صفحه نخست

استان ها

اقشار و معاونت‌ها

وزارتخانه ها

محور مقاوت

اقتصاد مقاومتی

ورزشکاران

فیلم و نماهنگ

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

جامعه زنان

راهیان نور

جامعه پزشکی

اجتماعی

دانشجویی

مهندسین صنعت

اصناف

مداحان

کارگری

عشایری

پیشکسوتان

دانش آموزي

مهندسین عمران

فرهنگیان

اساتيد

مهندسين کشاورزی

حقوقدانان

طلاب و روحانيون

بنیاد فرهنگی روایت

علمي، پژوهشي و فناوري

بسیج رسانه

كارمندان

مساجد و محلات

بنیاد تعاون

باشگاه خبرنگاران

باشگاه آذربایجان شرقی

باشگاه آذربایجان غربی

باشگاه اردبیل

باشگاه اصفهان

باشگاه البرز

باشگاه ایلام

باشگاه بوشهر

باشگاه تهران

باشگاه تهران بزرگ

باشگاه چهارمحال و بختیاری

باشگاه خراسان جنوبی

باشگاه خراسان رضوی

باشگاه خراسان شمالی

باشگاه خوزستان

باشگاه زنجان

باشگاه سمنان

باشگاه سیستان و بلوچستان

باشگاه فارس

باشگاه قزوین

باشگاه کردستان

باشگاه قم

باشگاه کرمان

باشگاه کرمانشاه

باشگاه کهگیلویه و بویراحمد

باشگاه گلستان

باشگاه گیلان

باشگاه لرستان

باشگاه مازندران

باشگاه مرکزی

باشگاه هرمزگان

باشگاه همدان

باشگاه یزد

رزمایش اقتدار عاشورایی

هنرمندان

سازندگی

فرهنگی و هنری

صفحات داخلی

پنجشنبه ۰۴ خرداد ۱۴۰۲ - 25 May 2023
در متن زیر به بخشی از فضیلت و آداب ماه مبارک رمضان که در قرآن کریم هم به آن ها اشاره شده، می‌پردازیم.
کد خبر: ۸۸۶۶۲۷۲
|
۰۸ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۸
به گزارش خبرگزاری بسیج، ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت دل‌هاست. خداوند متعال تنها از روی لطف و رحمت بی کرانه‌اش مردم را به این میهمانی فرا خوانده است.

ضیافتی که هم آداب و هم چگونگی آن با میهمانی‌های رایج و متعارف ما تفاوتی چشمگیر دارد. در این میهمانی، میهمانان را با برکت و رحمت و مغفرت پذیرایی می‌کنند. متاع دنیا دراین بزم عاشقانه هیچ جایگاهی ندارد و مقصود ازمیهمانی، تقرّب میهمان به میزبان است. این تقرّب هم جز با عمل همراه با پاکی نیّت و عبادت همراه با معرفت به دست نمی‌آید.

رسول خدا (ص) در آخرین جمعه‌ی ماه شعبان، خطبه‌ای خواند و درآن به اهمیت و جایگاه و فضیلت ماه رمضان و آداب روزه داری در آن ماه اشاراتی داشته است؛ این کتاب به طور خلاصه به این خطبه پرداخته و مطالبی را پیرامون آن ارائه کرده است. گر چه ارائه‌ مطالبی دیگر را به تناسب موضوع نادیده گرفته است.

روزه درقرآن

روزه به عنوان یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عبادی اسلام شناخته می‌شود. با بررسی آیات خدا درقرآن درمی‌یابیم که این فرمان الهی، اختصاص به دین مبین اسلام ندارد و در تمامی ادیان آسمانی، روزه گرفتن - البته با شرایطی دیگر و با تفاوت درچگونگی - به عنوان یکی ازواجبات و مناسک شرعی معرفی شده است. قرآن کریم روزه‌داری را سلوک همیشگی مردمان با ایمان معرفی نموده است:

"یَا اَیُها الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الذَّینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ"؛ هان‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بر شما روزه گرفتن واجب شده است، همان گونه که بر امت‌های پیشین شما واجب شده بود، تا شاید پرهیزگاری پیشه کنید.

