معاون تهذیب حوزه علمیه سفیران هدایت شهرستان دلگان:
در دوره بیست ساله نخست زندگانی امام موسی کاظم (ع)، علم الهی و توانایی بالای ایشان در مناظره و گفت و گوهای علمی تبلور یافت
به گزارش خبرگزاری بسیج از سیستان و بلوچستان، حجت الاسلام والمسلمین نجف بامری معاون تهذیب حوزه علمیه سفیران هدایت شهرستان دلگان و کارشناس مذهبی و علوم حوزوی در گفتگو با خبرنگار ما با تبریک سالروز ولادت امام کاظم (ع)، گفت: زندگانی حضرت امام موسی کاظم (ع) در سه مرحله مورد بررسی قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه مرحله نخست آن از ولادت آن حضرت در سال ۱۲۸ ه.. ق. تا شهادت امام جعفرصادق (ع) در سال ۱۴۸ ه.. ق. است، افزود: در این مدت، ایشان شاگرد پدر بزرگوارش بوده است.
معاون تهذیب حوزه علمیه سفیران هدایت شهرستان دلگان ادامه داد: در این دوره بیست ساله، علم الهی و توانایی بالایی امام در مناظره و گفت و گوهای علمی تبلور یافت، تا آنجا که هنوز پنج سال از زندگی خود را پشت سر نگذاشته بود که ابوحنیفه را با ادله و برهان محکم به سکوت واداشت.
حجت الاسلام والمسلمین نجف بامری با تاکید بر اینکه مرحله دوم زندگانی آن حضرت پس از شهادت امام صادق (ع) و رهبری دینی، علمی، سیاسی و تربیتی امام کاظم (ع) آغاز شد، اضافه کرد: در این فضا و شرایط سخت سیاسی، بیم آن می‌رفت که جان امام در معرض خطر قرار گیرد، به همین علت، امام ششم در زمان حیات خود، امام کاظم (ع) را یکی از پنج جانشین خود معرفی کرد.
وی با اشاره به اینکه به این ترتیب، برنامه منصور را برای از میان برداشتن فیزیکی امام هفتم خنثی کرد، گفت: این مرحله تا زمان مرگ منصور (۱۵۸ ه.. ق) ادامه داشت و پس از او مهدی و هادی به قدرت رسیدند، در زمان آن‌ها که بیش از بیست سال به درازا کشید، فضای باز و آزادی نسبی، به ویژه در روزگار مهدی، برای اهل بیت (ع) و پیروان ایشان فراهم شد.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه مرحله سوم زندگی امام کاظم (ع) با حکومت هارون الرشید هم زمان بود، عنوان کرد: هارون در سال (۱۷۰ ه.. ق) به قدرت رسید، او در کینه توزی و دشمنی با اهل بیت (ع) و علویان، پس از برادرش هادی و پدرش مهدی، شهره بود، امام در این دوره از زندگی خود با تنگنا‌ها و سختی‌های فراوانی روبه رو شد.
وی اظهار کرد: هنوز هارون الرشید در آغاز راه بود که امام را در سیاه چال‌ها به بند کشید، گاهی حضرت را در بصره و زمانی در بغداد به زندان می‌سپرد، این سال‌های طاقت فرسا، با دیگر سال‌ها متفاوت بود؛ زیرا هارون همواره درصدد کوچک کردن امام و کاستن از منزلت آن حضرت بود.
حجت الاسلام والمسلمین نجف بامری با تاکید بر اینکه اگر موضع گیری امام را در قبال منصور و مهدی در نظر بگیریم، می‌بینیم که فعالیت خود را علیه حکومت هارون فزونی می‌بخشید، افزود:، اما با وجود اینکه علویان از اقدام‌های انقلابی علیه هارون الرشید پرهیز می‌کردند، هارون اهل بیت (ع) و پیروان آنان و به ویژه امام کاظم (ع) را در تنگنا قرار داد.
معاون تهذیب حوزه علمیه سفیران هدایت شهرستان دلگان ادامه داد: آن حضرت در آن شرایط و نیز در پی سخت گیری حاکمیت بر علویان، تمام توان خود را برای رسیدن به هدف‌های الهی و انجام دادن وظایفی که بر دوش داشت، به کار بست.
