این روزها، روزهای پایانی عمر دولت یازدهم است و در آستانه شروع به کار دولت دوازدهم و شکل گیری تیم اجرایی کشور برای چهار سال آینده قرار داریم. اقتضای این ایام برای منتخب ملت، ارزیابی چهار سال گذشته و شناسایی نقاط قوت و ضعف آن و مهم تر از آن ارائه برنامه و انتخاب نفرات مناسب برای اجرای آن در همه حوزه ها و بخش هاست. برنامه هایی از جنس نیاز حقیقی کشور و نفراتی مؤمن، متعهد و متخصصی در مسائل کلان کشور و حوزه های مربوطه در راستای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی و حل مسائل واقعی جامعه
قاعدتا آموزش وپرورش که یکی از مهم ترین عرصه ها و حوزه هاست و جمعیت آن (اعم از کارکنان، معلمان و دانش آموزان) بخش وسیعی از جمعیت مؤثر جامعه را در بر می گیرد و در صحبت ها و سخنرانی ها نیز از آنها به اهمیت یاد می شود و... باید در صدر برنامه ها و اولویت های هر دولتی از جمله دولت دوازدهم قرار داشته باشد و این دولت باید در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی برای اعتلای این نهاد مقدس تربیتی اهتمامی ویژه و خاص بنماید.
امید به آینده یا نگرانی ها از هم اکنون در جهت گیری ها، اولویت ها، برنامه ها، اظهارنظرها و اشخاص پیشنهادی برای پست خطیر وزارت آموزش و پرورش شکل می گیرد .
آموزش و پرورش نه مثل خیلی از نهادها و دستگاه ها، بلکه مهم تر و جدی تر از آنها نیازمندی هایی دارد که می بایست همان ها اولویت دولت آینده قرار گیرد و شخص وزیر، کسی باید باشد که عزم و قدرت پیگیری و اجرای آنها را داشته باشد.
در یک بررسی کلی چند مسئله در صدر مسائل و در حقیقت جزء اولویت اساسی آموزش و پرورش قرار می گیرند که انتظار می رود در آینده و در برنامه های وزارتخانه لحاظ شود
اول آنکه; جامعه، جامعه اسلامی است و تعلیم و تربیت آن باید در طراز اسلام و قرآن و انتظارات مردم مؤمن و متدین باشد. باید تربیت دینی، پرورش فکر و اندیشه اسلامی در آموزش و پرورش موج بزند. باید استقلال خواهی، خودباوری، اعتماد به نفس، خلاقیت و نوآوری و... در مدرسه و کلاس درس شکل بگیرد تا در سال های بعد عمق پیدا کرده و ثمره بدهد و... متاسفانه این نیاز هنوز در حد آرزوست و در عمل تا تحقق آن فاصله زیادی داریم و لذا بایستی اولویت اصلی و اساسی آ.پ در دولت دوازدهم تحقق این مهم و رفع کاستی های مربوط بدان باشد چرا که جامعه اسلامی جز با تعلیم و تربیت اسلامی شکل نمی گیرد و تعلیم و تربیت فعلی نیازمند به نوسازی و تحول برای این منطور است.
دوم; اسلام به انحاء مختلف از معلم و شأن و کرامت او می گوید، امام راحل عظیم الشأن همواره بر ضرورت تکریم معلم نظر داشتند و اکنون مقام معظم رهبری بیشترین تأکیدات را بر کرامت و منزلت معلم دارند و اسناد بالا دستی و سخن مسئولان نیز همه مؤید همین حقیقت است، اما متأسفانه در عمل شاهد عزت، کرامت، شأن و نشاط بالای معلم نیستیم و حتی نمی توانیم نظاره گر تحقیرها و سوء استفاده های سیاسی، حزبی و... از این قشر خدوم و زحمت کش نباشیم. بنابراین اقتضاء می کند در آستانه چهل سالگی انقلاب یک بار برای همیشه شاهد یک حرکت مبنایی و اساسی در این زمینه باشیم و خیز دولت را در جهتی ببینیم که بشود امیدوار بود در یک افقی منطقی و معقول معلم را در شأن و جایگاه واقعی خود قرار می دهد.
سوم;جنس انقلاب و دشمنی های علیه آن و نوع اقدامات دشمنان در همه دوران به ویژه عصر نفوذ، نشان می دهد که آموزش و پرورش یکی از اهداف همیشگی دشمنان خارجی و داخلی بوده و انگیزه و اصرار فراوان دارند تا در این مجموعه عظیم نفوذ کنند و سر نخ امور را به دست گیرند و تعلیم و تربیت جامعه اسلامی را از ریل اسلام و قرآن جدا کرده به سمت تربیت غربی و جامعه سکولار ببرند و...
