همرزم و فامیل شهید مدافع حرم «مهدی حسینی» می‌گویند: مهدی مهربان، خوش اخلاق و خانواده دوست بود. او برای دوستان خود برادر و برای بستگانش همچون فرزندی بود.
به گزارش سرویس راهیان نور خبرگزاری بسیج، هفته گذشته و در اولین روزهای ماه محرم پیکر مطهر شهید مدافع حرم «مهدی حسینی» به کشور بازگشت و در معراج شهدای تهران مورد استقبال خانواده و دوستانش قرار گرفت. وی که به صورت داوطلبانه و برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) به سوریه رفته بود، از فرماندهان محور حما سوریه بود.
شهید حسینی متولد سال 1359، ساکن محله سبلان تهران و از بسیجیان مسجد هیات «یازهرا(س)» بود که در سن 36 سالگی بر اثر انفجار انتحاری دشمن به شهادت رسید. از این شهید مدافع حرم یک دختر پنج ساله به نام «نغمه» به یادگار مانده است.
** مهدی به تکلیف خود عمل کرد/ برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) هر کجا باشد، می‌رویم
دوست قدیمی و همرزم شهید حسینی در گفت‌وگو با ما در توصیف ویژگی‌های اخلاقی این شهید اظهار داشت: مهدی همه محسنات اخلاقی را در حد اعلی داشت. اینکه می‌گویند حسن خلق نصف ایمان است و اگر کسی می‌خواهد ایمانش کامل باشد باید حسن خلق داشته باشد در ایشان به وضوح دیده می‌شد. همه او را خوش برخورد و خانواده دوست می‌شناختند.
وی افزود: در مدت زمان 17 سالی که با او دوست بودم از همه لحاظ می‌توانم، بگویم او یک رفیق بود. ایشان برای من برادر، همرزم، همکار و دوست بود و این برای من افتخار است. حق برادری را برای همه تمام کرده بود.
شهید مدافع حرمی که حسن خلقش زبانزد مردم بود
همرزم شهید حسینی در ادامه با اشاره به حضور شهید در سوریه گفت: تکلیف ما این است، زمانی که ولی فقیه‌مان فرمان می‌دهد برای دفاع از اهل بیت(ع) هرکجا که باشد، برویم. شهید حسینی بیش از یک سال در سوریه حضور داشت و مسئولیت‌های مختلفی در منطقه حماء این کشور برعهده گرفت.
وی در تشریح فعالیت های شهید بیان داشت: آقا مهدی یک بچه هیاتی، بسیجی و ولایتمدار بود. هیاتش ترک نمی‌شد و در مسجد الجلیل منطقه سبلان فعالیت می‌کرد.
** تا من را داری غصه نداری
عمه شهید حسینی نیز با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی شهید گفت: باایمان، باتقوا، خوش برخورد، مهربان و باگذشت بود. نمی‌توانستیم نکته بدی در وجودش پیدا کنیم.
وی به اراده قوی شهید برای رفتن به سوریه و همراهی خانواده در این راه اشاره کرد و گفت: خانواده حسینی با ایمان هستند، خودش هم از کودکی در بسیج و هیات بود. همیشه می‌گفت: «باید راهم را پیدا کنم و به هدفم برسم. بزرگترین آرزویم شهادت است.»
عمه شهید حسینی تصریح کرد: از آنجا که من فرزندی ندارم او حکم پسرم را داشت، همان کارهایی که یک فرزند برای مادرش می‌کرد را برایم انجام می‌داد، همیشه می‌گفت: «تا من را داری غصه‌ای نداشته باش.»
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: