جایی برای پیرمردها نیست!
در اشعار و متون ادبای ایرانی همیشه دوران جوانی و شور و نشاط و توانایی آن دوران مورد تمجید و توصیف بوده است و همه بر به کار گرفتن این نیرو و بهره برداری از آن تا قبل از دوران پیری اشاره می کنند.
به گزارش خبرگزاری بسیج، جوان های خام و بی تجربه، آزمون و خطا
در پست های مدیریتی و ... تیترهایی از این قبیل؛ همیشه انتصاب جوان ها را
در پست های مدیریتی زیر سئوال برده اند و آن سازمان، فرد یا افراد را مورد
هجمه قرار دادند که چرا جوانی را در پست مسئولیتی کلان به کار گرفته اند در
صورتی که می توانستند از خرد افراد دنیا دیده تر استفاده نمایند.
انتقاد
از انتصاب مجید آخوندی به معاونت سیاسی سازمان صدا وسیما که پیش از آن هم
عهده دار مسئولیت معاونت سیاسی سازمان صدا وسیما بوده است؛ سیبل منتقدان
همیشگی این سازمان شده است و همه بیش از هر نقد دیگری به جوان بودن ایشان
معترض هستند. هر چند که اگر فردی با تجربه کاری بالا هم به این سمت گماشته
می شد باز هم مورد انتقاد واقع می شد.
متاسفانه
این نوع از انتقادها سبب شده تا در نگاه مردم نیز به هنگام شنیدن خبر
منصوب شدن یک جوان برای یک پست مدیریتی بدون مطالعه رزومه کاری آن فرد و
بدون آگاهی از میزان فهم و اشراف او نسبت به آن مجموعه و پگونگی مدیریت او و
به طور خلاصه بدون شناخت از میزان صلاحیت او برای تصدی آن مسئولیت، به آن
شخص تهمت هایی زده شود و یا تخریب شخصیتی شود.
این
انتقادها بهانه خوبی است تا در مورد جوان گرایی در انتصاب مدیران صحبت
کنیم، درست است که از لوازم مدیریت و تصمیم گیری های کلان، خرد و مصلحت
اندیشی است اما همانطور که تجربه ی سال های پس از انقلاب نشان داده است، هر
جا و در هر پست مسئولیتی ای که جوان ها در اختیار داشته اند، کیفیت و کمیت
انجام کارها دوچندان بوده است. یکی از نمونه های بارز مدیریت جوان ها
دوران درخشان دفاع مقدس است که جوان هایی با سن 20 تا 30 سال عهده دار خطیر
ترین مسئولیت ها بوده اند، من جمله فرماندهی لشکر هایی که در خطوط مقدم
جبهه در حال جنگیدن بوده اند.
تجربه
دفاع مقدس و سال های پس از آن به ما این نوید را می دهد که در هر قسمتی از
این نظام که خواستار پیشرفت دو چندان و بهینه سازی ساختار هستیم می توانیم
به جوان های نخبه، ایده پرداز و دارای بینش صحیح اعتماد کنیم.
در
اشعار و متون ادبای ایرانی همیشه دوران جوانی و شور و نشاط و توانایی آن
دوران مورد تمجید و توصیف بوده است و همه بر به کار گرفتن این نیرو و بهره
برداری از آن تا قبل از دوران پیری اشاره می کنند. و در عوض جوان ها را در
انجام کارها به استفاده از مشورت و خرد و مصلحت اندیشی پیرتر ها توصیه کرده
اند.
به
نظر می رسد منتقدانی همیشگی در جایگاه اپوزیسیون خود نشسته اند و منتظر
عملکردی از سوی سازمان هستند تا بدون اشاره به مفید یا غیر مفید بودن آن
مهم و یا بدون در نظر گرفتن مصلحت ها نظر بدهند و همه چیز را به ورطه ی نقد
بکشانند.
