مسئله فرهنگ تا حدی مهم است که در سالهای اخیر رهبر معظم انقلاب به صورت مکرر در سخنرانی ها و دیدارهایشان بر آن تأکید کرده و همواره آن را مهم تر از هر مسئله دانسته اند و بر ضرورت توجه و ساماندهی امور فرهنگ در کشور یادآور شده اند حتی در سالهای گذشته نامگذاری سالها به نام فرهنگ نشانگر این موضوع است.
رهبر معظم انقلاب در آخرین بار که نمایندگان دوره دهم مجلس شورای اسلامی به دیدار ایشان رفته بودند، فرمودند: "مسئله اقتصاد، اولویت فوری و کنونی کشور است اما فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نیز مهمتر است.
در موضوع فرهنگ نوعی ولنگاری و بی اهتمامی در دستگاههای فرهنگی به چشم می خورد، زیرا در تولید کالای فرهنگی مفید و جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضرّ، کوتاهی هایی انجام می شود.
در برخی مواقع تأکیدهایی که بر پرهیز از استفاده کالاهای مضرّ غیرفرهنگی همچون برخی مواد غذایی می شود، بیشتر از هشدار درباره کالاهای فرهنگی مضرّ است، در حالی که تأثیرات سوء این کالاها بر مردم خطرناک تر و گسترده تر است.
برخی مواقع در مقابل تولید یا ورود کالاهای فرهنگی مضر، موضع‌گیری و اقدامی نمی شود، زیرا این ترس وجود دارد که متهم به جلوگیری از جریان آزاد اطلاعات شوند".
این سخنان در نوع خود هشدار جدی به مسئولان و متولیان فرهنگی می تواند باشد که دغدغه فرهنگی داشته و باید در راستای ارزشها و آرمانهای انقلاب گام بردارند اما تذکر آن در بین نمایندگان معنای متفاوتی دارد چون نمایندگان و مجلس شورای اسلامی وظیفه نظارت را نیز دارا هستند و می توانند از مسئولان امر مطالبه گری کنند و آنها را وادار به کار و تلاش بیشتر کنند.
اما علیرغم این همه هشدار و تذکر حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز دغدغه فرهنگی ندارند و در تعیین کمیسیون های فرهنگی این مسئله به خوبی و به صورت کاملاً واضح مشاهده شد که اکثر قریب به اتفاق آنها از عضویت در کمیسیون فرهنگی فراری بودند و دیگر کمیسیون ها را ترجیح دادند به طوری که ظرفیت این کمیسیون خالی ماند!
حال چرا و به کدامین دلیل نمایندگان مردم در مجلس اینگونه از عضویت در کمیسیون فرهنگی فراری اند خود داستان مفصل دیگری دارد اما مردم انتظار داشتند که پس از تذکرات رهبر معظم انقلاب نمایندگان حداقل دغدغه بیشتری داشته و به این کمیسیون نگاه ویژه ای داشته باشند، چون وظیفه نظارت و پیگیری امورات کلان فرهنگی کشور را می توان از طریق این کمیسیون پیگیری کرد.
در این راستا به بررسی تعداد در خواست دهندگان عضویت در کمیسیون فرهنگی در پنج دوره مجلس می پردازیم که خود نشانگر وضعیت این کمیسیون مظلوم در مجلس شورای اسلامی است.
در مجلس ششم تعداد نمایندگان که خواهان عضویت بودند 22 نفر بود که در مجالس هفتم، هشتم ، نهم و دهم به ترتیب به تعداد 19، 16، 9 و 4 کاهش یافته است.
با شرایط فوق شاهد آنیم که نوعی بی تفاوتی و ولنگاری فرهنگی را در بین نمایندگان را نیز شاهد هستیم که خود در به وجود آمدن شرایط حاضر نمی تواند بی تأثیر باشد از این رو در مسئله مطالبه گری درباره فرهنگ و دلایل ولنگاری فرهنگی، از نمایندگان مجلس نیز مطالبه گری کرد و از آنان پاسخ خواست که در بحث نظارت تخصصی بر نهادها، ادارات و سازمانهای فرهنگی چه اقدامی انجام داده اند و در مجلس دهم چه برنامه هایی دارند؟
این مورد در آذربایجان غربی که مشکلات عدیده فرهنگی به واسطه شرایط خاص خود را داراست بیش از دیگر استانها نمود دارد و امیدواریم نمایندگان جدید استان در مجلس دغدغه ای فرهنگی نیز داشته باشند و بی قید نسبت به این مقوله نباشند.