به گزارش خبرگزاری بسیج، آقای ظریف ! به نظر شما وقت جنگ است ؟ یا وقت صلح ؟ یا وقت فتح؟
به تاریخ نگاه کنید:
1. بعثت حضرت محمد(ص)
2. دوره شعب ابیطالب (تحریم همه مسلمانان توسط مشرکان) : دوره گرسنگی و قحطی طاقت فرسا
3. هجرت
4. دوره جنگ:
سال 1: جنگ بدر : پیروزی 313 مسلمان بر لشکر مشرکان
سال 2: جنگ احد: عدم پیروزی مسلمانان به دلیل رها کردن تنگه و رفتن پی غنیمت. شهادت حمزه عموی پیامبر(ص)
سال 5: جنگ احزاب: چهل قبیله مشرکان به مدینه حمله کردند و یهودیان و منافقان مدینه هم از پشت به آنها کمک کردند. اما مسلمانان دورتادور شهر را خندق کندند، مسلمانان در مقابل خدعه های منافقان، بر ایمان شان افزودند، و با سلحشوری حضرت علی، سران مشرکان کشته شدند و شکست خوردند.
5. دوره صلح:
سال 6: تصمیم پیامبر به حج. مشرکان مانع شدند. مسلمانان با پیامبر «بیعت رضوان» نمودند. مشرکان ترسیدند و به صلح حدیبیه تن دادند: آزاد شدن حج برای مسلمانان
سال 7: دعوت جهانی پیامبر و ارسال نامه به سران کشورها : پیامبر با شکوه خاصی برای حج وارد مکه شد.
6. دوره فتح پی در پی:
سال 8: فتح مکه: پیامبر با لشکر ده هزار نفری به صورت مخفیانه و خاموش تا دروازه های مکه آمدند. مشرکان از دیدن آن همه جمعیت به وحشت افتادند و بدون جنگ تسلیم شدند. ابوسفیان سرکرده مشرکان و دیگران مسلمان شدند. شهر پیامبر، شهر کعبه، فتح شد. و کانون شرک به کانون اسلام مبدل شد.
هر کس گمان کند جمهوری اسلامی اینک در دوره شعب ابیطالب است، تاریخ نمی داند. هر کس گمان کند اینک وقت صلح و مذاکره با دشمنان است، تاریخ نمی داند و منطق نمی فهمد.
اینک جمهوری اسلامی درست در میانه جنگ احزاب قرار دارد. کفار و منافقان از چهل سو می تازند ولی در حقیقت نفس های آخر خود را می کشند. به یک نیروی جمعی برای فائق آمدن بر نفوذی ها نیازمندیم. به تدابیر جنگی برای عقب راندن و متوقف کردن دشمن پشت دروازه های ایران و به یک قدرت الهی علوی برای نابودی سران کفر. جنگ در همه زمینه ها جریان دارد. جنگ نظامی،جنگ اقتصادی، جنگ سیاسی، جنگ هنری و فرهنگی و جنگ علمی و تکنولوژیک.
هیچ کشوری وسط معرکه نبرد و یا در دوره ضعف خود دست صلح دراز نمی کند که اگر چنین کند جز خواری نصیبش نخواهد شد.
چین وقتی قدرت نظامی و اقتصادش را ساخت با امریکا پیمان همکاری بست. روسیه وقتی تعداد بمبهای هسته ای اش بیشتر از آمریکا شد، سر میز مذاکره نشست. کره جنوبی وقتی اقتصاد کشورش را با خودکفایی و عدم مصرف کالای خارجی مستحکم کرد، پیمان اقتصادی با دیگران بست.
ایران در دوره گذار است. گذار از یک کشور قدرتمند به یک ابرقدرت جهانی. صدای فشارها، در حقیقت درد زایمان ابرقدرت شدن ایران است. ذره ای غفلت یا خیانت به «پیروز شدن ایران در این جنگ فراگیر» و «قوی تر شدن ایران» یعنی هیچگاه به «صلح» و «فتح» نخواهیم رسید.