خبرگزاری بسیج: سرویس سیاسی/ هادی کهن دل/ رهبر فرزانه انقلاب بار‌ها در سخنرانی‌های خود به اهمیت رسانه پرداخته‌اند و به یک واقعیت تلخ اشاره کرده و از دیکتاتوری رسانه‌ای دشمن برای بزرگنمایی مشکلات جمهوری اسلامی و علیه مفاهیم اسلامی صحبت می‌کنند و به استفاده حداکثری دشمن از رسانه می‌پردازند و خطاب به مسئولان می‌گویند در معرفی دستاورد‌های چند دهه جمهوری اسلامی در حوزه‌های مختلفی همچون اقتصادی، اجتماعی، عمرانی، آموزشی، بهداشت و درمان، صنعتی، دینی و فرهنگی، دیپلماسی و سیاسی، دفاعی و امنیتی کم‌کاری شده است و خبر چندانی از این اقدامات حیرت‌آور در مجموعه رسانه‌ای کشور وجود ندارد و از وظیفه همگان به‌ویژه مسئولان و متولیان رسانه ملی و صاحبان انواع رسانه‌ها می‌خواهند که به میدان بیایند و روایت صحیح پیشرفت‌ها و خدمات بزرگ انقلاب را منتشر کنند. «کم‌کاری» که رهبری در مراسم تنفیذ حکم دولت سیزدهم هم به آن اشاره کرده و مطالبه تمهیدات رسانه‌ای قوی‌تر و هوشمندانه‌تر را مطالبه می‌کنند.
حال باید دید چرا دولت‌های مختلف و دولت کنونی و سازمان‌های مختلف کشوری و لشکری در بیان دستاوردها و عملکرد خود لکنت زبان دارند و متولی اطلاع‌رسانی سازمان‌ها چه کسی است؟
با نگاهی اجمالی به ساختار سازمان‌های مختلف کشوری و لشکری می‌توان فهمید که وظیفه اصلی اطلاع‌رسانی بر عهده روابط عمومی‌ها می‌باشد. روابط عمومی‌هایی که بنا به گفته اساتید این حوزه باید «مغز متفکر و زبان گویای یک سازمان» باشند به دلایل مختلف از جمله عدم ساختار و جایگاه مناسب، عدم اعتقاد مسئولان به روابط عمومی و عدم تخصص علمی و عملی در حوزه روابط عمومی و رسانه با چالش‌های فراوانی روبه‌رو هستند و رهبر فرزانه انقلاب در نخستین دیدار با رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت سیزدهم، ساختار فرهنگی و رسانه‌ای کشور را دارای مشکل دانسته و می‌فرمایند: «ساختار فرهنگی کشور نیاز به بازسازی انقلابی دارد. ما مشکل داریم در ساختار فرهنگی کشور؛ و یک حرکت انقلابی لازم است.»
حال باید دید با تذکر چندباره رهبری در خصوص اصلاح ساختار فرهنگی و رسانه‌ای که در بیانیه گام دوم انقلاب هم به آن اشاره شده است، مسئولان برای تحقق این مُهم چه برنامه‌ای دارند تا مدیران رسانه‌ها در لبیک به مطالبه رهبری بتوانند دستاورد‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی را تبیین کنند.
نکته بعدی دیکتاتوری رسانه‌ای در فضای مجازی است، فضای مجازی که رهبری در جایی فرمودند: «اگر من امروز رهبر انقلاب نبودم حتماً رئیس فضای مجازی کشور می‌شدم» که این بیانات اهمیت فضای مجازی را نشان می‌دهد. در آغاز سال ۱۴۰۰ رهبری نیز صراحتاً از مدیریت فضای مجازی در کشور انتقاد کرده و بار‌ها از ر‌ها بودن فضای مجازی در کشور گله کردند. این در حالی است که بسیاری از کشور‌های دنیا مثل انگلیس، آلمان، استرالیا، روسیه و... قوانین خاص و بعضاً سخت‌گیرانه برای فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی تهیه و تدوین کرده‌اند و حتی سازمان و نهادی خاص بر اجرای آن نظارت دارد. به عنوان مثال در کشور چین واتس‌آپ و توئیتر به علت رعایت نکردن قوانین این کشور، فیلتر شده است و مردم از شبکه‌های اجتماعی بومی استفاده می‌کنند. این در حالی است که در کشور ما شبکه‌های اجتماعی بدون هیچ‌گونه ضابطه و تعهدی مشغول فعالیت هستند و نه تنها قوانین کشورمان را رعایت نمی‌کنند بلکه به ارزش‌های فرهنگی و سیاسی و حتی حاکمیتی کشور توهین می‌کنند و شبکه‌های اجتماعی خارجی در کشورمان هیچ‌گونه پاسخگویی نسبت به کاربران ایرانی ندارند. این در حالی است که بسیاری از کشور‌ها به خاطر فواید مختلف فضای مجازی از جمله کسب و کار‌های اینترنتی، با ایجاد اینترنت ملی و اینترانت، فضای مجازی را به محیطی امن برای کسب و کار، تحصیل، آموزش و... تبدیل کرده‌اند.
حال باید دید با توجه به تأکیدات مکرر رهبری و اینکه «اهمیت فضای مجازی از منظر رهبری به اندازه اهمیت انقلاب اسلامی است» دولت سیزدهم چقدر می‌تواند فضای مجازی را ساماندهی کند و از حقوق شهروندان ایرانی در شبکه‌های مجازی دفاع کند و شورای عالی فضای مجازی که در دولت گذشته حتی جلسات نمایشی و فرمالیته آن هم برگزار نمی‌شد، چه برنامه‌ای برای ادامه حیات فضای مجازی در کشور دارد و آیا می‌تواند فضای مجازی امن مطابق با معیار‌های فرهنگی کشورمان ایجاد کند؟