پیامبر
اکرم (صلی الله علیه و آله) در واپسین روزهای عمر خود دست به اقدام مهمی
زدند و اُسامه بن زید که در آغاز سنین جوانی بود، به فرماندهی لشکری برای
حرکت به سوی شام و مقابله با رومیان منصوب کرد که برخی از بزرگان صحابه
همچون ابوبکر و عمر بن خطاب تحت فرمان وی بودند. پدر اسامه، زید بن حارثه،
آزاد شده ی رسول خدا (ص) و از نخستین مسلمانان بود و به همین سبب زید و
فرزندش اسامه را از موالی پیامبر(ص) می‌خوانده اند. یکی از دلایلی که در
تحلیل چرایی این انتصاب ذکر شده آنست که رسول اکرم (ص) می خواست به مردم
بفهماند، مقام و موقعیت های اجتماعی، جز لیاقت و کاردانی چیز دیگری نمی
خواهد و هیچ گاه در گرو سن و سال نیست.
هر
چند که آن زمان هم مردم و خواص حکومت از تبعیت از اسامه سر باز زدند اما
نکته ای که قابل تامل است آنست که پیامبر جوانی بیست ساله را عهده دار لشکر
اسلام می کنند و بزرگان صحابه را در ذیل مدیریت او قرار می دهند تا از
مشورت های آن ها بهره ببرد. این نممونه بارزی از اعتماد به جوانان در تاریخ
اسلام است که قطعا در برهه های مختلف و در عرصه های حساس باید سرلوحه
مدیران ارشد کشور باشد.
رهبر
انقلاب هم در کلامی می فرمایند: « هرجا جوان هاى ما خواستند و همت
گماشتند، به هدف رسيدند و رسيديم». علاوه بر این که در این فرموده رهبری؛
بودن جوان ها در صحنه، سبب رسیدن به اهداف بوده است و این بدان معنی است که
جوان در صحنه و عهده دار مسئولیت باشد و از خرد مدیران با سابقه تر بهره
ببرد، بیان گر آن است که این جوان ها هستند که می باید اراده کنند تا موتور
جامعه به حرکت در بیاید و در گرفتن پست های مدیریتی این مسئولین هستند که
باید به خواست جوان ها اعتماد کنند و آن ها را در پست های مدیریتی بگمارند.
نکته
دیگری که در کلام رهبری نهفته است آنست که زمانی فرد می تواند خود و جامعه
را به سمت اهداف نیل دهد که خودش در نوک پیکان حرکتی جامعه باشد و این به
مفهوم تفویض پست های خطیر در مدیریت کشور و نظام است. تجربه ای که حتی در
کلام شخص اول این نظام به عنوان تجربه ای بسیار موفق از آن یاد می شود.
مدیرانی
که سال ها در پست های مختلف خدمت کرده اند، امروزه بیشتر مصلحت اندیش شده
اند و سعی بر آن دارند تا سیستم را بر همان منوالی که در حرکت است نگاه
داشته و تا می توانند جلوی تغییر جدیدی که باعث به هم خوردن نظم فعلی است،
را بگیرند. در حالی که هر سیستمی برای پیشبرد اهداف خود نیاز به تکاپو و
نوآوری دارد. در واقع باید افراد مسن تر و در واقع پیشکسوت های مدیریتی در
حلقه های مشورتی مدیران بخش های مختلف به کارگیری شوند تا جوانی که آماده
تغییر دادن و ایجاد تکاپو در سیستم است از پشتوانه ی مدیریتی و تجارب
مدیران گذشته همان قسمت بهره مند شود تا تصمیماتی که اتخاذ می کند جامع و
مانع باشد.
اگر
بخواهیم به منش منتقدان عمل کنیم باید انتصاب آقای فروغی به عنوان مسئول
بسیج صدا و سیما، انتصاب شهردارهای جوان توسط دکتر قالیباف، انتصاب وزرای
جوان در دولت نهم و انتصاب رییس ستاد کل نیروهای مسلح توسط رهبر انقلاب را
هم به باد نقد بگیریم و هیچ یک از عملکردها موفق این مدیران را نیز در نظر
نگیریم.
حسن نوری
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: