قرارداد با فرانسوی ها، تکرار آزمون تجربه بد یا بدتر؟؟
اولین قرارداد مهم نفت و گاز کشور با توتال و cnpc برای توسعه فاز ١١ پارس جنوبي امضا شد.
*اصرار دولت بر قرارداد با سرسپرده آمریکایی
چگونه دولت به شرکتی که انقدر به آمریکا سر سپرده است اعتماد کرده و اصرار بر فعالیت او در داخل دارد؟ اگر توتال که سابقه نقض یک طرفه قرارداد را دارد بار دیگر قراردادش را ملغی اعلام کند توسعه فاز 11 جنوبی با مشکل مواجه نمی شود؟ چرا مدیران وزارت نفت قرارداد طولانی مدت با این شرکت بد سابقه انعقاد کردند؟
در حالی این اتفاقات برای توسعه بزرگترین میدان نفتی مشترک کشور رخ می دهد که اولا: براساس اظهارات مدیران وزارت نفت قرار بود برای توسعه هر یک از میادین هیدروکربنی کشور با استفاده از مدل قراردادی IPC، ابتدا مناقصه برگزار شود و بعد از آن وزارت نفت وارد مذاکره و امضای قرارداد با شرکت منتخب شود و ثانیا: درباره عملکرد شرکت توتال در توسعه برخی از میادین هیدروکربنی کشور در دو دهه گذشته بخصوص فازهای 2 و 3 پارس جنوبی ابهامات مهمی در سال های اخیر مطرح شده است که در صورت صحت، استفاده مجدد از توانمندی های این شرکت در صنعت نفت ایران را زیر سوال می برد.
سابقه این شرکت نه تنها از لحاظ سیاسی بد بوده بلکه از لحاظ فنی و علمی نیز درخشان نسیت . متن زیر برگرفته شده از خبرگزاری صدا و سیما به تاریخ اردیبهشت ماه سال 95 است.
اواخر اردیبهشت ماه 91، منصور دفتریان، رئیس انجمن مهندسی گاز ایران در مصاحبه با یکی از خبرگزاری ها از اخلال عمدی شرکت توتال فرانسه در شیوه برداشت گاز از لایه‌های میدان مشترک گازی پارس جنوبی خبر داد و اعلام کرد این انجمن در حال آماده‌کردن لایحه شکایت از این شرکت فرانسوی است تا ایران بتواند غرامتی عظیم از این شرکت به دلیل «حقه بازی بزرگ» در تهیه طرح برداشت از میدان گازی پارس جنوبی بگیرد. دفتریان با اشاره به مطالعات این انجمن درباره شیوه برداشت از این میدان گازی، دلیل این شکایت را این گونه توضیح داد: در میدان گازی پارس جنوبی چهار لایه گازی وجود دارد، اما 10 سال است که ایران از بزرگترین لایه گازی این میدان برداشتی نداشته چرا که طرح شرکت توتال برای برداشت کامل نبوده و کسی هم متوجه این موضوع نشده است.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: