به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، رسول پورجانفشان جوانی 26 ساله و یکی از پرورش دهندگان موفق شترمرغ در آذربایجان‌‌شرقی است که دارای مدرک کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی می‌‌باشد. رسول پورجانفشان 4 سال قبل به همراه سه نفر دیگر از هم دانشگاهی‌‌هایش تصمیم گرفت که روی پای خود بایستد.
او در این باره می‌‌گوید: «بعد از پایان تحصیلات در مقطع کارشناسی ارشد، ما 4 نفر می خواستیم برای خودمان کاری دست و پا کنیم تا نه تنها سربار دولت نباشیم بلکه برای دیگران هم اشتغالزایی کنیم.»
این فعال اقتصاد مقاومتی می‌‌افزاید: «برای شروع کار، عرصه های گوناگونی نظیر پرورش قارچ، تولید گیاهان دارویی و ... در برابر ما قرار داشت اما در نهایت بعد از مطالعه و تحقیق به این نتیجه رسیدیم که پرورش شترمرغ بهترین گزینه است و سودآوری بیشتری به همراه دارد. یکی از دلایل آن هم این بود که پرورش شترمرغ در منطقه ما رواج چندانی ندارد و ما برای فروش محصولات با تقاضای بیشتری رو به رو هستیم.»
آقای پورجانفشان خاطرنشان می‌‌کند: «هر یک از ما 4 نفر مبلغ 5 میلیون تومان به عنوان سرمایه اولیه جور کردیم و از بسیج سازندگی هم 20 میلیون تومان وام گرفتیم. کار را با خرید 12 جوجه شترمرغ در زمینی که متعلق به خانواده بنده بود، شروع کردیم. همه ما قبلا در اردوهای جهادی بویژه در مناطق زلزله زده اهر، هریس و ورزقان شرکت کرده و ضمن خدمت به مردم کار بنایی را به خوبی یاد گرفته بودیم. در نتیجه همه کارهای مناسب سازی زمین و ساختمان برای پرورش شترمرغ را خودمان انجام دادیم.»
در مزرعه رسول پورجانفشان و همکارانش در حال حاضر 104 قطعه شترمرغ وجود دارد. او درباره درآمد پرورش شترمرغ، می گوید: «گوشت شترمرغ با استخوان کیلویی 40 هزار تومان و بدون استخوان، کیلویی 50 هزار تومان است. از فروش گوشت حاصل از کشتار هر شترمرغ، 1 میلیون تومان سود خالص بدست می آید. این در حالی است که اگر کسی بتواند پوست شترمرغ را دباغی و محصولات چرمی تولید کند، به ازای هر شترمرغ حداقل 2 میلیون تومان سود خالص نصیبش می شود. ما در حال حاضر توان این کار را نداریم اما همزمان از پرهای شترمرغ ها گردگیر یا داستر تولید می کنیم.»
این فعال اقتصاد مقاومتی می افزاید: «طعم گوشت هر حیوانی بستگی به میزان ترکیب آن با چربی همان حیوان دارد. گوشت شترمرغ چربی درون بافتی بسیار اندکی دارد و به همین دلیل خاصیت درمانی دارد و برای بیماران توصیه می شود. اما چربی بین بافتی شترمرغ بسیار زیاد است و از هر شترمرغ 120 کیلویی 20 کیلوگرم چربی بدست می آید. ترکیب گوشت شترمرغ با این چربی بین بافتی طعم آن را فوق العاده می کند. به طور کلی گوشت طرد و لطیف شترمرغ بسیار چاشنی پذیر است.»
رسول پورجانفشان درباره پایان نامه کارشناسی ارشد خود، خاطرنشان می کند: «سعی کردم پایان نامه ای کاربردی و به درد بخور ارائه کنم که بایگانی نشود. سوژه پایان نامه من مکانیزاسیون واحدهای پرورش شترمرغ بود و بر اساس مطالعات میدانی واحدهای پرورش شترمرغ در ورامین، گرمسار، ساوه، قزوین و ... نوشته شد و حاصل آن یک طرح توجیهی دقیق برای شروع به کار پرورش شترمرغ بود.»
این فعال اقتصاد مقاومتی نسبت به سنگ اندازی دستگاه های اجرایی در برابر دریافت مجوز توسط واحدهای پرورش شترمرغ گلایه های زیادی دارد. از جمله این سنگ اندازی ها، اصرار عجیب و غریب بر لزوم وسعت بالای مزارع پرورش شترمرغ است. این در حالی است که فعالان اقتصادی جوان همگی کار خود را در مزارع کوچک شروع می کنند. البته نیروهای جوان مثل رسول پورجانفشان با خلاقیت و ابتکار توانسته اند حداکثر بهره وری را از زمین های کوچک برای پرورش شترمرغ داشته باشند، به این ترتیب که جوجه شترمرغ ها را با فاصله زمانی 2 ماهه خریداری می کنند و بدین ترتیب شترمرغ هایشان سنین متفاوتی دارند. در نتیجه نیاز آنها به داشتن زمین وسیع مرتفع می شود.