این اثر سینمایی، فاجعه تاریخی قحطی و نسل کشی 9 میلیون ایرانی در اثر خیانت و جنایتهای دولت انگلستان در جریان جنگ جهانی اول و در سالهای واپسین سده گذشته شمسی (1917-1920) را به تصویر میکشد.
عمده منبع داستان فیلم، خاطرات حاجیه خانم بُنَک دار، از بازماندگان حادثه آن دوران و دخترمرحوم میرزا محمدجواد بنک دار از نزدیکان میرزا کوچک خان جنگلی -نقش اول داستان فیلم- است.
یکی از کارشناسان سیاسی سپاه انصارالحسین(ع) در این برنامه با اشاره به دلایل حذف این فاجعه بزرگ از تاریخ ایران گفت: در آن زمان، تاریخ نویسی و ثبت وقایع در دست منوّرالفکرها و سرسپردگان استعمار انگلستان بود و به کسی اجازه انعکاس و مخابره دست‌های پشت پرده این خیانت بزرگ داده نشد.
مجتبی پاشایی اظهار داشت: در دوران طاغوت نیز این ماجرا به شدت مسکوت شد و متأسفانه در دوران جمهوری اسلامی نیز هیچ اثری از این حادثه و کشتار بزرگ در ایران در کتابهای آموزشی و منابع علمی دیده نمی‌شود.
وی افزود: این فیلم سینمایی مستند، تنها اثری است که این واقعه تاریخی را زنده کرد و پس از آن برخی نویسندگان و گویندگان به جستجو و تحقیق پیرامون آن واقعه مهم تاریخ ایران پرداختند و در حال حاضر تنها کتابی که در این زمینه به تحریر درآمده کتاب «قحطی بزرگ» نوشته «محمد قلی مجد» است.
انتهای پیام/