از آن بدتر همین تجربه 2030 نشان داد که هستند کسانی که خواسته یا ناخواسته با اهداف و برنامه های دشمن همراهی و همکاری می کنند و آرام و بی سروصدا همان خواسته ها را اجرایی و عملیاتی می کنند و بدنه مؤمن و متعهد هنوز از حساسیت، قابلیت و مراقبت لازم برخوردار نشده و در صورت تداوم این خطر یا بروز خطرات مشابه، ممکن است باز هم غفلت کنند و دشمن بتواند توفیقاتی داشته باشد و... از اینرو مصون کردن این دستگاه، حذف افراد وابسته فکری به غرب و پیش بینی سازوکار مناسب برای رصد دائمی و مراقبت از جهت گیری ها و اقدامات و ایجاد قابلیت و جلوگیری از نفوذ دشمن و انحراف در مسیر تعلیم و تربیت باید جزء اولویت های اساسی این مجموعه باشد.
چهارم; مقام معظم رهبری در اردیبهشت ماه فرمودند; دست هایی در کار است تا آموزش و پرورش را از چشم ها بیندازد و... این خطر یعنی ناکارآمد سازی تعلیم و تربیت اسلامی و عزم و اراده برای از چشم انداختن آموزشی و پرورشی هم در نزد مردم ( خانوادها،دانش آموزان و...) و هم در نزد متولیان و اولیاء مدرسه. لذا خطر، خطری جدی است و باید برای آن علاج صورت گیرد و بر عکس خواست دشمن، آموزش و پرورش در چشم مردم عزت و کرامت پیدا کند و این نیاز به عزم و برنامه و توان اجرایی و... دارد پس باید جزء اولویت های این دستگاه قرار گیرد.
پنجم; شواهد زیادی وجود دارد و سخنان مسئولان (به ویژه مسئول منابع انسانی وزارتخانه) گواه آن است که هم اکنون و در آینده، آموزش و پرورش با کمبود قابل توجه نیروی انسانی متعهد و کارآمد روبرو خواهد شد و حجم زیادی از کارکنان آن ظرف دو سه سال آینده بازنشسته خواهند شد. لذا جا دارد جذب نیروهای مستعد، مؤمن، متخصص و تربیت آنها به عنوان معلم در دانشگاه فرهنگیان جزء برنامه های اولویت دار وزارتخانه قرارگیرد و از همین امسال برای رفع کمبودها و تأمین نیاز آتی چاره اندیش و برنامه ریزی شود.
ششم; اختلاس صندوق ذخیره و بانک سرمایه زخم سنگینی بر جسم رنجور فرهنگیان کشور بود و تا مدت ها تلخی این دست برد بر کام یکایک فرهنگیان باقی خواهد ماند. انتظار معقول و منطقی این است که با عوامل این اختلاس برخورد جدی صورت گیرد و حقوق از دست رفته معلمان و فرهنگیان باز ستانده شود و پس از آن نیز شاهد چنین دست درازی هایی در آموزش و پرورش و کل جامعه نباشیم، از اینرو این نیز ایجاب می کند خشکاندن ریشه های این مسئله در بحث های خدماتی و مالی این دستگاه ها در برنامه های دولت و شخصی وزیر پر رنگ باشد و برنامه ای برای حذف این قبیل مسائل دیده شود.
به غیر از اینها موارد زیادی وجود دارد که باید در آینده و حتی در چهار سال آتی پی گرفته شود اما حسب تأکیدات مقام معظم رهبری و واقعیت های آ.پ به نظر می رسد اگر همین ها اولویت این دستگاه قرار گیرد و در عمل برای تحقق آنها اقدام صورت گیرد و پایان چهار سال گزارش واقعی ارائه گردد، امید است شاهد تغییر و تحولی اساسی در این حوزه باشیم انشاءالله. به همین خاطر انتظار می رود;
- دولت محترم، آموزش و پرورش را جزء اولویت های حقیقی خود قرار دهد و علاوه بر برنامه برای وزارتخانه، شخصی را به عنوان وزیر پیشنهاد کند که بتواند از عهده این انتظارات برآید.
- نامزد محترم وزارتخانه نیز خود را در همین جهت مسئول ببیند و برای تحقق آنها پا به عرصه بگذارد و عزم و برنامه نیز داشته باشد.
- مجلس شورای اسلامی و نمایندگان محترم ملت نیز متعهدانه و مسئولانه به این وزارتخانه نگاه کنند و وزیر پیشنهادی و برنامه های او را با نیازهای حقیقی آ.پ تطبیق دهند و ملاک رأی اعتماد خود را غیر از آن قرار ندهند.
- نهادهای بالادستی خصوصا شورای عالی انقلاب فرهنگی و اعضای محترم آن نیز در این روزها بی تفاوت نباشند و ضمن مراقبت اوضاع، مطالبات حقیقی جامعه را در برنامه های دولت و وزیر پیگیری نمایند انشاءالله.