به گزارش خبرنگار استان تهران خبرگزاری بسیج؛ دکتر جبار رحمانی در دومین نشست از سلسله نشست‌های واکاوی مولفه‌های نذر فرهنگی با محور "نذر فرهنگی، جامعه و تاریخ" که با حضور اساتید دانشگاه و صاحبنظران و استقبال شایان توجه مخاطبان، در تالار مطهری دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد، با اعلام این مطلب افزود: سیستم نذر می تواند به واسطه باز توزیع ثروت، جامعه را به انسجام مجدد برساند.
دکتر جبار رحمانی با اشاره به معنای ایجابی و سلبی نذر که به ترتیب انجام عمل یا ترک کاری در قبال رخدادی است، گفت: همیشه در نذر ها یک شرط و یک پیمان مورد نظر است.
وی افزود: عمدتا نذر از لحاظ اجتماعی نسبت به دیگران و تعهد به انجام کاری در قبال دیگران معنا می شود در حالی که در فرهنگ سنتی ما معطوف به خویشتن نیز معنا شده که موجب ارتقا شخصی می شود.
دکتر رحمانی با بیان اینکه نذر در جامعه امروز ما معطوف به دیگران و مبادله کالایی است ، تصریح کرد: در درون نذر وقت و تخصص یک کنش اخلاقی وجود دارد که کالا را از ارزش صفر مادی به امر معنوی تبدیل می کند.
وی ادامه داد: نذر جامعه را به لحاظ اخلاقی و انسانی به هم پیوند می دهد و نوع دوستی را به حد اعلا می رساند.
دکتر رحمانی اذعان داشت: در نذر وقت و تخصص، جهان کالایی برای لحظه ای تعلیق شده و کالاها ارزش معنوی و اخلاقی پیدا می کند که این بازگشت به سطح اخلاقی، امور جامعه را احیا و تقویت می کند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم با اشاره به اینکه در جامعه ی ما همچنان بخش زیادی درگیر نیازهای اولیه خودشان هستند خاطرنشان کرد: در وضعیت کنونی تا اطلاع ثانوی نذر خوراکی اولویت اول جامعه را خواهد داشت.
دکتر رحمانی با اشاره به اینکه همچنان در جامعه ما نذر به خوراک معطوف می شود، گفت: به دلیل آسیب های موجود، این نوع نذر همچنان برتری خود را دارد و نذر فرهنگی باید در نظر داشته باشد که مقابل نذر خوراکی قرار نگیرد بلکه در کنار آن باشد.
وی اذعان داشت: نذر فرهنگی صرفا نذر کالاهای فرهنگی نیست بلکه نذر تخصص است که از قبل وجود داشته ولی فراموش شده در حالی که امروز جامعه به آن نیاز دارد.
دکتر رحمانی افزود: این نوع نذورات، صدقات، خیرات و فراوانی تشکل هایی که به این سمت می روند نشان می دهد مردم حس خوبی نسبت به وضعیت فعلی جامعه ندارند و گرفتاری همنوعان خود را لمس می کنند.
به گفته این صاحب نظر، میزان بالای تمایل جامعه به سیستم های نذر و خیریه ناشی از اضطرابی است که در درون جامعه ما وجود دارد. یک نا امنی و ناآرامی را حس می کنیم که این نوع فعالیت ها می تواند آرامش را برای جامعه ایجاد کند.
وی با بیان اینکه نذر وقت و تخصص به ما کمک می کند تا از سیطره ی نگاه اقتصادی و ابزاری صرف به جامعه فاصله بگیریم، گفت: در کنار توجه به اهمیت نذر اقتصادی باید به جامعه یادآور شویم که نوع دیگری از نذرها هم در گذشته وجود داشته و باید احیا شود.
وی افزود: در نذر فرهنگی باید به انسان ها یاد بدهیم که نذر خویشتن کنند و فقط برای دیگران نذر نکند بلکه با نذوراتی مثل نذر کتاب خوانی ، نذر برای ارتقای خویشتن را احیا کنند.
دکتر رحمانی تصریح کرد: در حالی که جامعه اعتمادی به نهادهای عمومی ندارد و خودش به دنبال سامان دهی و رفع دغدغه های دیگران است، گسترش فعالیت خیرخواهانه مثل نذر فرهنگی هرچه بیشتر شود کیفیت اخلاقی و معنوی جامعه بیشتر می شود.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد، شاهد گسترش انواع نذر در جامعه هم برای خویش و هم برای دیگران باشیم.