صفحه نخست

استان ها

اقشار و معاونت‌ها

وزارتخانه ها

محور مقاوت

اقتصاد مقاومتی

روابط بین الملل

ورزشکاران

فیلم و نماهنگ

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

جامعه زنان

راهیان نور

جامعه پزشکی

اجتماعی

دانشجویی

مهندسین صنعت

اصناف

مداحان

کارگری

عشایری

پیشکسوتان

دانش آموزي

مهندسین عمران

فرهنگیان

اساتيد

مهندسين کشاورزی

حقوقدانان

طلاب و روحانيون

بنیاد فرهنگی روایت

علمي، پژوهشي و فناوري

بسیج رسانه

كارمندان

مساجد و محلات

بنیاد تعاون

باشگاه خبرنگاران

باشگاه آذربایجان شرقی

باشگاه آذربایجان غربی

باشگاه اردبیل

باشگاه اصفهان

باشگاه البرز

باشگاه ایلام

باشگاه بوشهر

باشگاه تهران

باشگاه تهران بزرگ

باشگاه چهارمحال و بختیاری

باشگاه خراسان جنوبی

باشگاه خراسان رضوی

باشگاه خراسان شمالی

باشگاه خوزستان

باشگاه زنجان

باشگاه سمنان

باشگاه سیستان و بلوچستان

باشگاه فارس

باشگاه قزوین

باشگاه کردستان

باشگاه قم

باشگاه کرمان

باشگاه کرمانشاه

باشگاه کهگیلویه و بویراحمد

باشگاه گلستان

باشگاه گیلان

باشگاه لرستان

باشگاه مازندران

باشگاه مرکزی

باشگاه هرمزگان

باشگاه همدان

باشگاه یزد

رزمایش اقتدار عاشورایی

هنرمندان

سازندگی

فرهنگی و هنری

صفحات داخلی

شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - 03 June 2023
فاطمه نانی‌زاد، از شاعران جوان کشور، همزمان با چهلمین روز شهادت سردار حسین همدانی سروده‌ای را تقدیم مقام این شهید بزرگوار کرد.
کد خبر: ۸۵۹۵۶۰۲
|
۲۷ آبان ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۲

به گزارش خبرگزاری بسیج،  فاطمه نانی‌زاد، از شاعران جوان کشور، همزمان با چهلمین روز شهادت سردار رشید اسلام، شهید حسین همدانی، جدیدترین سروده خود را به مقام والای این شهید تقدیم کرد.

سروده نانی‌زاد درباره «حبیب سپاه» به این شرح است:

بادی از جانب خزان آمد
گیسوی شال‌ها پریشان شد
کوچه‌ها دسته دسته، سینه زدند
نوبت مویه‌های باران شد

عطر سیبی وزید، پرچم‌ها لب گشودند و‌ نوحه سر دادند
آسمان تیره شد، پرستوها
پر شکسته بهم خبر دادند

در جوانی میان صحنه جنگ
با شهامت، شبیه اکبر بود
مقتدای رشادتش بی‌شک
رجز رزم‌های حیدر بود

سال‌ها رفت و از می باقی
چه کسی گفت بی‌نصیب شده؟!
خوش بر احوال و روزی سردار
در حرم مانده و حبیب شده

آرزومند بود لاله شود
متوسل به کربلا شد باز
علمی سرخ روی شانه گرفت
و علمدار نینوا شد باز

لحظه پر کشیدنش که رسید
عشق پرپر زد و تماشا کرد
«یا حسین»ی کشید و بی پروا
پر و بالی به آسمان وا کرد

قطره‌های زلال بارانی
از محرم نشانه آوردند
چِقَدر با شکوه در تشییع
پیکرش را به شانه آوردند

«یا حسین شهید» می‌گفتند
آسمانِ گرفته ماتم داشت
بادها نوحه‌خوان او بودند
ابر هم روضه محرم داشت

ارسال نظرات