شمارش معکوس مرگِ حیات در آکوجان

خبرگزاری بسیج قزوین: در حاشیه سفر به روستای آکوجان، همراه دوستان خبرنگار گفتگوی کوتاهی با دهیار این روستا داشتیم که به بیان مشکلات روستا، با توجه به دو بخشی بودن آن می پردازد.

روح اله رمضانی دهیار روستای آکوجان در پاسخ به این سوال که چرا روستا به دو بخش تقسیم شده می گوید: طی زلزله سال 83، روستای آکوجان دچار خسارت زیادی شد و طبق کارشناسی هایی که پس از زلزله از سوی ستاد بحران استان انجام شد، این روستا در معرض ریزش کوه و بر روی گسل زلزله قرار داشت.

در بافت جدید، هیچ گونه توجهی به معماری شهری و روستایی نشده است

رمضانی ادامه داد: حدود دو میلیارد تومان هزینه بابت ساخت دیواری اطراف روستا جهت حفظ آن از آسیب های زلزله در آینده نیاز بود که این امر به لحاظ صرف زمان و هزینه امکان پذیر نبود. با حضور همه دستگاه ها، کارگروهی از سوی ستاد بحران کشور در این روستا تشکیل شد و برهمین اساس، طرح ایجاد روستایی دیگر در بخش دیگری از این روستا اجرا گردید. زمین خریداری شده و تحویل سازمان مسکن شد.

پروژه ساخت منازل روستایی آکوجان، تا سال 91 به طول انجامید و خانه ها در مرحله اسکلت، بدون در نظر گرفتن طرح هادی، تحویل مردم شد در حالی که برق، گاز، آب وجود نداشت و این در حالی است که با توجه به شغل اصلی مردم روستا(کشاورزی و دامداری) این طرح به هیچ وجه معیشت محور نبود.

دهیار آکوجان اضافه کرد: باتوجه به اینکه در ساخت بافت جدید روستا هیچ گونه توجهی به معماری اصیل روستایی، معماری ایرانی اسلامی نشده و نیز عدم توجه به ساخت فضای نگهداری دام که با فاصله از محل زندگی اهالی روستا می باشد، این امر موجب تصمیم اهالی مبنی بر ترک روستا و مهاجرت به شهر شده و این درحالی است که دولت و دستگاه های ذیربط به دنبال مهاجرت معکوس از شهرها به روستا و حمایت از روستامحوری می باشند.

آکوجان، مدرسه استاندارد و امکانات آموزشی ندارد

آموزش و پرورش استان، پس از درخواست های مکرر مبنی بر ساخت مدرسه ای استاندارد، مقرر کرد که در قبال واگذاری زمین از سوی اهالی روستا به اداره کل نوسازی مدارس استان، مدرسه ای در این روستا بسازد. با تلاش های سپاه استان، مقرر شد، اداره کل نوسازی استان، مدرسه 6 کلاسه با کمک بنیاد برکت در روستای آکوجان تاسیس نماید. امکانات آموزشی بسیار محدود است و این امر موجب مهاجرت جمعی به شهرها و از دست رفتن جمعیت محصل شده است.

تصمیمات مسوولان موجب کساد کسب و کار مردم شده است

در خصوص مرکز بهداشت نیز باتوجه به اینکه روستا از دو بخش تشکیل شده و فاصله رفت و آمد این دوبخش زیاد است، بخشی از روستا از امکان دارا بودن مرکز بهداشت محروم هستند و این درحالی لست که زنان باردار و افراد کهنسال جزو جمعیت آماری روستای آکوجان می باشند و باتوجه به فاصله مسیر و خرابی جاده، مردم را با چالش مواجه ساخته است.

همچنین با وجود تازه ساخت بودن بافت جدید، سیستم دفع فاضلاب وجود ندارد و فاضلاب سرویس بهداشتی در کوچه ها روان است که این موضوع موجب ایجاد بیماری در روستا می شود. سال گذشته با هزینه هشتصد میلیون تومانی، بخش کوچکی از بافت جدید روستا لوله کشی فاضلاب شد که متاسفانه نیمه کاره رها شد و این امر موجب گردید امکانات ایجاد شده، از بین برود. باید گفت از لحاظ بهداشتی این روستا بسیار کم بضاعت بوده و تصمیمات مسوولان موجب شده تا کسب و کار این مردم کساد شود.

