وی با بیان اینکه یقین به حق در قلب حضرت علی(ع) جای گرفته بود و ذره‌ای شک و تردید به دل ایشان راه نداشت، افزود: انسان‌های غیر معصوم و معمولی بعد از یافتن حق به آن شک کرده و در مصائب و شرایط سخت به تردید می‌افتند.
نماینده ولیفقیه در آذربایجان غربی گفت: در کتب روایی مختلف آمده است که پیامبر اکرم(ص) حضرت علی(ع) را میزان و معیار تشخیص حق دانسته و فرمودند که علی(ع) و حق با هم هستند و حق به دور ایشان می‌گردد پس به هر سمتی امام علی(ع) مایل شوند حق در همان مسیر است.
وی تمام حرکات و سکنات امام علی(ع) را با حق همراه دانست و ادامه داد: شناخت حق با مطالعه رفتار، کردار، گفتار و تمام حرکات و سکنات حضرت علی (ع) محقق می‌شود، لذا معیار شناخت حق علی(ع) است، چون این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند.
این مسئول توضیح داد: انسان‌های معمولی اینگونه نیستند تحت تاثیر هوای نفس قرار گرفته، از حق جدا شده، مواضع باطل گرفته و به فعل باطل مبتلا می‌شوند، ولی حضرت علی(ع) معصوم بوده و هرگز حتی در یک مورد به اندازه ذره‌ای از حق جدا نمی‌شدند که در این صورت عصمت ایشان از بین می‌رفت.
قریشی با تکیه بر حدیثی از رسول اکرم(ص)، افزود: امام علی(ع) امیر و سرپرست انسان‌های صالح بوده و قاتل انسان‌های فاجر است، لذا حق با علی(ع) همواره همراه بوده و از ایشان تبعیت میکند، پس علی (ع) به هر طرف مایل شد مومنان باید به همان سمت مایل شوند و هر کس از علی جدا شود رای و عقیده او به باطل رفته است.
امام جمعه ارومیه با بیان اینکه حضرت علی(ع) در قبول و اطاعت از حدود الهی هرگز ذره‌ای شک و تعلل نمی‌فرمودند، افزود: عموم مردم بعد از شناخت مسئله‌ای بعدا به آن شک کرده و وسوسه و شبهه به قلب آنان می‌افتد، به طور مثال برخی از انسان‌ها به محض مواجه با مصیبت یا ضایعه‌ای از خدا روگردان شده یا به تردید مبتلا می‌شوند.
وی به شرایط سخت و پیچیده جنگ جمل اشاره و اضافه کرد: در جنگ جمل کار امام علی(ع) خیلی سخت بود و با دیگر جنگ‌ها فرق داشت، چون در یک طرف علی (ع)، حسن(ع)، حسین(ع) و برخی از یاران خاص نبی گرامی اسلام(ص) قرار داشتند و در طرف دیگر طلحه و زبیر که از صحابه و بزرگان اسلام بودند و مهم‌تر از آن‌ها عایشه بود که او را بر شتر نشانده و در میانه میدان قرار داده بودند.
قریشی ادامه داد: حضرت علی(ع) این واهمه را داشتند که مردم نتوانند حق را تشخیص داده و دچار گمراهی شوند، چرا که گاهی غبارآلود شدن صحنه سبب پیچیدگی آن و عدم تشخیص حق برای انسان‌های معمولی می‌شود.
وی جنگ جمل را با قرار گرفتن حضرت موسی(ع) در برابر فرعون و ساحران مصر مقایسه کرد و گفت: امام علی(ع) میفرمایند که این اولین صحنه نبود نمونه آن حضرت موسی(ع) است که در مقابل ساحرها قرار گرفت وی از خود نمی‌ترسید بلکه از غلبه انسان‌های جاهل و گمراه میترسید.
نماینده ولیفقیه در آذربایجان غربی بر اساس آیات قرآن کریم، افزود: عصا، ید بیضا و زنده کردن مردگان از معجزات حضرت موسی(ع) بود که عدهای گفتند که او ساحر است و وقتی معجزه خود را به فرعون نشان داد سحر خوانده و ساحران را جمع کرد تا با هم مسابقه دهند تا مشخص شود که غلبه با چه کسی است.
وی اضافه کرد: خدای متعال می‌فرماید که ساحران گفتند ای موسی(ع) تو اول سحرت را نشان میدهی یا ما؟ حضرت فرمودند که شما اول سحر خود را نشان دهید، وقتی ریسمانها را بر زمین انداختند نگاه مردم را تسخیر کرده و ریسمانها را در نظر آنان به حرکت در آوردند.
این مسئول ادامه داد: حضرت موسی(ع) می ترسید که اگر عصای خود را بر زمین بیندازد به مانند ریسمانهای ساحران تصور شود، ولی خدای متعال فرمودند که عصایت را بینداز و نگران نباش که غلبه با تو است.
