به گزارش خبرگزاری بسیج از مازندران،علی ابراهیمی گتابی-همیشه سروقت می آیند،انگار که خوش قولی شش دانگ سند خورده به نام شهدا آن هم اگر بی نام و نشانی را از بی بی دوعالم حضرت زهرا(سلام الله علیها) به ودیعه گرفته باشند. وقتی که آسمان شهر پر شده از دود ناهنجاری ها و نفس مردم به شماره افتاد،حضورشان به موقع است و به هنگام.
کوچه به کوچه ، خیابان به خیابان با همان چند تکه استخوان در جعبه های سه رنگ به یک اندازه،دوباره کام مردم را به تربت کربلا متبرک می کنند، وشمیم علقمه را به مشام دل های به تپش افتاده می رسانند.
هشت کبوتر خونین بال و یک آلاله مدافع حرم در روز شهادت مکتب صادق آل عبا مهمان دیارعلویان شده اند از غرب تا شرق مازندران، تا ضامن دست های خسته باشند و آرام جان دل هایی شوند که نگاه شان را به پنجره هشتمین امام رئوف گره زده اند.همین چند تکه استخوانی که سالهاست در خاک های تفتیده کربلای ایران و خرابه های شام بوی یاس پهلوی شکسته میدهند،امام زادگان عشقند و مزار پاک شان هم محل استجابت دعا.
اگر میخواهید روح و جانتان را باری دیگر در دریای عشق به شهدا که سادگی و خلوص را ، عشق و ایمان را ،صفا و یکرنگی را،پاکی و دلدادگی را ،راه و نشان را در خود دارند،بسپارید و در ساحل نگاه پرنورشان به دور از هرگونه هیاهو و شلوغی،به کنج آرامشی برسید،دست های خسته از این فاصله ها را به ضریح های کوچک به رنگ پرچم الله گره بزنید،که برای گرفتن دستانتان با پیکرهای خاکی فرسنگ ها از راه دور آمدند.
با آب و آیینه ،با اسپند و گلاب زودتر از آنکه ملائکه از آسمان برای متبرک کردن بال و پرشان ، از هم سبقت بگیرند و به زمین بیایند ،برروی دست ها و برروی شانه ها آنها را بگیرید و یک دل سیر در آغوش پرمهرحسینی شان ،عقده دل وا کنید و برای آمدن آن امام غریب در پس پرده غیبت دست به دعا بردارید.
شهدایی که راه و رسم دارند و اسم شان را عرشیان بهتر از فرشیان می دانند، در این عصرسرد آهنی که ذهن و دلمان را در قبضه خودش گرفته برای رفاقتی از جنس حضرت وفا علمدار نینوا آمده اند تا دوباره وقتمان را به وقت شناسی آنها تنظیم کنیم .تا یک بار دیگر طعم عشق به خدا را در گرماگرم یک روز بلند شهدایی با توسل به رئیس مکتب تشیع بچشیم و از یاد نبریم که اگر نفس مان به امنیت این روزها گرم است،به برکت همین استخوان های پهلو شکسته است.
انتهای پیام/