صنایع دستی روستا، نیاز به احیا دارد

رمضانی به وجود صنایع دستی در گذشته نه چندان دور آکوجان اشاره می کند و می گوید: صنایع دستی این روستا که شامل جاجیم بافی، موج بافی، بافت جوراب پشمی، نمد، بوده و نداشتن فضای کافی جهت فعالیت هایی از این دست موجب شده این صنایع مغفول مانده و امروز دیگر حتی برای احیای این صنایع، افراد باتجربه در قید حیات نیستند.

وی در پایان با درخواست از مسوولان برای توجه به روستا می گوید: این روستا دارای 930 تن جمعیت می باشد. اینجا شبیه اردوگاهی است که مردم به اجبار در آن زندگی می کنند. مردم اینجا مانده اند پس باید برای نگهداشتن آنها در این محیط باید کاری کنیم. گردشگری، احیا و حفظ صنایع دستی، احیا و حفظ باغات میوه و اراضی کشاورزی، توجه به امر بهداشت و آموزش می تواند موجب حفظ جمعیت روستاشود.

رنگ زندگی در ردپای جهادگران قرارگاه پیشرفت و آبادانی

به گزارش بسیج، متاسفانه ایجاد مصوبات جدید در هر برهه ای، موجب ناکارآمدی مصوبات قبلی شده و همین امر باعث گردیده تا روند رسیدگی به مناطق کم بهره با کندی پیش رود و در واقع تقسیم عادلانه خدمات اجتماعی در این مناطق صورت نپذیرد.

در این بین وجود سازمان ها و نهادهایی همچون قرارگاه پیشرفت، نور امیدی است که تاحدود زیادی مانع هدر رفت منابع و اعتبارات شده و در واقع ساماندهی رسیدگی به مناطق کم بهره را با نظم و برنامه هدفمند و به شکل جدی تری به مرحله عمل و اجرا می رساند.

پیشرفت و آبادانی مناطق محروم کشور در ابعاد اشتغال زایی، فرهنگی، سلامت و زیرساخت‌های مورد نیاز از طریق توانمندسازی، رشد و ارتقای ظرفیت های انسانی و طبیعی از جمله مأموریت قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه می باشد.

این مأموریت مهم، با مبنا قراردادن اصول اقتصاد مقاومتی ابلاغی مقام معظم رهبری، با هدف توانمندسازی افراد و مورد توجه قراردادن ابعاد مختلف آن و نیز توجه به چرخه تولید، توزیع و مصرف با درنظر گرفتن ظرفیت های بومی محلی دنبال می‌شود.

در انجام این مأموریت رشد و ارتقای پتانسیل‌های مردمی در مناطق محروم مورد توجه قرار می‌گیرد و همچنین در راستای اجرای بهینه این مأموریت با انجام تعاملات و هماهنگی‌های لازم از ظرفیت سایر نیروهای مسلح و سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی نیز استفاده می‌شود.

نیاز آکوجان، توجه مسوولان است

عزم قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه در استان ها برای استفاده از تجارب ارزنده قرارگاه آبادانی در حوزه اشتغال، کارآفرینی و محرومیت زدایی و عملیاتی کردن آن در جغرافیای استانی است.

امیدواریم مسوولان ذیربط استان، با سعه صدر و رٲفت بیشتر و با نگاه ارتقا زندگی روستایی جهت مهاجرت معکوس از شهرها به روستاها و در راستای احیا فرهنگ روستایی که همان خودکفایی و استقلال در تولیدات می باشد را جزو اولویت و اهم برنامه های خود قرارداده و برنامه های مورد هدف در این راستا را از مرحله شعار به مرحله اجرا رسانند.

انتهای پیام/

1010/گ30/ب