قریشی فرق معجزه و سحر را در طبیعی یا تظاهری بودن آنان دانست و گفت: وقتی موسی(ع) عصا را بر زمین میاندازد واقعا به ماری بزرگ تبدیل می‌شود، ولی ساحر در چشم مردم تصرف کرده و اشیا را به حرکت در میآورد در حالی که شی در جای خود ثابت است.
وی دغدغه حضرت موسی(ع) در مواجه با ساحران را ترس از گمراهی مردم عنوان و تصریح کرد: حضرت علی(ع) نیز در جنگ جمل ترس از این که ایشان یا حسنین(ع) شهید شوند نداشتند بلکه ترس از این داشتند که بر حق پرده کشیده شود و انسان‌های جاهل غلبه کنند.
استاد حوزه و دانشگاه گفت: حارث یکی از یاران امام علی(ع) در جنگ جمل به شک افتاد که شاید طرف مقابل حق است، به نزد حضرت علی(ع) آمد و گفت که آیا من باید اصحاب جمل را در گمراهی ببینم؟ حضرت فرمودند که تو به پایین دستی نگاه میکنی نه بالا دستی و این سبب حیرانی تو شده، تو حق را نمی‌شناسی تا بدانی چه کسی با حق همراه است و باطل را نمی‌شناسی تا بدانی که چه کسی بر باطل است.
وی ادامه داد: حارث گفت که اگر این افراد حق نیستند پس من تو را هم حق نمیدانم و به مانند سعد بن ابیوقاص و عبدالله بن عمر به کنار می‌کشم، حضرت علی(ع) فرمودند که در کنار ایستادن درست نیست که سعید و عبدالله به حق کمک نکرده و باطل را هم خوار نکردند، لذا وظیفه مومن یاری حق و تلاش برای از بین بردن باطل است.
امام جمعه ارومیه بر اساس کلام امیر مومنان علی(ع) تنها راه تشخیص حقانیت مسیر انسان‌ها را شناخت دقیق از حق و حقیقت عنوان و اضافه کرد: حضرت علی(ع) به حارث فرمودند که دین الهی با پیروان خود شناخته نمی‌شود بلکه با آیات و سخن الهی شناخته می‌شود، پس باید حق را شناخت تا بر اساس آن به معرفت پیروان راستین حق رسید.
عدم شناخت حق موجب عدم تشخیص پیروان آن است
وی عدم شناخت حق که سبب عدم شناخت پیروان راستین آن می‌شود را عامل عقب‌کشی برخی از افراد مومن در صحنههای حساس دانست و افزود: برخی از افراد اینگونه‌اند که در صحنههای حساس مانند انتخابات از تلاش برای شناخت افراد اصلح عقب‌نشینی کرده و رای سفید میدهند.
قریشی گفت: انسان باید بنگرد که خدای متعال حق را چگونه معرفی فرموده است تا بر اساس آن طرفداران حق را تشخیص دهد، لذا باید حق را شناخت و عملکرد مردم را بر اساس آن اندازه گرفت.
وی با اشاره به دغدغههای حضرت علی(ع) در جنگ جمل، ادامه داد: امام علی(ع) میترسیدند که مردم در تشخیص حق دچار شک شده، حکومت گمراهان ادامه داشته و مردم به ضلالت مبتلا شوند.
نماینده ولیفقیه در آذربایجان غربی اظهار داشت: حضرت علی(ع) در جنگ جمل فرمودند که ما دو گروه ایستادهایم در بین مسیر حق و باطل، یعنی یا حق شما هستید و ما باطل یا شما باطل هستید و حق با ما است.
وی به لزوم استفاده از زبان نرم و شیوهای تاثیرگذار در بحث و جدل تاکید کرد و افزود: در بحث و استدلال باید بدون تحکم و نرم سخن گفت، خدای متعال می‌فرماید که ای پیامبر(ص) به بت‌پرستان بگو که چه کسی به شما از آسمان و زمین روزی میدهد؟ بگو خدای متعال، پس از آنان سوال کن که آیا من در مسیر حقم و شما باطل یا شما در باطل هستید و من در مسیر حق؟
قریشی خاطرنشان کرد: اگر در بحث و مناظره کسی حق را در ابتدای بحث به خود دهد سبب جبههگیری طرف مقابل می‌شود، لذا حضرت امیر(ع) در جنگ جمل سوال می‌کنند که پیامبر اکرم(ص) در مورد چه کسی فرموده است که علی با حق است و حق با علی است.
امام جمعه ارومیه در پایان گفت: حضرت علی(ع) فرمودند که هر کس از وجود آب آگاه باشد تشنه نمیماند، اما کسی که با وجود آب در مشک خود از آن اطلاعی ندارد در بیابان‌های سوزان یا صحراهای خشک تشنه میماند، لذا حضرت علی(ع) به مانند چشمه گوارای هدایت بودند که غافلان خود را از چشیدن آب هدایت محروم کرده و در گمراهی زیستند.