به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، یکی از مشکلاتی که انسان ها در عصر حاضر به آن مبتلا شده اند، بی قراری است، بی قراری ای که ناشی از عوامل مختلفی چون استرس، اضطراب، عدم امید به آینده یا داشتن تصویر مبهمی از آینده است و همراه با دغدغه های متعدد فکری و ذهنی ناشی از مشکلات روزمره، دلمشغولی هایی را برای انسان فراهم می سازد که هیچ راه حلی برای خلاصی و یا حل کردن آن ها وجود ندارد.
نتیجه این دل مشغولی های بی درمان، چیزی جز افزایش استرس و اضطراب و در نهایت بی قراری نیست ولی جنس این مشکل، برای زنان متفاوت از مردان است، زیرا زنان به جهت برخورداری از حجم بالای احساسات و غلبه آن در زمان تصمیم گیری در برخی مسائل، نمی توانند به راحتی از کنار مشکلات عبور کنند، فکر و ذهنشان درگیر مسائل می شود و بی قراری شان افزایش می یابد اما از آنجا که مدیریت احساسات و عواطف در مردان قوی تر است، اکثر آنان می توانند این مراحل را در مقایسه با زنان به نسبتِ راحت تری طی کنند، هرچند که داشتن تجربه و مهارت و به کار بردن نظرات کارشناسی متخصصان در با موفقیت طی کردن مراحل تصمیم ساز زندگی، بسیار موثر است.
در زمان گذشته تصور می شد که دستیابی به تکنولوژی آرامش را به انسان هدیه می کند در حالیکه یکی از ارمغان های پیشرفت، در کنار رفاهی که حاصل شده، افزایش استرس و اضطراب است.
یکی از مظاهر ورود تکنولوژی به عرصه خانواده، استفاده از فضای مجازی است که در حال حاضر به یک دل مشغولی فراگیر تبدیل شده است.
دسترسی به دریای بی انتها از اخبار ضد و نقیض که اگر کاربر بدون آگاهی وارد این عرصه شود، تحت تاثیر این اخبار به طور قطع از آن آسیب خواهد دید و دچار استرس و اضطراب می گردد که از آن ها به بی قراری یاد می کنند و بیماری فراگیری است که دامن کاربران پرکاری که بدون آگاهی وارد این فضا شده اند، را می گیرد.
از دیگر بیماری های شایع و ویژه استفاده از شبکه های اجتماعی در فضای مجازی، «اضطراب سلامتی» است که دامنگیر افرادی می شود که حضوری کنترل نشده در این شبکه ها دارند و در این حالت کاربرد حس می کند مشکل جدی ای برای سلامتی اش ایجاد شده است و این اضطراب علی رغم وجود نتایج طبیعی آزمایش‌های پزشکی و صحبت های اطمینان بخش پزشک متخصص نیز همچنان باقی می ماند، این بیماری به دلیل اعتماد بیش از حد به اطلاعات نادرست، تأییدنشده و غیرعلمی در اینترنت است که این باور را در مردم ایجاد می کند که هرچه در اینترنت هست، قابل اطمینان است، این باور باعث تشدید اختلال روانی «خودبیمار انگاری» می شود.
شبکه های اجتماعی به دلیل برخورداری از فضای گفتگو و ارسال پیام، این امکان را برای کاربران ایجاد می کند که بارها و بارها در مورد یک موضوع صحبت کنند و چون اغلب این صحبت ها در مورد ناکامی های عشقی و ناملایمات زندگی است، باعث ایجاد هیجانات منفی می شود و احتمال افزایش اضطراب همراه با افسردگی را در بین آن ها افزایش می دهد.
از عوامل موثر در افزایش اضطراب و نگرانی های اجتماعی در استفاده از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی موجود در آن می توان به لایک زدن های اشتباهی اشاره کرد که موجب سوءتفاهم می شود و یا دریافت پیام‌های دوستی از سوی افراد نامطلوب که در قالب مزاحمت های آنلاین از آن یاد می شود.
همچنین ترس از فراموش شدن و کنارگذاشته شدن، یکی از نتایج استفاده بیش از حد از شبکه های اجتماعی است که کاربر را وادار می کند که دائم به ارسال محتوا، عکس و ویدئو ارسال کند. در واقع ارسال دائم محتوا، عکس و ویدئو در این شبکه ها توسط کاربر این تصور را در آنها ایجاد می کند که اگر از این کار دست بردارد به سرعت از یادها می رود و این تصور بر افزایش اضطراب وی تاثیرگذار است و برای رفع آن فرد به دامن حس رقابت برای جلوه گری و خودنمایی می افتد که این حس نیز به وسیله این شبکه ها تقویت می شود و در نهایت بر تشدید اضطراب و بی قراری کاربر می افزاید.
بر اساس مطالبی که گفته شد می توان یکی از علل بیماری فراگیر «بی قراری» در عصر حاضر را نتیجه حضور مدیریت نشده در فضای مجازی دانست که منجر به ابتلا به بیماری اضطراب و استرس است و این بیماری تهدید جدی برای زنان محسوب می شود زیرا زنان به جهت برخورداری از احساسات بالاتر نسبت به مردان سریعتر تحت تاثیر این مشکلات قرار می گیرند و از سوی دیگر چون بحث حمایت عاطفی در خانواده بر دوش زنان و دختران خانواده است، کل اعضای خانواده با درگیر شدن یکی از این دو فرد در خانواده، درگیر این بیماری می شوند.
بنابراین به نظر می رسد با حضور برنامه ریزی شده و کنترل شده در این فضا و استفاده از نظرات کارشناسان در خصوص بهره گیری از فضای مجازی می توان مانع از ابتلا به این بیماری ها شد.
طنین یاس / بشری یثربی