خدایا قرارم ده در این ماه از توکلکنندگان بر خودت و بگردانم در آن از سعادتمندان درگاهت، قرارم ده در آن از مقربان پیشگاهت به حق احسانتای هدف نهایی جویندگان.
به گزارش خبرگزاری بسیج از یزد،
دعای روز دهم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
«اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیکَ بِاِحْسانِکَ یا غایةَ الطّالِبینَ»
خدایا قرارم ده در این ماه از توکلکنندگان بر خودت و بگردانم در آن از سعادتمندان درگاهت، قرارم ده در آن از مقربان پیشگاهت به حق احسانتای هدف نهایی جویندگان.
بسم الله الرحمن الرحیم
«اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیکَ بِاِحْسانِکَ یا غایةَ الطّالِبینَ»
خدایا قرارم ده در این ماه از توکلکنندگان بر خودت و بگردانم در آن از سعادتمندان درگاهت، قرارم ده در آن از مقربان پیشگاهت به حق احسانتای هدف نهایی جویندگان.
دعای اللهم یا من بطشه شدید و عفوه قدیم در روز دهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر:
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعای اول):
اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ
یا خداوندا،ای کسی که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است.
یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِای خدایی که زشتیام را پوشاندی و زیباییام را آشکار کردی و در کیفر شتاب ننمودی و به بندگانت اجازه توبه دادی.
یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَی [لِذِی ]الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ]یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍای خدایی که هنگام رسوایی پردهدری نکردی [پردهی رسوایان را ندریدی]،ای خدایی که رخدادهای فردا را جز تو نمیداند،ای به هم آورندهی شکست همه شکستگان.
یَا مَأْوَی کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِای پناهگاه تمام گریختگان،ای غذادهنده به جنینها در شکم مادران.
یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍای آقای من، تو برآورندهی تمام خواستههایی هستی که بر من فرو میآید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست.
وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزی گستردهی خود، روزی حلال و پاکیزه عطایم کن.ای زندهای پاینده.
بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ ]فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
از رحمتت یاری میجویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانی که زندهام داشتهای، همهی امورم را سامان ده و هیچگاه حتی به اندازهی یک چشم برهم زدن مرا به خود وامگذار مکن، به رحمتتای مهربانترین مهربانان.
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر:
جلد اول، بابهای احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعای اول):
اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ
یا خداوندا،ای کسی که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است.
یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِای خدایی که زشتیام را پوشاندی و زیباییام را آشکار کردی و در کیفر شتاب ننمودی و به بندگانت اجازه توبه دادی.
یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَی [لِذِی ]الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ]یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍای خدایی که هنگام رسوایی پردهدری نکردی [پردهی رسوایان را ندریدی]،ای خدایی که رخدادهای فردا را جز تو نمیداند،ای به هم آورندهی شکست همه شکستگان.
یَا مَأْوَی کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِای پناهگاه تمام گریختگان،ای غذادهنده به جنینها در شکم مادران.
یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍای آقای من، تو برآورندهی تمام خواستههایی هستی که بر من فرو میآید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست.
وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزی گستردهی خود، روزی حلال و پاکیزه عطایم کن.ای زندهای پاینده.
بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ ]فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
از رحمتت یاری میجویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانی که زندهام داشتهای، همهی امورم را سامان ده و هیچگاه حتی به اندازهی یک چشم برهم زدن مرا به خود وامگذار مکن، به رحمتتای مهربانترین مهربانان.
دعاهای مخصوص روز دهم (دعای دوم) به نقل از کتاب «اختیار» نوشتهی «سید علیّ بن حسین بن الباقی» -رحمه اللّه-:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ کَفَاهُ
ستایش خدایی را که هرکس بر او توکّل کند، کفایت میکند.
إِلَهِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْ وَ بَصَّرْتَنِی فَلَمْ أَتَبَصَّرْ وَ وَعَیْتَنِی وَ وَعَظْتَنِی وَ رَغَّبْتَنِی فَلَمْ أَذَّکِّرْ
معبودا، نعمتت را بر من ارزانی داشتی و من سپاسگزاری ننمودم و بینایم کردی و من چشم بصیرتم را نگشودم و به یادم آوردی [پندم دادی، ترغیبم کردی]و من به یاد نیاوردم
وَ أَقَلْتَ الْعَثَرَاتِ فَلَمْ أَقْصُرْ وَ سَتَرْتَ الْعَوْرَاتِ فَلَمْ أَسْتُرْ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ الصِّیَامِ
و لغزشهایم را نادیده گرفتی و کوتاه نیامدم و زشتیهایم را پوشیدی و خود را نپوشیدم و این ماه رمضان و ماه روزهداری است.
فَیَا مَنْ عَجَّتْ إِلَیْهِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَحَافِلِ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ یَسْأَلُونَکَ الْعَفْوَ بِالمُنَاجَاهِ
پسای خدایی که صداها با انواع زبانها در انجمنها بهسوی تو بلند است و همه بهصورت مناجات از تو طلب عفو میکنند.
