خبرگزاری بسیج مازندران، به گزارش خبرنگار روابط عمومی سپاه بهشهر، به مناسبت گرامیداشت 13 رجب و ولادت مولی الموحدین حضرت علی (ع) که به نام روز پدر نامگذاری شده، همایشی تحت عنوان " پدران آسمانی " ضمن تکریم و ادای احترام به ساحت مقدس شهدای گرانسنگ که سبکبال به آسمان پر کشیدند با حضور احمدعلی مقیمی نماینده مردم بهشهر، نکا، گلوگاه در مجلس شورای اسلامی، حمید آزموده شهردار، سردار سید حمزه حسینی از استان گلستان، سرهنگ علی نجفی فرماندهی سپاه پاسداران، اعضای محترم شورای اسلامی بهشهر و دیگر مسئولین شهرستان و جمعی از خانواده های معظم و معزز شهدا در مجتمع فرهنگی هنری بصیرت بهشهر برگزار شد.
سالها که بچه های پدران آسمانی دور هم جمع می شوند، از این صحبت می کنند که چقدر در این جمع ظرفیت و امکانات بالقوه برای کارهای بزرگ وجود دارد، آنقدر بچه ها خالصانه و بی شائبه برای این برنامه مایه می گذارند که آدم بهت زده می شود واقعا که دارند برای پدرانشان کاری انجام می دهند.
این همایش در راستای ماندگاری و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و تجلیل از ایثارگران دفاع مقدس از طریق ایجاد پیوند عمیق و ارتباط وثیق آن با مناسبتهای دینی و مذهبی برنامه ریزی شده است.
هدف از برگزاری این همایش تجدید بیعت با آرمانهای پدران شهید، همدلی و همبستگی بیشتر فرزندان شهدا، ایستادگی بر آرمان های شهدا و اهداف دفاع مقدس، بهره گیری از ظرفیت و توانایی جامعه شاهد و ایثارگر شامل پدران و فرزندان شهدا در تهیه محتوا و اجرا برنامه ها و تکریم پدران آسمانی و پدران شهدا عنوان شده است.
فرازی از دلنوشته فرزند شهید اسماعیل کرمانی خلیلی: ما فرزندان مردان بی ادعایی هستیم که با خون خود درخت اسلام را آبیاری نمودند، ما فرزندان مردانی هستیم که جانشان را در راه حفظ ناموس داده اند، ما هیچوقت تیشه به ریشه خود نمی زنیم، ما فرزندان شاهد همیشه پاسدار خون پدرانمان هستیم و خواهیم بود.
فرازی از دلنوشته اویس موسی زاده حلیم رییس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی بهشهر :
سلام اي روح پاك و آسماني! اي فرياد رساي الله اكبر! اي طنين زيباي حقيقت!
سلام اي برگزيده! اسوه‌ي رشادت، اسطوره دلاوري، سلام بر تو و نجابتت!
درود بر اشك و لبخند خدا گونه‌ات و سوگند به لحظه ملكوت سوگند به بوي اقاقيا به ثانيه هاي نور و غايت و نهايتت.
اي قديس هميشه جاويدان ! كاش مي شد از پشت چشم هاي خفته، نوشيدن مي شهادتت را نظاره مي كرد كاش مي شد در ماوراي زمان فهميد كه بر دامان كدامين نور خدا سر نهادي و به آسمان اوج گرفتي.
و لبيك بر گيسوان سپيد مادر از غم فراق و مردانگي، لبيك بر دلي تنگ و مالامال از اندوه زمانه‌اش، لبيك بر دستان خالي و چروكيده و انگشتان لرزانش كه تنها در تب و تاب دعاي تو، قامت راست كرده. لبيك يا شهيدا لبيك!
مرا به سير عاشقانه و سلوك عارفانه‌ات درياب، دستم را بگير در اين وانفساي هوس و تنهايم مگذار اكنون كه سختي وبي قراري ها بيتوته مي كنند. نداي ادركني بلند و تحمّل تنهايي گران است. برايم دعا كن اي مستجاب الدعوه و حلالم كن مرا به واسطه جهل خويش حلالم كن تا مديون خون ساري و جاري‌ات نباشم و ديني به درخشش وجود تابنده‌ات برايم نماند. حلالم كن.