وی با بیان اینکه امام موسی کاظم (ع) سیاست‌های هارون را به خوبی می‌شناخت و می‌دانست که تصمیم نهایی هارون، از میان برداشتن اوست، خاطرنشان کرد: امام این مطلب را نیز دریافته بود که هارون، حتی میانجیگری اطرافیان خود را دراین باره نمی‌پذیرد، بنابراین، با ایستادگی در برابر خواسته‌های هارون، همه سختی‌ها را به جان خرید
وی با بیان اینکه مرحله نخست آن از ولادت آن حضرت در سال ۱۲۸ ه.. ق. تا شهادت امام جعفرصادق (ع) در سال ۱۴۸ ه.. ق. است، افزود: در این مدت، ایشان شاگرد پدر بزرگوارش بوده است.
معاون تهذیب حوزه علمیه سفیران هدایت شهرستان دلگان ادامه داد: در این دوره بیست ساله، علم الهی و توانایی بالایی امام در مناظره و گفت و گوهای علمی تبلور یافت، تا آنجا که هنوز پنج سال از زندگی خود را پشت سر نگذاشته بود که ابوحنیفه را با ادله و برهان محکم به سکوت واداشت.
حجت الاسلام والمسلمین نجف بامری با تاکید بر اینکه مرحله دوم زندگانی آن حضرت پس از شهادت امام صادق (ع) و رهبری دینی، علمی، سیاسی و تربیتی امام کاظم (ع) آغاز شد، اضافه کرد: در این فضا و شرایط سخت سیاسی، بیم آن می‌رفت که جان امام در معرض خطر قرار گیرد، به همین علت، امام ششم در زمان حیات خود، امام کاظم (ع) را یکی از پنج جانشین خود معرفی کرد.
وی با اشاره به اینکه به این ترتیب، برنامه منصور را برای از میان برداشتن فیزیکی امام هفتم خنثی کرد، گفت: این مرحله تا زمان مرگ منصور (۱۵۸ ه.. ق) ادامه داشت و پس از او مهدی و هادی به قدرت رسیدند، در زمان آن‌ها که بیش از بیست سال به درازا کشید، فضای باز و آزادی نسبی، به ویژه در روزگار مهدی، برای اهل بیت (ع) و پیروان ایشان فراهم شد.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه مرحله سوم زندگی امام کاظم (ع) با حکومت هارون الرشید هم زمان بود، عنوان کرد: هارون در سال (۱۷۰ ه.. ق) به قدرت رسید، او در کینه توزی و دشمنی با اهل بیت (ع) و علویان، پس از برادرش هادی و پدرش مهدی، شهره بود، امام در این دوره از زندگی خود با تنگنا‌ها و سختی‌های فراوانی روبه رو شد.
وی اظهار کرد: هنوز هارون الرشید در آغاز راه بود که امام را در سیاه چال‌ها به بند کشید، گاهی حضرت را در بصره و زمانی در بغداد به زندان می‌سپرد، این سال‌های طاقت فرسا، با دیگر سال‌ها متفاوت بود؛ زیرا هارون همواره درصدد کوچک کردن امام و کاستن از منزلت آن حضرت بود.
حجت الاسلام والمسلمین نجف بامری با تاکید بر اینکه اگر موضع گیری امام را در قبال منصور و مهدی در نظر بگیریم، می‌بینیم که فعالیت خود را علیه حکومت هارون فزونی می‌بخشید، افزود:، اما با وجود اینکه علویان از اقدام‌های انقلابی علیه هارون الرشید پرهیز می‌کردند، هارون اهل بیت (ع) و پیروان آنان و به ویژه امام کاظم (ع) را در تنگنا قرار داد.
معاون تهذیب حوزه علمیه سفیران هدایت شهرستان دلگان ادامه داد: آن حضرت در آن شرایط و نیز در پی سخت گیری حاکمیت بر علویان، تمام توان خود را برای رسیدن به هدف‌های الهی و انجام دادن وظایفی که بر دوش داشت، به کار بست.
وی با بیان اینکه امام موسی کاظم (ع) سیاست‌های هارون را به خوبی می‌شناخت و می‌دانست که تصمیم نهایی هارون، از میان برداشتن اوست، خاطرنشان کرد: امام این مطلب را نیز دریافته بود که هارون، حتی میانجیگری اطرافیان خود را دراین باره نمی‌پذیرد، بنابراین، با ایستادگی در برابر خواسته‌های هارون، همه سختی‌ها را به جان خرید
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: