توانمندسازی کشاورزان از طریق ارائه آموزش‌های علمی و مهارتی می‌تواند در بهبود جذب نیروی کار در بخش کشاورزی و همچنین توسعه اشتغال پایدار موثر باشد.
نگاه اجمالی به فارغ‌التحصیلان کشاورزی و توانمندی عملی آن‌ها در ایجاد تحول در این بخش و همچنین وضعیت پشتیبانی از بخش کشاورزی نشانگر این واقعیت است که آموزش عالی و سیاست‌های کلی بخش کشاورزی برای رسیدن به این مهم از کارایی مناسبی برخوردار نبوده است.
متأسفانه سهم بخش کشاورزی در ایجاد اشتغال در حال کاهش بوده و این موضوع بر بهره‌وری نیروی کار موجود اثرگذار است، به شکلی که بیکاری گسترده در دهه اخیر، توان بخش کشاورزی را در ایجاد اشتغال با تردید مواجه کرده است.
با بررسی‌های مختلف می‌توان به این نتیجه رسید که ایجاد اشتغال پایدار نسبت به افزایش عملکرد در واحد سطح از اهمیت فراوانی برخوردار است بنابراین در شرایط کنونی کشاورزی ایران، توجه به این موضوع برای بهبود وضعیت اشتغال در کشاورزی می‌تواند راهگشا باشد.
یافته‌ها نشان می‌دهد رفع معضلات حوزه اشتغال بخش کشاورزی نیازمند تغییر ترکیب شاغلان، تخصص‌گرایی، توجه به فناوری اطلاعات و ارتباطات، افزایش حضور دانش آموختگان کارآزموده دانشگاهی در مناطق روستایی، سرمایه‌گذاری‌های مکمل دولت در بخش کشاورزی، سازماندهی و قانونمند نمودن وضعیت فارغ التحصیلان در این بخش، قطع یَد دلالان و نیز ایجاد شرکت‌های پشتیبان به منظور خرید محصولات کشاورزی و استانداردسازی محصولات بر پایه صادرات و افزایش تولید محصولات ارگانیک است.
همچنین توانمندسازی کشاورزان از طریق ارائه آموزش‌های علمی و مهارتی می‌تواند در بهبود جذب نیروی کار در بخش کشاورزی و همچنین توسعه اشتغال پایدار موثر باشد.
لازم بذکر است گسترش تعاونی‌های کشاورزی که نقش مهمی در بهبود نظام بهره‌برداری، افزایش تولید و ایجاد درآمد، ایجاد اشتغال، تأمین نیازهای اساسی و توزیع عادلانه امکانات داشته و همچنین اعطای تسهیلات کم‌بهره و نظارت بر آن‌ها در تغییر شرایط حاضر اثرگذار است.
در پایان باید اشاره کرد توجه به اصل آموزش، اشتغال مولد و معیشت مطلوب که در سایه مفهوم اقتصاد مقاومتی قابل دستیابی است تنها راه خروج از رکود پدید آمده از ناکارآمدی و بی‌موالاتی در فضای عمومی کشاورزی کشور است.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: