آیت غلامی یکی از دوستان و همرزمان بسیجی شهید می‌گوید:
این شهید بزرگوار همانند سایر دانش‌آموزان روستا در این دوره علاوه بر تحصیل تابستان‌ها کار می‌کرد و نحوه کار این عزیز زبانزد دوستان و آشنایان بود طوری که واقعاً سخت‌کوشی شهید در انجام کارها قابل ستودن بود.
بعد از اتمام دوره راهنمایی در دبیرستان سید جمال‌الدین در رشته تجربی ادامه تحصیل داد؛ در چهار سال دبیرستان در مراسم صبحگاه همراه قاریان قرآن ترجمه فارسی آن را قرائت می‌کرد و یکی از اعضای فعال انجمن اسلامی دبیرستان به خصوص در حوزه تئاتر و سرود بود.
وی در اجرای تئاتر در سالن شهید مطهری اسدآباد شهید «رضاییان» خوش درخشید و در شهر بیشتر شناخته شد. در مهرماه سال 1362 برای اولین بار بنده و ایشان و چند تن از دوستان برای ثبت‌نام برای اعزام به جبهه به ستاد ثبت‌نام واقع در خیابان 15خرداد رفتیم و فرم‌های ثبت‌نام را پر کردیم.
«مظاهر» سال دوم تجربی بود و من اول دبیرستان بودم. بنابراین «مظاهر» بزرگ‌تر و راهنمای ما بود.
دو روز بعد با سایر دوستان ازجمله شهید «مالک ولی‌زاده» و «داریوش بسطامی»، «کیومرث سرمدی» و... عازم همدان شدیم و دو روز نیز در اعزام نیروی همدان مستقر شدیم و تجهیزات لازم را از جمله پوتین، لباس و... دریافت کردیم و شب با تعدادی مینی‌بوس به سنندج رفتیم و در جهاد سنندج استراحت کردیم؛ فردا صبح به سمت پیرانشهر حرکت کردیم.
دو روز نیز در پادگان ماندیم و به سمت خط مقدم حاجی عمران رفتیم ... در حاجی عمران عراق بچه‌های اسدآباد را برای قسمت‌های مختلف تقسیم می‌کردند که بیشتر بچه‌ها به قسمت پدافند رفتند؛عده‌ای هم به پخش تعاون گسیل شدند و هیچ‌کس داوطلب برای مهندسی رزمی (سنگرسازی) نمی‌شد که ما به پیشنهاد «مظاهر» آن را پذیرفتیم.
سرانجام پس از سال‌ها مجاهدت در راه خدا و خدمت در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، «مظاهر رضائیان» هفتم آبان ماه سال 1382 در حین انجام ماموریت دچار حادثه شد و در زنجان بر اثر سقوط هواپیما به شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای اسدآباد آرام گرفت و روح پاکش به رضوان الهی پرکشید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
انتهای پیام/