به گزارش خبرگزاری بسیج استان چهارمحال و بختیاری؛ این روزها پاها همه قلب شده اند و می تپند در جاده هایی گرم و می روند به سوی قلب گرما خورده ای که تنها ماند در صحرایی به نام کربلا.این روز ها تمام بند بند وجود دلدادگان حسینی به شور رسیدن به ایشان هر کدام به شکلی می تپند و حال و هوایی دارند. عده ای با پا به حضور آقا می رسند و عده ای با دل و عده ای با نگاه حسرت و منتظر .
آقا جان راه کربلا باز شده است ،آری باز شده است اما باز هم دیر رسیده ایم و چه دیر باز شد این راه و چه غربتی رقم خورد در تنهایی کربلایتان .
این روزها در جاده عشق غوغایی بر پا شده است. پاهای کوچک و بزرگی بسیاری راه عشق می پیمایند برای رسیدن به سرچشمه عشق و سیراب شدن از آن. آقاجان امسال هم من شده ام جامانده این راه و هنوز هم چشمانم مانده اند چشم انتظار دیدنتان و حضور در این شور حسینی یتان.
این روزها مسیر عاشقی رسیدن به شما آقا پُر شده است از سقا ، از سقاهای آب رسان که نمی گذارند دلدادگان شما لحظه ای تشنه بمانند و لبی بخشکد ، و پایی تاول بزند و یا کودکی از غربت و تنهایی اشک از دیده روان سازد. آقاجان می دانید این روزها مرهم بر پای رهروان جاده عشق می گذارند و گرد از روی عاشقان تان می زدایند. اما واحسرتا که نبود کسی که خار از پای سه ساله یتان بر گیرد و مرهمی بر زخم های اسیران قافله یتان بگذارد. واحسرتا از غربت لبان خشک شش ماهه کوچکتان. واحسرتا به بدن هایی که نه تنها گردی از رویشان زدوده نشد که پاره پاره شوند در زیر سم اسبان.
آقا جان عاشقان تان در جاده عاشقی خیمه علم کرده اند برای علمداریتان . و من باز هم جامانده ام در این مسیر؛ آقا جان نظری هم بیانداز به این جاماندگان و طبق رسم همیشگی تان دستار بر روی بیندازید و چشم بپوشید بر گناهانمان و گذرنامه این سفر عشق را برایمان امضا کنید.
دلنوشته ای از خواهر بسیجی زینب بابامیر