان اینکه «سلام بمبئی» کاملا یک فیلمفارسی ضعیف است، نه حتی فیلم هندی یا فیلمفارسی قابل بحث، بیان داشت: بسیاری از فیلم هندی‌ها هم در داستانگویی خلاقیت‌ای بیشتری دارند و می‌توانند به داستان پیچ و خم‌های جذاب، اما با کمی اغراق، بدهند و سینمای هند حتی در ساختار فنی و تکنیکی هم کاملا از «سلام بمبئی» جلوتر است. متاسفانه این فیلم جز دو بازیگر اصلی یعنی گلزار و دیامیرزا، که آنها هم کاملا متوسطند و فقط خنده‌دار نیستند، باقی بازی‌ها رسما خنده دار بوده و این ضعف حتما به چشم مخاطب عام هم خواهد آمد.
ابیلی درباره بالا بودن سطح کیفی آثار هندی نسبت به «سلام بمبئی» خاطر نشان کرد: میانگین سینمای هند طبعا هم در داستانگویی هم در ساختار تکنیکی از «سلام بمبئی» بسیار بالاتر است. دلیل هم طبعا ضعف‌های گروه سازنده به‌ویژه نویسنده و کارگردان است؛ البته نباید فراموش کرد که تنها ایده سازندگان برای موفقیت و جذب مخاطب ساخت یک فیلم‌هندی با حضور گلزار و بنیامین بوده که ظاهرا تا به اینجای کار، این مسئله جواب هم داده است.
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: