به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان، مسئول دفتر مطالعات و ادبیات فرهنگ پایداری امور استان های حوزه هنری گفت: ابزار و روش برای رسیدن به خاطرات شفاهی مصاحبه است و یک مصاحبه به سه بخش اقدامات و فعالیت‌های پیش مصاحبه، حین مصاحبه و پس از مصاحبه تقسیم می‌شود.
محمد قاسمی پور ادامه داد: یک مصاحبه خوب باید آغاز خوبی هم داشته باشد و باید فایل مصاحبه را گویاسازی و شناسنامه دار کنیم.
وی افزود: منظور از گویاسازی این است که در آغاز مصاحبه باید بیان کنیم که مصاحبه با کی، در کجا و چه زمانی انجام می گیرد و پیرامون چه موضوعی صحبت خواهیم کرد.
قاسمی اضافه کرد: پس از آغاز خوب این مصاحبه گر است که باید مصاحبه را مدیریت کند و اینکه چه بپرسد و از کجا شروع کند، بسیار مهم است.
وی تاکید کرد: در مصاحبه نباید سوالات کلی پرسیده شود ولی ایرادی ندارد که برای آغاز و ورود به مصاحبه یک سوال کلی بپرسیم یعنی پسیده شود که مختصری از خود بگویید.
قاسمی اظهار داشت: سوال اول باید هدف دار پرسیده شود و در واقع شروع خوب یک پنجم آنالیز کار است.
وی خاطرنشان کرد: قبل از بیان چگونگی گرفتن یک مصاحبه خوب، باید بدانیم که خاطره چهار رکن دارد؛ زمان(اگر مفهوم نبود از راوی می‌پرسیم)، مکان(باز اگر مفهوم نبود، می‌توان جزییات را پرسید)، موضوع (موضوع را بشناسیم، فرد مصاحبه‌شونده را بشناسیم)، رابطه راوی با موضوع ( این رابطه معلوم باشد و فرد، کلی‌گویی نکند).
مسئول دفتر مطالعات و ادبیات فرهنگ پایداری امور استان های حوزه هنری در ادامه افزود: برای پیشبرد یک مصاحبه خوب، باید راوی خاطره را با تحقیق و مطالعه بشناسیم. در گفت‌وگوهایی که انجام می‌دهیم، این چهار رکن باید مدنظر باشد و سعی کنیم جزییات موضوع را بدانیم.
قاسمی پور گفت: مورد تعیین کننده در اینجا، «ارتباط‌گیری» است! با مهارت ارتباط‌گیری می‌توانیم طرف گفت‌وگو را همراه داشته باشیم و مصاحبه‌شونده را تا آخربا خود همراه می‌کنیم. مهارت ارتباط‌گیری به دو صورت است؛ مهارت ارتباطی بی‌کلام، مهارت ارتباط کلامی.
وی تاکید کرد: گاهی به علت خجالت مصاحبه‌شونده، نمی‌توان به آن گفت‌وگوی واقعی، دست یافت. پس لازم است که مهارت‌های ارتباط‌گیری را بدانیم؛ و بدانیم چگونه خاطرات را از مصاحبه‌شونده بیرون بکشیم، بدون آنکه وی معذب شود.
قاسمی پور افزود: مهارت ارتباط‌گیری بی‌کلام، مثلا اینکه در نشست و برخاست آدم‌ها دقت شود، بدانیم در کجاها به ریش‌سفیدها اهمیت می‌دهند، به بزرگ‌ترها اهمیت می‌دهند، حرکت‌های دست و دهان و اینکه در نزد افراد خاص، چگونه برخورد کنیم؛ اینها جزیی از مهارت‌های ارتباطی بی‌کلام است.
وی تصریح کرد: ما، در گرفتن خاطرات شفاهی، دنبال کلیشه نیستیم؛ به همین خاطر باید جزئیات خاطرات را مرور کنیم و این برمی‌گردد به مهارت ارتباط‌گیری خوب. همچنین یک سری اطلاعات تاریخ معاصر، جغرافیا و روان‌شناسی اجتماعی، علوم اجتماعی(به این معنی که جایگاه‌های مختلف افراد جامعه و گروه‌ها را بدانیم) داشته باشیم، برای ادامه سیر مصاحبه و گفت‌وگو که این هم در دل مهارت‌های ارتباطی است.