اللَّهُمَّ وَ حَاجَتِیَ الْیَوْمَ إِلَیْکَ عِتْقُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَلَی مَا کَانَ مِنِّی یَا مَلْجَأَ کُلِّ لَاجٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نَاجٍ مَنْ أَحْسَنَ
خدایا، امروز خواستهی من به درگاه تو این است که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و آنچه را که از من سرزده نادیده انگاری.ای پناهگاه تمام پناهجویان و سرپرست همهی رهاییجویان
یَا مَوْلَایَ فَبِرَحْمَتِکَ فَازَ وَ مَنْ أَسَاءَ فَبِخَطِیئَتِهِ یَهْلِکُ یَا إِلَهِی فَلَا تُهْلِکْنِی وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ مِنْکَ کَانَ رَجَائِی یَا مَلْجَئِیای مولای من، هرکس نیکی کرد، به رحمت تو رستگار شد و هرکس بدی کرد، با خطای خود نابود گردید.ای معبود من، پس مرا دچار هلاکت مکن، که تو مولای من هستی و امید و پناهم به تو است.
إِلَهِی قَدْ یَرْحَمُ عَبْدٌ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ مِثْلِهِ فَأَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ خَالِقِی فَارْحَمْنِی یَا إِلَهِی کَمَا رَحِمَ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍای معبود من، گاه بندهی آفریده بر آفریده بر مانند خود رحم میکند و من بندهی توأم و تو مولی و آفریدگار منی، پس همان گونه که آفریدهی مثل خود رحم میکند، بر من رحم آر.
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحْمِلَ عَنِّی خَطِیئَتِی وَ تَأْخُذَ إِلَی الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی
خداوندا، از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و خطایم را از دوشم برداری و [موی]پیشانی مرا گرفته و به سوی خیر و خوبی بکشی.
اللَّهُمَّ أَعْطِنِی فِی یَوْمِی هَذَا أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ حُجَّاجَ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ الْمُعْتَمِرِینَ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
خدایا، در این روز برترین عطایایی را که به یکی از بندگان شایستهات و حاجیان خانهی محترم خود و عمره بهجاآورندگان عطا کردهای، به من نیز عطا کن، که تو مهربانترین مهربانانی.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِنِّی مُثْنٍ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ لِأَنَّ بَلَاءَکَ عِنْدِی أَحْسَنُ الْبَلَاءِای معبود و آقای من، من به بهترین صورت تو را میستایم، زیرا گرفتاری و بلای تو نزد من بهترین بلا است.
إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَ أَنَا وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّنِی حُسْنُ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ
معبودا، گویا خود را میبینم که در پیشگاهت ایستادهام و توکّل زیبایم بر تو، بر من سایه افکنده است.
فَانْظُرْ إِلَیَّ بِرَحْمَتِکَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ نَظْرَهً أَفُوزُ بِهَا بَیْنَ یَدَیْکَ مَغْفُوراً لِی
پس در آن وقت [روز قیامت]با رحمت خود چنان به من بنگر که به واسطهی یک نظر در پیشگاه تو آمرزیده گردم.
اللَّهُمَ وَ هَذَا الدُّعَاءُ الَّذِی أَمَرْتَنَا بِهِ وَ عَلَیْکَ الْإِجَابَهُ کَمَا ضَمِنْتَ یَا عَدْلُ یَا وَفِیُّ
خدایا این دعایی است که دستور دادهای به درگاه تو بکنیم و اینک بر تو است که اجابت نمایی همان گونه که ضمانت کردهای.ای دادگرای وفاکننده.
عَلَیْنَا الْمَسْأَلَهُ وَ عَلَیْکَ الْعَطِیَّهُ وَ هَذَا الطَّلَبُ وَ عَلَیْکَ النَّجَاحُ وَ هَذَا الْجَهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ
از ما درخواست و از تو عطا و این درخواست ما است و بر تو است که آن را برآوری و این تلاش ما است و بر تو توکّل نمودهایم
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ الطَّالِبِینَ وَ الْمُنِیبِینَای مهربانترین مهربانانای گرامیترین گرامی،ای منتهای مطلوب گرایندگان و درخواستکنندگان و توبهکنندگان.
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ کَفَاهُ
ستایش خدایی را که هرکس بر او توکّل کند، کفایت میکند.
إِلَهِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْ وَ بَصَّرْتَنِی فَلَمْ أَتَبَصَّرْ وَ وَعَیْتَنِی وَ وَعَظْتَنِی وَ رَغَّبْتَنِی فَلَمْ أَذَّکِّرْ
معبودا، نعمتت را بر من ارزانی داشتی و من سپاسگزاری ننمودم و بینایم کردی و من چشم بصیرتم را نگشودم و به یادم آوردی [پندم دادی، ترغیبم کردی]و من به یاد نیاوردم
وَ أَقَلْتَ الْعَثَرَاتِ فَلَمْ أَقْصُرْ وَ سَتَرْتَ الْعَوْرَاتِ فَلَمْ أَسْتُرْ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ الصِّیَامِ
و لغزشهایم را نادیده گرفتی و کوتاه نیامدم و زشتیهایم را پوشیدی و خود را نپوشیدم و این ماه رمضان و ماه روزهداری است.
