به گزارش خبرگزاری بسیج از اصفهان، -سهیلا ملک‌محمدی شاهوردی/ سال هاست مدارس ما تبدیل به میدان رزمی برای عرض اندام کمپانی ها و انتشاراتی شده که انواع و اقسام کتب کمک آموزشی را تولید می‌کند؛ از سن پنج سال گرفته تا هجده سال، آموزش برای همه! در این نگاه آموزشی٬ مدرسه و کلاس درس اهرم فشاری شده برای دانش آموز تا بیشتر بخواند و هی بخواند و آموزگار هم همان اطلاعات تکراری را هر سال بدون کم و کاست از نسلی به نسل دیگر منتقل کند.
آموزشی که در آن همه چیز به طور پیش فرض صحیح است و هیچ نیازی به آزمون و خطا و تفکر نیست. دانش آموزان‌مان را به سمت محفوظات -که معمولی ترین کاربرد ذهن است- هل داده و تمام همّ و غمّ مدارس ما رشد و افول نمودارهای رقابتی شده است. حالا این وسط رشد علمی-تحلیلی دانش آموز چقدر است، هیچ اهمیتی ندارد.
آیا در این سیستم مربی یا آموزگار نیاز به مطالعه، کار و به روز شدن در خود احساس خواهد کرد؛ وقتی فقط قرار است مشتی فرمول و قاعده و روش درست تست زنی را آموزش دهد؟
در این نوع نگاه آموزشی که تحلیل و باز شدن مسأله و راستی آزمایی آموخته ها و شنیده ها جایی ندارد، نباید شاهد رشد شایعات و دست به دست شدن اطلاعات غلط و دروغ در جامعه باشیم؟
آنقدر که این دروغ ها و شایعات به راحتی از طرف جامعه تحصیلکرده هم پذیرفته می شود، بدون آنکه حاضر باشند ذره ای زحمت مطالعه و پیگیری منابع این مطالب را به خود بدهند.
قطعاً بهتر آن است که کلاس های آموزشی را از چارچوب های آجری بیرون کشیده و به طبیعت و آزمایشگاه ها و کتابخانه ها کشاند؛ به میدان‌های تجربه.
کم نیستند مدارسی که آزمایشگاه ها و کتابخانه های آنها فقط گرد گذر زمان به چهره گرفته است، نیازی به آنها احساس نمی شود و کم کم در حال حذف شدن از گردونه رقابت با کتاب‌های تست و کار و آموزشی است.
نگذاریم در این زورآزمایی، اندیشه زمین بخورد. اکنون که در آستانه شروع یک سال تحصیلی جدید هستیم و این شروع، مقارن با ماه محرم شده، ماهی که بهترین بنده خدا قربانی ارزش والای فهمیدن و دانستن شد، امیدواریم به همت آموزگاران این سرزمین، یک سال تحلیلی جدید را پیش رو داشته باشیم.