بسیج گزارش می‌دهد؛
امروز عاشقان و دوستداران هشتمین امام (ع) در سوگ حضرتش اشک ماتم ریختند.
به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی، این روز‌ها ارض توس میزبان عاشقانی است که برای عرض ارادت به امام مهربانی‌ها با پای پیاده علیرغم تحمل رنج‌ها و سختی‌های راه، خود را به سرزمین خورشید رساندند.
همزمان با سالروز شهادت سلیمان سرزمین توس؛ خیابان‌های منتهی به حرم مطهرامام رضا (ع) مملو از هیئات مذهبی از سراسر کشور است که با در دست داشتن بیرق‌های عزا همراه با سینه زنی و زنجیرزنی به سمت حرم مطهر در حرکت هستند.
در بین راه زائران و عزادارانی هستند که با چند نفر از آنان وارد گفتگو می‌شویم.
پنجره فولاد رضا (ع)، برات کربلا می‌ده
مریم عباس آبادی از نقاب سبزوار که سومین سال است با پای پیاده هشت روز راه را برای رسیدن به هشتمین امام خود پیموده است می‌گوید هرسال در لابلای نیت‌هایم برای خود از امام رضا (ع) درخواستی داشتم که همه ساله حاجتم برآورده می‌شد و امسال برای شفای مریضی نیت کردم. اما برای خودم از امام رضا (ع) کربلا می‌خواهم، چون شنیده‌ام که برات کربلا در دستان امام رضا (ع) است.
هر قدم که به حرم نزدیک‌تر می‌شدم زائران با حال و هوای معنوی خاصی هر یک در حال خود زیر لب زمزمه‌ای داشت، یکی نوای رضا رضا را زمزمه می‌کرد؛ آن یکی ذکر صلوات می‌فرستد، دیگری عرض حاجت داشت و نگاه‌ها تنها به یک سمت بود؛ آن هم گنبد طلایی ضامن آهو.
عشق به امام رضا (ع) رنج و خستگی نمی‌شناسد
در ادامه راه با دو نفر از زائران همراه شدم. طیبه و مهلقا صحراگرد دو خواهری که از روستای سنگر سبزوار با پای پیاده برای پابوسی حضرت رضا (ع) به مشهد آمده بودند. طیبه می‌گوید اولین بار است که پیاده می‌آیم. وقتی از او پرسیدم با خستگی و رنج در راه چه کردی گفت: عشق به امام رضا (ع) رنج و خستگی نمی‌شناسد.
در ادامه مهلقا که حدود ۵۰ سال از سنش می‌گذرد می‌گوید پنج سال است که در این ایام به پابوسی امام رئوف می‌آیم و هر قدمی را که بر می‌دارم اول برای ظهور امام عصر (عج) دعا می‌کنم و با قدم‌های بعدی برای همه شیعیان به خصوص جوانان دعا می‌کنم. او فرزند اهل صالح را بهترین برکت از زندگی امام رضایی می‌داند.
کم کم با نزدیک شدن به ورودی حرم، ازدحام جمعیت بیشتر می‌شد و زمزمه سلام‌های زائران به گوش نزدیک‌تر بود.
در سیل زمزمه‌های عاشقانه زائران هر کسی خواسته‌ای داشت که در این بین یکی از امام رضا (ع) رضای الهی را طلب می‌کرد.
به محض ورود به حرم به نشانه ادب دست بر سینه گذاشته و اذن دخول را خواندم و از حضرت اذن ورود خواستم. زائران هر یک گوشه‌ای از حریم شمس الشموس را انتخاب کرده و برای نجوای دل با معبود در کنار بهترین مخلوق دستان نیاز خود را به امید ضمانت ضامن آهو به درگاه الهی در بهشت هشتم به سمت آسمان بلند کرده و برای تبرک اولین دعای خود را با «اللهم عجل لولیک الفرج» آغاز می‌کنند.
گزارش از: اسماعیلی
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: