به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ یکی از رنج آورترین مصائب حادثه عاشورا، جریان اسارت اهل بیت امام حسین(ع) و نحوه ی ورود کاروان اسرا به شام است.
بعد از واقعه عاشورا خانواده حضرت سیدالشهدا(ع) به اسارت درآمده وعبید الله بن زیاد سر بریده امام حسین (ع) را به زحربن قیس داد و به شام فرستاد و بدنبال آنها زین العابدین(ع) را زیر غل و زنجیر قرار داده و دست به گردن بسته و اهل بیتش را بر شتران برهنه سوار کرده و روانه کرد.
لشگر ابن زیاد کاروان اسرا را هنگام حرکت به سوى شام از شهرها و روستاهای بسیاری عبور دادند. منازل عبوری کاروان اسرا از کوفه تا شام بدین شرح است: قادسیه، شهرتکریت، منزل کحیله، منزل جهنیه، منزل موصل، منزل نصیبین، شهر حلب، شهر سرمدین، منزل حرّان، منزل اندرین، معرة النعمان، شیزر، قلعه کفر طاب، سیبور، منزل حماة، شهر حمص، شهربعلبک، صومعه راهب و شهر عسقلان. پس از این منازل اسرا به شهر شام رسیدند.
در آن مدتی که اسیران در شام اقامت داشتند، رویدادهای گوناگونی برای آنان به وقوع پیوست که از همه مهم‌تر درگذشت دختر خردسال امام حسین(ع) در خرابه شام، مناظره حضرت زینب(س) و دیگر افراد خانواده امام حسین(ع) با یزید و خطبه به یادماندنی امام سجاد(ع) در حضور یزید، درباریان و اهالی دمشق در مسجد اموی بود.
حضرت زینب (س) به عنوان رهبر کاروان اهل بیت(ع) به وظیفه خود که نشر اهداف قیام حسینی و آشکار کردن ماهیت قیام ابا عبدالله الحسین(ع) بود، عمل نموده و با بیان خطبه‌های مهییج و آتشین با مضامین و محتوای ارزشمند، رسالت امام حسین(ع) را به اتمام رسانید وو به راستی همانگونه که بزرگان گفته‌اند اگر زینب(س) نبود واقعه کربلا در کربلا می‌ماند.
اگرچه نام زینب کبری (س) با واقعه عاشورا پیوند خورده است ،ولیکن نباید نقش این بزرگوار را تنها در کربلا خلاصه کرد، رسالت زینب(س) در به ثمر رساندن پیام عاشورا، برآیند یک جریان تربیتی برنامه ریزی شده و شناخت عمیق دینی در سایه سار پرورش امامی همچون علی و مادری چون زهراء(س) است.
خطبه‌های کوبنده و رفتار شجاعانه و همراه با قاطعیّت حضرت زینب(س) و امام سجّاد(ع) در شام، چنان تأثیرگذار بود که بنی‌امیّه را رسوا کرد.
عمر سعد ملعون در روز یازدهم محرم دستور کوچ از کربلا به سوی کوفه را می‌دهد و زنان و حرم امام حسین(ع) را بر شتران بی‌جهاز سوار کرده در هنگام حرکت از کربلا عمر سعد دستور داد که اسرا را از قتلگاه عبور دهند.
تبلیغات گسترده‌ای از سوی عبیدالله بن زیاد علیه امام حسین(ع) و خارجی معرفی کردن آن حضرت، مردم کوفه را از پیروزی در جنگ خوشحال می‌کند و برای دیدن اسراء روانه کوچه و بازار می‌شوند تا به شادی بپردازند.
ولی با خطابه‌هایی که امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) ایراد می‌کنند و خودشان را به کوفیان و مردم معرفی می‌کنند و به حق بودن قیام امام حسین(ع) اذعان می‌کنند، شادی کوفیان را به عزا تبدیل می‌کنند.
در شام نیز اسرای آل محّمد(ص) را در حالی که به ریسمان بسته شده بودند، به مجلس یزید وارد کردند، وقتی بدان حال در پیش روی یزید ایستادند، سر امام را در برابر یزید میگذارند و این صحنه از سوزناکترین صحنه‌ها برای اسرای کربلا به ویژه امام سجاد(ع) و عمه بزرگوار ایشان است.
حضرت زینب(س) خطبه‌ای در مجلس یزید ایراد می‌کنند و شجاعانه به اعمال پلید یزید اشاره می‌کند و یزید را در مجلس خود رسوا و خار می‌کند.
انتهای پیام/