خبری حاصل شد که مدیر اجرایی جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران با نگارش نامه هایی به علی جنتی، وزیرارشاد و حسن فتحی، کارگردان سریال شهرزاد به انتقاد از ترویج دخانیات در فضای تصویری این سریال و دیگر آثار تولیدی سینما پرداخت.
به گزارش خبرگزاری بسیج، مرتضی اسماعیل دوست در یادداشتی نوشت: خبری حاصل شد که مدیر اجرایی جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران با نگارش نامه هایی به علی جنتی، وزیرارشاد و حسن فتحی، کارگردان سریال شهرزاد به انتقاد از ترویج دخانیات در فضای تصویری این سریال و دیگر آثار تولیدی سینما پرداخت. این مساله می تواند دربرگیرنده نکاتی از اهمیت بسیار چگونگی ساخت و تکثیر اندیشه های الگوپذیرنده از طریق تصویر باشد که متاسفانه مورد غفلت سازندگان سینما قرار گرفته است.
اما برای ارائه نگاهی راه یافته از چرایی و دلایل ترویج دخانیات از طریق سینما باید سری به تفکرات مرموزانه سران هالیوود که عمدتا صهیونیست های یهودی بودند، بزنیم تا دریابیم که چه نقشی در شکل گیری الگوی مصرفی از سوی بازیگران به مردم داشتند؛ هنگامی که زنان آمریکا از پس سال هایی دور که شرم از کشیدن سیگار داشتند با تولید انواع فیلم ها با حضور هنرپیشه های زن در حالی که سیگار به لب گرفته و انواع ژست های دلبرانه به خود می گرفتند، به تفکری در جهت استعمال دخانیات گرایش یافتند. از این رو هالیوود به عنوان اتاق فکری برنامه ریزی شده ای برای انتقال تفکرات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی غرب عمل کرده و نقشی پیش برنده در جهت به کرسی نشاندن اندیشه های سودجویانه برای سردمداران زر و زور و تزویر داشته است و متاسفانه این نگاه های ناهنجار از طریق قدرت جاذبه برانگیز سینما وارد جهان زیست جوامع دیگر شده است.
پس از سفر سال ۱۴۹۲ کریستف کلمب که منجر به دریافت هدیه ای شد که عصاره مرگ از آن نشات یافت! و این برگ توتون دامنه ای از به آتش کشیده شدن هستی بسیاری از مردم گردید، این سینما بود که بیشترین اثربخشی را در جذب نگاه مردم از آن خود ساخت تا از طریق همراهی هنرپیشگانی مدل ساز به انتقال ریشه های انحرافی نزد مردم بپردازد.
در این میان آن چه به عنوان نگاه هایی مسموم از دریچه سینمای غرب به ایران راه یافته و به عنوان عنصری گمراه کننده به دیده مردم درآمده است، ترویج همین نگاه همراهی بخش از مصرف دخانیات و نیز دیگر عوامل مجذوب و فریبنده سینما می باشد که به شکلی دانسته یا نادانسته از طریق سینماگران ایرانی به جولان درآمد و پُر بیراه نیست که اگر نقش تلویزیون ملی ما را در برهه هایی به عنوان عاملی افزون در جریان مشوق ساز مصرف دخانیات در نظر بگیریم؛ آن جا که در اواسط دهه 70 و در دوران تغییر رویکردها، رسانه ملی هم با اتخاذ سیاستی اشتباه به تولید و پخش کلیپ هایی تبلیغاتی در منع مصرف دخانیات پرداخت که چنان تصاویر مجذوب با همراهی انواع صداهای تقلیدی به دنبال خود داشت که کارکردی معکوس در جهت علاقمندی مخاطبان برای مصرف دخانیات یافت!
انتقاد جدید صورت گرفته به متولیان امر شامل مسئولان و عوامل فنی سینما در ادامه نقدهایی است که در مقاطع مختلف در این باب صورت گرفته است، برای نمونه در جریان جشنواره ملی فیلم فجر در بهمن ماه گذشته یکی از فعالان هنری طی یادداشتی با عنوان «سیگار، صدا، تصویر، حرکت» نوشت: «در صحنه هایی چنان شاهد سیگار کشیدن بازیگران بودیم که یک چرا با یک علامت سوال بزرگ در ذهن نقش می بندد! در میان ۱۱ فیلم بخش نگاه نو و ۲۲ فیلم بخش سودای سیمرغ ۱ و ۲ که نگارنده شاهد آن بود، ۱۶ فیلم فاقد تصاویر استعمال دخانیات و ۱۷ فیلم تصاویر سیگار کشیدن و مواد مخدر را به نمایش گذاشت. در میان این ۱۷ فیلم حدودا ۸۷ بار شاهد مصرف سیگار و مواد مخدر بودیم یعنی به طور میانگین ۵ تصویر در هر فیلم. به عبارتی در طول یک نمایش یک فیلم، هر ۱۸ دقیقه یک بار مخاطبان شاهد استفاده از سیگار و دخانیات توسط بازیگران سینما در فیلم ها بودند.» این آمار عجیب «هر 18 دقیقه یک بار» از انعکاس سیگار کشیدن مخاطبان، فرآیندی از سقوط فکری مخاطبان از طریق سینمایی نامطلوب بوده و زنگ هشداری شدید برای متولیان امر و اهالی سینمای ایران است.
آن چه مهم است در جهت جلوگیری از ساخت الگوهایی نامناسب باید از سوی هنرمندان و مسئولان فرهنگی توجهات بیشتری صورت گیرد و سینمای ما باید بتواند از ظرفیت های تصویر و روایت داستانی برای جلوگیری از نگاه های وارداتی عمل نماید نه این که با ارائه تصاویری هم مدار با جریان برنامه ریزی شده غرب به این مساله دامن بزند. متاسفانه نقش مخرب برخی از آثار تولید شده سینما و حضور بی فکر برخی از اهالی سینما در فضاهای مجازی و واقعی در جهت حمایت از خواسته های مزدوران غربی است و سینما و تلویزیون ما کمک های چندانی در جهت اجرای قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات صورت نداده است که این مساله نیاز به اهتمامی ویژه دارد.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: