به گزارش خبرگزاری بسیج در کرمان، در قدیم از سگ به عنوان نگهبان گله استفاده می کردند که کمک کار انسان بود ولی متاسفانه جوانان امروزی تحت تاثیر فرهنگ غربی قرار گرفتند و سگ را به عنوان یک همراه انتخاب کرده و هر کجا می روند سگهای تزئین شده با پاپیون و گاهاً لباس در انزار حضور پیدا می کنند و تا جایی که جای دوست و خانواده را در کنارشان پر کرده است.آنچه مشخص است سگ حیوان است و هر طور که با او رفتار کنی ظاهراً اعتراضی ندارد.
چنین افرادی برای پر کردن خلأهای عاطفی خود رو به همزیستی با حیوانات و از جمله سگ می‌آورند؛ ولی مطمئناً این جایگزین خوبی برای دوستی و مهرورزی نیست و چه بسا مشکلات روانی و عاطفی این افراد از این مسیر رفع نخواهد شد.
امروزه در سبک زندگی غربی، سگ نقش پررنگی را داراست تا آنجایی که نه به عنوان یک حیوان مفید بلکه به عنوان یک دوست و همدم خوب مطرح است و هر انسان عاقلی که به ظرایف عاطفی بشر و زندگی بشری آگاه باشد این مطلب را به خوبی درک می کند که آسیب عاطفی و روانی و اجتماعی برای بشر امروز به علت دوری از او از دین و سبک زندگی دینی است.
در دین اسلام با ادله فراوان ثابت شده است که سگ جزء نجاسات است و هیچ و شک و شبهه ای نیست و خداوند هیچ مخلوقی را نجس تر از سگ نیافریده است؛استفاده و خرید و فروش سگ برای اموری عقلایی مانند نگهبانی، شکار، جرم‌یابی، نجات، امور طبی و پزشکی جایز است و صدمه به آنان مستوجب پرداخت خسارت است و حتی نفقه آن مانند تأمین خوراک و درمان آن بر مالک واجب است.
محبت و مهرورزیدن سرمایه‌ای است که خداوند برای زندگی آن را به انسان بخشیده است و انسان باید آن را برای آنهایی خرج کند که می‌توانند بهترین نقش را در رشد و تعالی او داشته باشند و سبک زندگی دینی به ما می‌آموزد این آسیب آنجا جدی تر می شود که حتی برخی از خانواده‌ها برای سرگرمی تک‌فرزندان خود، به دنبال راه چاره‌ای می‌گردند تا با پرکردن اوقات تنهایی آن ها، خود را از سختی‌های ارتباط با کودکان و ابراز محبت به آن ها برهانند.
انتخاب همبازی از جنس حیوانات برای فرزندان یکی از راه‌هایی است که در این چندساله رو به فزونی نهاده و همین موضوع سبب می‌شود ارتباطی عاطفی میان فرزندان با حیوانات خانگی ایجاد شده و به‌عنوان یک فرهنگ غلط به نسل‌های آینده منتقل شود.
شاید بتوان گفت یکی از علت‌های علاقه به نگهداری حیوانات خانگی، ناشی از چشم و هم‌چشمی با اطرافیان، همسایه و اقوام در پرستيژ اجتماعی و به عبارتی کسب جایگاه اجتماعی است؛ اما این همه ماجرا نیست و وقتی همزیستی بسیاری از این حیوانات جایگزین ازدواج، فرزندآوری و حتی ارتباط انسانی می شوند، شکل معضلی جدی را به خود می گیرد که قطعا فراتر از یک چشم و هم چشمی ساده است.
با استناد به این موضوع می توان گفت کپی برداری از این فرهنگ غربی در حال حاضر به معضلی داخلی تبدیل شده است که خانواده های ایرانی و روابط انسانی را نشانه گرفته و به مجرای خوبی برای فرار از تعهد و مسئولیت برخی افراد و جوانان تبدیل شده است.
علی ایحال؛ آنچه امروز در جامعه دیده می‌شود و متاسفانه در حال تبدیل شدن به یک رویه عمومی است،تقلید کورکورانه از مظاهر سبک زندگی غربی است جا دارد مسئولان فرهنگی و همچنین نهادهای قانونگذار چاره‌ای برای این آسیب فرهنگی بیاندیشند تا این همزیستی ناهمگون با فرهنگ ایرانی- اسلامی به یک فرهنگ غالب تبدیل نشود و ارتباط و انس با سگ‌ها و دیگر حیوانات خانگی جایگزین مراودات اجتماعی در جامعه نشود.
انتهای پیام/ا