خاطرات آیت‌الله سیدرضی شیرازی از جمله این آثار است که به قلم محمد رحیمی تدوین و نوشته شد. مراحل ضبط و ثبت خاطرات این روحانی معزز از سال 81 شروع و به تازگی به اتمام رسیده است. خاطرات آیت‌الله شیرازی در اثری با عنوان «حلقه وصل» جمع‌آوری و تدوین شده و قرار است تا پایان تابستان سال جاری به چاپ برسد.
محمد رحیمی از شاگردان سید رضی شیرازی بود، به همین دلیل دفتر تاریخ شفاهی مرکز مطالعات هنر و ادب پایداری نگارش و ثبت این خاطران را برعهده وی گذاشت. رحیمی بعد از پذیرش این طرح اقدام به ضبط خاطرات سید رضی شیرازی کرد که حدود 15 ساعت مصاحبه از وی در این قالب شامل بخش‌های مختلفی از زندگی‌نامه ایشان ضبط شد.
آیت‌الله سیدرضی شیرازی از نوادگان میرزای بزرگ شیرازی هستند و اجداد ایشان از طرح پدر و مادر، همگی از آیات عظام هستند که از آن جمله می‌توان به شیخ کاظم شیرازی، میرزا علی آقا شیرازی و محمدحسین شیرازی اشاره کرد. «حلقه وصل» در حدود 400 صفحه منتشر خواهد شد. این کتاب در فصل‌هایی جداگانه به دوران کودکی و نوجوانی، تحصیلات در نجف و تهران، فعالیت‌های مذهبی در زمان تدریس در دانشگاه تهران، زندگی مخفی، فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی در مسجد شفاء، فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی در دانشگاه تهران، فعالیت‌های حوزوی در مسجد شفاء قبل و بعد از انقلاب می‌پردازد.
آیت‌الله سیدرضی شیرازی در سال 1307 در محله عماره نجف متولد شدند. ایشان تحصیلات مقدماتی خود را نزد پدر و همچنین شیخ کاظم شیرازی خواندند. در حوزه نجف و همچنین تهران از محضر استادان بزرگی بهره گرفتند. سیدرضی شیرازی از حدود سال 1345 به حکم سیداحمد خوانساری از علمای مشهور تهران، مسئولیت مسجد شفاء در یوسف‌آباد را بر عهده دارند و ضمن فعالیت در این مکان و تربیت نسل قدیم و جدید، در حال حاضر نیز درس خارج در منزل ایشان دایر است. سیدرضی شیرازی در سال 58 مود حمله و ترور گروه «فرقان» قرار گرفت که به دلیل این حمله، نتوانستند در انتخابات مجلس خبرگان که کاندیدای آن بودند، شرکت کنند.
مجموعه خاطرات جواد منصوری از روزهای فعالیتش به عنوان دیپلمات سیاسی ایران از دیگر آثار در دست انتشار این دفتر است. این کتاب که به قلم محمدمحسن مصحفی تدوین شده دربردارنده خاطرات منصوری در سال‌های پس از پیروزی انقلاب است.
منصوری که پیش از این خاطرات خود در سال‌های پیش از انقلاب، یعنی از برهه زمانی دهه 40 تا دهه 50 را به کوشش محسن کاظمی ثبت کرده بود، در این جلد به بیان وقایع و خاطراتی می‌پردازد که در سال‌های پس از انقلاب رخ داده است. منصوری در این خاطرات همانند «سال‌های بی‌قرار» بیشتر موضعی سیاسی به خاطراتش دارد. وی به دلیل فعالیت‌های عمده سیاسی، یکی از افراد مهم و تأثیرگذار در تاریخ انقلاب بود که حضور وی در متن جریان‌های مختلف در سال‌های پیش و پس از انقلاب حائز اهمیت است. منصوری در این بخش از خاطراتش به درگیری احزاب و گروه‌های مختلف در سال‌های ابتدایی انقلاب می‌پردازد.