گروه اقتصادی خبرگزاری بسیج: اشاره: شیلات و حوزه نظارت بر پرورش آبزیان کشور یکی از ارگان هایی است که با غذای مردم و به طور مستقیم با جان انسان ها سر و کار دارد، تولید آبزی پروری و به خصوص ماهی در کشور ما از اهمیت بالایی برخوردار است؛اما ظاهرا کسی با نحوه فعالیت شیلات کشور کاری نداشته که چطور طی سالیان اخیر عمل کرده است.عدم کنترل های سازمان های بالادستی موجب شده تا سازوکار قدرت، در این بخش کشور حرف اول را بزند و تنها افراد خاصی از رانت های اطلاعاتی و یا منافع مالی در این حوزه بهره مند شوند.
خبرگزاری بسیج، قصد دارد با جستجوی اندکی در این حوزه از ساز و کار و قراردادهای نامناسب در حوزه نظارت و پرورش آبزیان و سازمان شیلات کشور وقایعی را آشکار کند تا شاید غذای مردم، و جان آنها کمتر فدای منافع و سود افرادی خاص شود.
گزارش بسیج حاکی از آن است که اگر به صورت ساده حساب شود هم از ابتدا ۴ استان مازندران ، آذربایجان غربی، فارس و چهارمحال بختیاری اداره اتحادیه ماهیان سردابی را برعهده گرفتند. اما اکنون نزدیک به ۷ هزار واحد تولیدی در کشور فعالیت می کنند در حالی که تعداد اعضای اتحادیه از ۱۹ نفر به ۱۴ نفر تقلیل یافته و تعدادی از عضویت آن خارج شده اند. چنانچه برخی از این اعضا، علیرغم انحلال شرکت های خود، خروج عضویت خود را به سازمان تعاون اعلام نکردند.
بر این اساس وقتی از این اعضا سوال می کنید که چرا خروج خود از اتحادیه را به اطلاع سازمان تعاون نرساندید؟ میگویند: مگر چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در حالی که این کار می تواند در تصمیم گیری های مجمع بر اساس قانون نصف بعلاوه یک اثرگذار باشد . این در حالی است که در ۵ عضو اتحادیه تعاونی مازندران، دو تعاونی خانوادگی حضور دارد.
این خود یعنی آنکه یک واحد تولیدی با ۷ عضوی که اعضای یک خانواده را تشکیل می دهند حضور داشته و عضو اتحادیه شده اند و به جای تمام تولیدکنندگان ماهی سردابی سراسر کشور طی سال های اخیر تصمیم گیری کرده اند.
این گزارش می افزاید در این پروسه زمانی چون مردم نمی دانستند این اعضا چند نفر هستند و از طرفی نیز فرهنگ عمومی مردم از اتحادیه ها که انتظار داشتند به آنها چیزی بدهد باعث شده تا ساختار مهندسی شده این اتحادیه طوری عمل کند که برخی از اعضا در عمل خود را از اتحادیه منفک بدانند چون وقتی خود را در تصمیم گیری ها بی اثر می دانستند در عمل در هیچ یک از نشستها و مجمع های عمومی شرکت نمی کردند.
براساس گزارش خبرگزاری بسیج با توجه به اینکه در زمان جنگ تحمیلی اغلب ارزاق مصرفی مردم از طریق تعاونی ها تامین می شد، مردم بر این باور بودند که تعاونی ها و اتحادیه ها همواره به آنها خدمت رسانی می کنند و بر این اساس این فرهنگ ایجاد شد که تعاونیها باید کالاهای ارزان قیمت و خدمات در اختیار مردم بگذارند. این فرهنگ عمومی هنوز هم پابرجاست لذا برخی از اعضا وقتی مشاهده می کردند که یک تعاونی یا یک اتحادیه دست به چنین اقداماتی نمی زند انگیزه حضور در اتحادیه را از دست دادند.
واضح است که نقشی که اتحادیه ها و تعاونی ها برعهده دارند نقشی چند وجهی است. قانون گذار این مهم را در حوزه اختیارات و وظایف اتحادیه ها و تعاونی ها در نظر گرفته است. نقش دیگر اتحادیه و تعاونی ها آن است که به عنوان بنگاه اقتصادی مطرح می شوند. در این میان لزوم ارتباط مدیران کشور با بدنه صنف از دیگر وظایف تعاونی ها،اتحادیه ها سندیکاها و صنف ها است. و نکته جالب آن که اغلب مردم از وظیفه مهم تعاونی ها و اتحادیه ها اطلاعی ندارند. و به همین ترتیب عدم اطلاع مردم در این زمینه باعث شده که کسانی که از این وظایف آگاهی دارند حداکثر بهره برداری را کرده و بعضاً از رانت اطلاعاتی آن استفاده کنند.