خداوند در این آیه، مردم باایمان را مورد خطاب خود قرار داده و وجوب روزه گرفتن را به ایشان یادآوری کرده است. در این آیه تصریح شده که مراسم عبادی روزه مخصوص مسلمانان نیست، بلکه این عبادت بر پیروان ادیان الهی گذشته نیز واجب شمرده شده است. تأکید قرآن کریم بر وجوب عبادت روزه برای تمای ادیان آسمانی نشانگر اهمیت این عمل عبادی و تأثیر شگرف فردی و اجتماعی آن است.

بر اساس دستور خداوند، بر هر مسلمانی واجب است تا در سراسر ماه مبارک رمضان بر طبق احکام اعلام شده‌ای روزه بگیرد. قرآن کریم علاوه بر این آیه، در آیات دیگری نیز بر موضوع روزه پرداخته و مهم‌ترین مسائل کلی آن- از جمله زمان، چگونگی و میزان روزه داری در آن، بیان احکام روزه داران و ... را بیان داشته است. از جمله درباره‌ لزوم روزه‌داری در ماه رمضان و چگونگی آن می‌فرماید: 

"شَهرُ رَمَضانَ الَّذی اُنزِلَ فیهِ القُرآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الهُدی وَ الفُرقانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهرَ فَلیَصُمهُ وَمَن کانَ مَریضاً أَو عَلی فَعِدَّهٌ مِن اَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ الّلهُ بِکُمُ الیُسرَ وَلایُریدُ بِکُمُ العُسرَ وَ لِتُکمِلُوا الیُسرَ وَ لا یُریدُ بَکُمُ العِدَّةَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللهَ عَلی ما هَداکُم وَ لَعَلَّکُم تَشکُرُونَ"؛ ماه رمضان همان ماهی است که قرآن درآن نازل شده تا مایه‌ هدایت و روشنگری و شناخت حق از باطل شود. پس هر یک از شما که این ماه را دریابید، باید تمام آن را روزه بگیرید و هر کس که در آن روز‌ها بیمار شود و یا درسفر بسر می‌برد، باید روزهای دیگر را (به تعداد همان روزها) روزه بدارد.

خداوند بر شما آسایش را خواسته و رنج را اراده نکرده است تا آنکه روزه‌ آن روز‌ها را کامل کنید و او را به خطر هدایتتان به بزرگی یاد کنید، شاید در زمره‌ سپاس گزاران باشید.

از دیدگاه قرآن کریم، روزه داری یکی از نشانه‌های ایمان به خدا به شمار می‌آید و به هنگام برشمردن ویژگی‌های انسان‌های ره یافته که مورد رحمت و بخشش الهی قرار می‌گیرند، از مردان و زنان روزه دار سخن می‌گوید. اهمیت روزه داری درنزد خداوند چنان است که نه تن‌ها یک سلوک معنوی و مناسک عبادی خاص به شمار می‌رود، بلکه در برخی از موارد به عنوان کفاره‌ی برخی از گناهان قرار گرفته و پذیرش توبه‌ی گنهکاران یا جبران اشتباهات خطاکاران را روزه گرفتن معرفی کرده است. وجود این آیات و آیات دیگری که در این باره در قرآن کریم آمده است، اهمیت روزه و روزه داری را به ما نشان می‌دهد.

اما همان گونه که در تمامی احکام الهی "حکمت"‌های پیدا و پنهانی وجود دارد، در روزه نیز حکمت‌های فراوانی است که قرآن کریم به برخی از آن‌ها اشاره کرده و برخی دیگر در سخنان پیامبر خدا (ص) و امامان (ع) آمده است.

نکته اینجاست که یک روزه‌دار بنا بر وظیفه‌ای که بر عهده دارد موظف است در حدّ وسع و امکان خویش بر درک حکمت روزه بکوشد تا بتواند از این فرصت گرانبهای الهیه بهره‌های لازم را ببرد. بزرگان ما گفته‌اند:‌" و از مهم‌ترین کارهای سالک درباره‌ این ماه بزرگ، شناخت حقیقی آن است؛ و این که بداند این ماه منزلگاهی است که خداوند درخواست کنندگان از درگاه خویش را درآن با دعوت به میهمانی خویش گرامی داشته است، و این ماه، ضیافتکده الهی است و نیز باید بداند که "روزه" به چه معناست و ارتباط آن با معنای "میهمانی خداوند" چیست؟ و دیگر آن که پس از به دست آوردن این شناخت برای به دست آوردن اخلاص در تمامی حرکات و سکنات خود بر اساس خشنودی میزبان و صاحبخانه تلاش کند. "
ارسال نظرات