تقی صفایی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، افزود: شور و شوق زیادی در این ماه در فضای جبهه حاکم می شد به نحوی که هر رزمنده می خواست نهایت استفاده را از سحر و شب های این ماه ببرد و با توجه به فرهنگ ایثار و شهادت هر کس فکر می کرد شاید این آخرین ماه رمضانش باشد و این معنویت را چندین مضاعف می کرد .
وی با بیان اینکه آن شور و اشتیاق با حال و هوای امروز بسیار فرق دارد و تکرار شدنی نیست، اظهارداشت: کسی به فکر زمان افطار و تهیه غذای مخصوص و مقوی نبود و معمولا سفره افطار از غذاهایی که مردم از روزی ساده خودشان که در وسع آن ها بود و برای برای جبهه ارسال می کردند تشکیل می شد.
صفایی اضافه کرد: نان و مواد غذایی هدیه شده مردم روستایی و شهری در پشت جبهه ها، بزرگترین برکت و نعمت در سفره افطار رزمندگان بود که با خرما، شربت و کمپوت خلاصه می شد و این نشان از سادگی و دور بودن از هر گونه تجملات توسط رزمندگان اسلام را نشان می داد .