یکی از قدیمی‌ترین آبادی‌های رستاق:
عزآباد یکی از قدیمی‌ترین آبادی‌های رستاق است. نام عزآباد را حاکمی به نام عزالدین در حدود سال ۶۰۰ هجری به این آبادی داده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از اشکذر، عزآباد یکی از قدیمی‌ترین آبادی‌های رستاق است. نام عزآباد را حاکمی به نام عزالدین در حدود سال ۶۰۰ هجری به این آبادی داده است. البته در کتاب‌های تاریخی یزد ارتباطی نیز با اسفنجرد دارد که شهر ساخته شده توسط اسفندیار (پهلوان شاهنامه) است که در این زمینه تاکنون تحقیقی صورت نگرفته و بخش وسیعی از آن ناشناخته و در زیر خاک پنهان است (منبع: بیشتر کتاب‌های تاریخی یزد).
یکی از نسخه‌های خطی قرآن موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، نسخه‌ای نفیس از قرآن مجید است که متعلق به مسجد خواجه علی عزآباد بوده است. (فهرست دستخط‌های کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران)، اولین و قدیمی‌ترین متن مستقل درباره تاریخ و جغرافیای یزد و شهر‌های اطراف یزد به نام جامع الخیرات اثر سیدرکن الدین و سیدشمس الدین حدود پنجاه سال پیش در عزآباد پیدا شده است. این کتاب متن وقفنامه دانشمند و خیر بی نظیر یزدی سیدرکن الدین محمد و پسرش سیدشمس الدّین است که در سال‌های ۷۳۲ و ۷۳۳ هجری نوشته شده است. مرحوم وزیری در این باره می‌نویسد: «در عزّآباد، شش فرسخی یزد، محل سکونت بسیاری از سادات که از اولاد مرحوم سیدرکن الدین اند و بعضی نام فامیلی رکن الدینی گرفته اند، در لای دیواری که بنایی می‌کردند پیدا شده، روی یک کوزه سفالین و بالای آن یک دانه تسبیح نهاده بود و به خط عربی و نیم ورقی که بحمدا... با وسایلی به دست آورده و استنساخ شد» (تاریخ یزد جعفری، صص ۲-۲۴۱)
از روی همین نسخه، مرحوم وزیری در سال ۱۳۶۶ ه. ق. نسخه‌ای برای خود نوشته که در سال ۱۳۴۱ ه. ش. در تهران به چاپ رسیده (متن عربی) و یکی از معتبرترین منابع از حیث اشتمال بر اسماء جغرافیائی شهر یزد و توابع است. نام رستاق ۱۳ بار در کتاب جامع الخیرات ذکر شده است. نام اسفنجرد ۶ بار، و عزآباد ۳ بار آمده است.
یکی از زیباترین آثار نقاشی و معماری در عزآباد وجود دارد و زیر ریگ مدفون است (منابع کتبی و شفاهی)، خانقاه بزرگ عزآباد با بنا‌های جنبی آن در زیر خاک مدفون است و اگر بیرون آورده شود، میراثی بزرگ است از پیشینیان و قابل مطالعه و پژوهش و بازدید برای گردشگران می‌باشد.
عزآباد شخصیت‌های علمی و هنری بسیاری داشته از جمله: میرزا شفیع: از علما و بزرگان عزآباد و رستاق در حدود ۱۰۰ سال پیش که مقبره او در حسینیه توده عزآباد مورد احترام و زیارت بوده است. سید علی اکبر پیشوایی: از علما و دانشمندان و ائمه جماعت قم، فرزند سیدرضا، متولد ۱۲۸۸ ه. ق. در قریه عزآباد یزد و در یزد تحصیل کرده سپس در مشهد، بعدا به سبزوار رفته و از آنجا به عتبات و سپس به قم. در سال ۱۳۷۴ ه. ق. وفات نموده است (النجوم المسرد فی الصرح الممرد).
یکی از نسخه‌های خطی قرآن موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، نسخه‌ای نفیس از قرآن مجید است که متعلق به مسجد خواجه علی عزآباد بوده است. (فهرست دستخط‌های کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران)، اولین و قدیمی‌ترین متن مستقل درباره تاریخ و جغرافیای یزد و شهر‌های اطراف یزد به نام جامع الخیرات اثر سیدرکن الدین و سیدشمس الدین حدود پنجاه سال پیش در عزآباد پیدا شده است. این کتاب متن وقفنامه دانشمند و خیر بی نظیر یزدی سیدرکن الدین محمد و پسرش سیدشمس الدّین است که در سال‌های ۷۳۲ و ۷۳۳ هجری نوشته شده است. مرحوم وزیری در این باره می‌نویسد: «در عزّآباد، شش فرسخی یزد، محل سکونت بسیاری از سادات که از اولاد مرحوم سیدرکن الدین اند و بعضی نام فامیلی رکن الدینی گرفته اند، در لای دیواری که بنایی می‌کردند پیدا شده، روی یک کوزه سفالین و بالای آن یک دانه تسبیح نهاده بود و به خط عربی و نیم ورقی که بحمدا... با وسایلی به دست آورده و استنساخ شد» (تاریخ یزد جعفری، صص ۲-۲۴۱)
از روی همین نسخه، مرحوم وزیری در سال ۱۳۶۶ ه. ق. نسخه‌ای برای خود نوشته که در سال ۱۳۴۱ ه. ش. در تهران به چاپ رسیده (متن عربی) و یکی از معتبرترین منابع از حیث اشتمال بر اسماء جغرافیائی شهر یزد و توابع است. نام رستاق ۱۳ بار در کتاب جامع الخیرات ذکر شده است. نام اسفنجرد ۶ بار، و عزآباد ۳ بار آمده است.
یکی از زیباترین آثار نقاشی و معماری در عزآباد وجود دارد و زیر ریگ مدفون است (منابع کتبی و شفاهی)، خانقاه بزرگ عزآباد با بنا‌های جنبی آن در زیر خاک مدفون است و اگر بیرون آورده شود، میراثی بزرگ است از پیشینیان و قابل مطالعه و پژوهش و بازدید برای گردشگران می‌باشد.
عزآباد شخصیت‌های علمی و هنری بسیاری داشته از جمله: میرزا شفیع: از علما و بزرگان عزآباد و رستاق در حدود ۱۰۰ سال پیش که مقبره او در حسینیه توده عزآباد مورد احترام و زیارت بوده است. سید علی اکبر پیشوایی: از علما و دانشمندان و ائمه جماعت قم، فرزند سیدرضا، متولد ۱۲۸۸ ه. ق. در قریه عزآباد یزد و در یزد تحصیل کرده سپس در مشهد، بعدا به سبزوار رفته و از آنجا به عتبات و سپس به قم. در سال ۱۳۷۴ ه. ق. وفات نموده است (النجوم المسرد فی الصرح الممرد).
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: