پس از اینکه مأمون خلیفه وقت، امام رضا(ع) را از مدینه به مرو خواند، خواهر برای دیدار برادرش در طوس، همراه عده‌ای از علویان رهسپار ایران شد.
در شهر ساوه، بیماری بر جسم پاک این بانوی طاهر سایه افکند و هر لحظه او را به رسیدن به معبود حقیقی نزدیک‌تر می‌کرد.
در آن هنگام از همراهان خود خواست تا او را به شهر قم ببرند، شهری که از پدر بزرگوارش در خصوص فضائل آن شنیده بود.
دختر امام موسی‌کاظم(ع)، 17 روز مهمان مردم قم شد و نور حضورش را بر شهر چیره کرد.
گرچه بانوان قم برای پرستاری از این بانو از کمکی دریغ نکردند، اما عمر 28 ساله‌اش به پایان رسید و ماحصل این سفر، بارگاهی شد برای توسل عاشقان.
بانویی که در بستر بیماری نیز وصال یار حقیقی را از یاد نبرد و عبادت و ذکر را مرهمی بر دردهایش قرار داده‌بود.
بانویی که زیارت بارگاهش اجری عظیم دارد و مورد سفارش امامان است، بانویی که بنا به فرمایش امام صادق(ع)، شفاعتش یکی از درهای ورود به بهشت معرفی شده‌است.
بانویی که کریمه اهل بیت می‌خوانندش و همانند مادرش فاطمه(س)، شفیع روز محشر خواهد بود.
فاطمه معصومه(س) علاوه بر تمام فضائل اخلاقی، در زمان خود در علم و عرفان نظیر نداشت و رهگشای مشکلات مردم بود.
بانویی که روز میلادش به نام تمام دختران سرزمین‌مان نام گرفته است، روزی که به نام این بانو مزین شد تا تمام دختران ایران‌زمین حضور نورانی‌اش را در کشور درک کنند و در مسیر نورانی آن بانو گام بردارند.
مسیری که انتهایش جز حجم عظیم خوبی‌ها و زیبایی‌ها نیست و مملو از عطر نگاه پُر از مهر خداست.
سیر زندگی این بانو، می‌تواند سرمشق باشد و رنگی تازه به زندگانی بانوان سرزمین‌مان دهد.
حضور خواهر علی‌بن‌موسی‌رضا(ع) در سرزمین ایران، بی‌تردید برکتی آشکار است برای نفس‌کشیدن در کشوری که با دو دُردانه امام هفتم شیعیان مزین شده‌است.
روز سوم مرداد روز تمام دختران ایران‌زمین است، روزی که خدا هم به یُمن میلاد کریمه اهل بیتش، نظر می‌کند بر بانوان این سرزمین و شکوفه باران‌شان می‌کند.