فَیَا مَنْ عَجَّتْ إِلَیْهِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَحَافِلِ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ یَسْأَلُونَکَ الْعَفْوَ بِالمُنَاجَاهِ
پسای خدایی که صداها با انواع زبانها در انجمنها بهسوی تو بلند است و همه بهصورت مناجات از تو طلب عفو میکنند.
اللَّهُمَّ وَ حَاجَتِیَ الْیَوْمَ إِلَیْکَ عِتْقُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَلَی مَا کَانَ مِنِّی یَا مَلْجَأَ کُلِّ لَاجٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نَاجٍ مَنْ أَحْسَنَ
خدایا، امروز خواستهی من به درگاه تو این است که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و آنچه را که از من سرزده نادیده انگاری.ای پناهگاه تمام پناهجویان و سرپرست همهی رهاییجویان
یَا مَوْلَایَ فَبِرَحْمَتِکَ فَازَ وَ مَنْ أَسَاءَ فَبِخَطِیئَتِهِ یَهْلِکُ یَا إِلَهِی فَلَا تُهْلِکْنِی وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ مِنْکَ کَانَ رَجَائِی یَا مَلْجَئِیای مولای من، هرکس نیکی کرد، به رحمت تو رستگار شد و هرکس بدی کرد، با خطای خود نابود گردید.ای معبود من، پس مرا دچار هلاکت مکن، که تو مولای من هستی و امید و پناهم به تو است.
إِلَهِی قَدْ یَرْحَمُ عَبْدٌ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ مِثْلِهِ فَأَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ خَالِقِی فَارْحَمْنِی یَا إِلَهِی کَمَا رَحِمَ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍای معبود من، گاه بندهی آفریده بر آفریده بر مانند خود رحم میکند و من بندهی توأم و تو مولی و آفریدگار منی، پس همان گونه که آفریدهی مثل خود رحم میکند، بر من رحم آر.
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحْمِلَ عَنِّی خَطِیئَتِی وَ تَأْخُذَ إِلَی الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی
خداوندا، از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و خطایم را از دوشم برداری و [موی]پیشانی مرا گرفته و به سوی خیر و خوبی بکشی.
اللَّهُمَّ أَعْطِنِی فِی یَوْمِی هَذَا أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ حُجَّاجَ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ الْمُعْتَمِرِینَ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
خدایا، در این روز برترین عطایایی را که به یکی از بندگان شایستهات و حاجیان خانهی محترم خود و عمره بهجاآورندگان عطا کردهای، به من نیز عطا کن، که تو مهربانترین مهربانانی.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِنِّی مُثْنٍ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ لِأَنَّ بَلَاءَکَ عِنْدِی أَحْسَنُ الْبَلَاءِای معبود و آقای من، من به بهترین صورت تو را میستایم، زیرا گرفتاری و بلای تو نزد من بهترین بلا است.
إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَ أَنَا وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّنِی حُسْنُ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ
معبودا، گویا خود را میبینم که در پیشگاهت ایستادهام و توکّل زیبایم بر تو، بر من سایه افکنده است.
فَانْظُرْ إِلَیَّ بِرَحْمَتِکَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ نَظْرَهً أَفُوزُ بِهَا بَیْنَ یَدَیْکَ مَغْفُوراً لِی
پس در آن وقت [روز قیامت]با رحمت خود چنان به من بنگر که به واسطهی یک نظر در پیشگاه تو آمرزیده گردم.
اللَّهُمَ وَ هَذَا الدُّعَاءُ الَّذِی أَمَرْتَنَا بِهِ وَ عَلَیْکَ الْإِجَابَهُ کَمَا ضَمِنْتَ یَا عَدْلُ یَا وَفِیُّ
خدایا این دعایی است که دستور دادهای به درگاه تو بکنیم و اینک بر تو است که اجابت نمایی همان گونه که ضمانت کردهای.ای دادگرای وفاکننده.
عَلَیْنَا الْمَسْأَلَهُ وَ عَلَیْکَ الْعَطِیَّهُ وَ هَذَا الطَّلَبُ وَ عَلَیْکَ النَّجَاحُ وَ هَذَا الْجَهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ
از ما درخواست و از تو عطا و این درخواست ما است و بر تو است که آن را برآوری و این تلاش ما است و بر تو توکّل نمودهایم
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ الطَّالِبِینَ وَ الْمُنِیبِینَای مهربانترین مهربانانای گرامیترین گرامی،ای منتهای مطلوب گرایندگان و درخواستکنندگان و توبهکنندگان.
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: