به گزارش سپاه تهران بزرگ خبرگزاری بسیج، سردار محمد رضا یزدی فرمانده سپاه حضرت محمد رسول الله (ص) تهران بزرگ و همرزم سردار حاج حسین اسدالهی در دوران دفاع مقدس طی دل نوشته ای، فقدان این رزمنده ی دوران جنگ تحمیلی و دلاورمرد عرصه های نبرد با گروه های تکفیری داعش را تسلیت گفته و برای بازماندگان ایشان طلب صبر نمود.
بسم الله الرحمن الرحیم
مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیه فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِر وَما بَدَّلوا تَبدیلًا
در هنگامه ی اذان مغرب شب مبعث رسول مکرم اسلام (ص)، روح حسین اسدالهی به یاران شهیدش پیوست.
رزمندگان لشکر محمد رسول الله (ص)، فرمانده دلاور خود را که ایثار و شهامت و عشق به شهادتش، یادآور خاطرات همت ها، کریمی ها، مهتدی ها، سلیمانی ها، همدانی ها و فرزانه ها می باشد، فراموش نخواهند کرد.
نه تنها هم رزمان بسیجی و پاسدار او، که رزمندگان جبهه ی مقاومت در لشکرهای فاطمیون، زینبیون، حیدریون و علویون، مجاهدت های او را از یاد نخواهند برد.
مردم مظلوم روستاهای دیرزور، حلب، بوکمال و ... که یاری و محرومیت زدایی و فعالیت های فرهنگی و اجتماعیِ حسین عزیز را دیده بودند، از خبر عروج این سرباز ولایت اندوهگین خواهند شد.
او سال ها بود که عشق به شهادت را در دل و جان خود می پروراند.
پاسداران جوان، او را مصداق «وَمِنهُم مَن یَنتَظِر» می دانستند و ما بازمانده های دفاع مقدس، «وَما بَدَّلوا تَبدیلًا» را در رفتار او مشق می کردیم.
مردم عزیز سرپل ذهاب نیز که از روز سوم زلزله تا پانزده ماه بعد، حضور پر رنگ سردار اسدالهی را در کنار خود دیده بودند، از خبر عروج او چشمانشان بارانی خواهد شد.
به راستی در کدام جبهه و در بحبوحه ی کدام سختی، جای حسین در کنار مردم خالی بود؟ در آق قلا؟ سوسنگرد؟ دهلاویه؟ هویزه؟ و ...
اینجانب فقدان این پاسدار عزیز را به امام خامنه ای دامت برکاته، هم رزمان به خصوص خانواده فداکار او تسلیت عرض می کنم و از خداوند متعال، علوّ درجات و همنشینی او با اباعبدالله الحسین (ع) و شهدا را مسئلت می نمایم.
محمد رضا یزدی
دوم فروردین 1399