عبدالباری عطوان می‌نویسد ترامپ تاجری ترسو است. طی کمتر از دو روز، دومین‌بار است که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، ملتمسانه از ایرانی‌ها می‌خواهد پای میز مذاکره حاضر شوند. شبکه تلویزیونی «سی.ان.ان» فاش کرد که کاخ سفید شماره تلفن ویژه‌ای را به دولت سوئیس به‌عنوان حافظ منافع ایران در آمریکا داده است تا ایرانی‌ها در صورت تمایل با ترامپ تماس بگیرند، اما مقامات سوئیس این ماموریت را انجام ندادند؛ زیرا ایرانی‌ها پیگیر این مسئله نبوده‌اند.
تصور نمی‌کنیم که مقامات ایران برای گفتگو با ترامپ نیازی به شماره تلفن او داشته باشند؛ آنها شروط مشخصی را مطرح کرده‌اند: نخست، لغو تحریم‌های آمریکا علیه ایران و دوم، بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای است که یکسال پیش از آن خارج شد.
ترامپ همین شیوه تهدید را برای کیم‌جونگ‌اون، همتای کره شمالی خود نیز به کار برد، اما در هر دو دیداری که با موافقت کیم در سنگاپور و هانوی انجام شد، با خفت‌وخواری فریب خورد؛ چرا که رئیس جمهور کره‌شمالی در این دیدارها کوچک‌ترین امتیازی به ترامپ نداد تا جایی که دیدار اخیر را با عصبانیت ترک کرد و برای سوارشدن به هواپیمای شخصی‌اش و بازگشت به واشنگتن، راهی فرودگاه شد. بدتر از همه، تداوم شیوه چالش برانگیز رئیس جمهور کره‌شمالی و از سرگیری فعالیت‌های موشکی کشورش و اقدام روز جمعه او در شلیک چند موشک کوتاه‌برد به دریای ژاپن و نیز اجرای رزمایش نظامی بود که در آن موشک‌های بالستیک دوربردی شلیک شد که برد آنها به عمق خاک آمریکا می‌رسد.
تنها کسانی که در برابر تهدیدهای باج‌خواهانه ترامپ تسلیم می‌شوند، کشورهای عربی خلیج فارس و مشخصاً عربستان هستند، کشوری که ترامپ برای دومین‌بار در ده روز گذشته آن را به سبب حمایت‌هایش از ریاض، به سخره گرفت و در سخنرانی خود در جمع طرفدارانش در فلوریدا تکرار کرد که کشورهایی مثل عربستان بسیار ثروتمند هستند و جز پول چیز دیگری ندارند و باید بهای حمایت‌های آمریکا را بپردازند.
مسئولان ایران در این باره، تجربه‌هایی اندوخته‌اند. تجربه لیبی و اعتماد به وعده‌های آمریکا و در نتیجه نابودی برنامه هسته‌ای و شیمیایی آن و سپس واگذار کردن انبارهای خود (مواد شیمیایی) به دولت آمریکا و پرداخت تاوان سنگین آن تا تجربه عراق و گشودن درهای خود به روی تیم‌های بازرسی و سپس نابودی سلاح‌های میکروبی و شیمیایی آنکه به حمله و اشغال آن منجر شد از جمله این تجارب است.
ترامپ آگاه بر امور معاملات و قراردادهای تجاری است و تلاش می‌کند تجربه‌های خود را در این زمینه به عرصه سیاست و روابط بین‌الملل که شناختی در آنها ندارد، منتقل کند، اما دچار شکست‌های پی‌درپی می‌شود.
او به‌عنوان یک تاجر (دلال) بزدل‌تر از آن است که علیه ایران وارد جنگ شود، فکر نمی‌کنم ایران در برابر تهدیدهای باج‌خواهانه آمریکا تسلیم شود. ایران به شروط خود پایبند خواهد بود. غنی‌سازی اورانیوم را در درجات بالاتر از سر خواهد گرفت همچنین، بمباران پایگاه‌ها، ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های آمریکا، مین‌گذاری تنگه هرمز و باب‌المندب و نیز گشودن درهای زرادخانه‌های موشکی نمونه‌ای از این توانمندی‌های ایران در صورت درگیری نظامی است. ۶ هزار نظامی آمریکایی در عراق زیر تیغ نیروهای بسیج مردمی هستند و همین سرنوشت در انتظار ۲ هزار نظامی دیگر آن در شرق فرات است. کار اسرائیل را هم موشک‌های حزب‌الله و جهاد اسلامی تمام می‌کند.