در پی زلزله اخیر کرمانشاه و غرب کشور،آسیب ها و خسارات جانی و مالی زیادی در پی داشت.
ارگان ها و نهادهای مختلف در پی این حادثه دست به دست هم داده اند تا بتوانند مشکل زلزله زدگان را برطرف کنند و محلی مناسب برای سکونت آنها فراهم کنند.
مردم همیشه در صحنه عربخانه نهبندان باری دیگر با همدلی خود دست به دست هم داده تا هر کس به وسع خودش کمک هائی برای مردم آسیب دیده ارسال کند و التیامی بر زخم هموطنان کرمانشاهی بزند.
اما در این میان هستند افرادی که توانائی مالی زیادی ندارند اما باز قلبشان برای هموطن و هم نوع خودش می زند.
آری مردم روستا نشین منطقه عربخانه نهبندان، روستاهای سیدال، گرو،چشمه زرد،کله سفید،پنهانی،ماهی زرد،برک و...
با دوستان بسیجی کار جمع آوری کمک را شروع،گمانه زنی ها بسیار و من در تشویش و دل نگرانی!!
مردم روستائی که خود برای نان شب مانده و با بی آبی دست و پنجه نرم می کنند.
واقعیت، بیانگر مفهوم دیگری ست!!
به روستای سیدال که نزدیک می شویم ،گویا مهمانی از قبل تعریف شده بود و همه چیز مهیا!!
زنان بالا ده و پائین ده با دیده هائی پر از اشک، گلیم بافته هائی که با دستان زمخت و پینه بسته گره زده و کوبیده بودند را با مهربانیی نقدیم و اصرار بر اینکه دست بافته هایشان به مردم زلزله زده کرمانشاه برسد تا حس همدردی ما را پذیرا باشند و بدانند مادران سیدالی قلبشان برای مصیبت زده ها می تپد و آرامش را هدیه نمایند.
اشک در چشمان همسفر من جمع و با بغضی آکنده می گفت: خدایا شکرت، چگونه باید سپاس کرد؟
گذشتیم و گذشتیم از کوه ها و دره ها از پستی ها و بلندی ها!!!
کودکان با دستانی سرخ و یخ زده، اندک پول و کالای خود را برای کمک آورده و با لبخندی مهمانمان می کردند.
چه احساس قشنگی!!
در این بین پیرزنی با قدی خمیده و عصا بر دست که خود نیاز به کمک داشت و در خرابه ای جا خوش کرده بود و جوانان جهادگر با همت و تلاش برق منزل او را تامین نموده بودند با نگاهی ترحم آمیز مقدار وجهی را در صندوق انداخت و باری دیگر شرمگینمان ساخت!!
گویا همدلی و همیاری فقیر و غنی، پیر و جوان، کودک و میانسال نمی شناسد؟ همه دست در دست هم داده اند تا باری دیگر کرمانشاه را بسازند.
شاید این کمک به ظاهر ناچیز باشد اما محبت و همدلی مردمان من!! قابل قیاس نیست و در کفه ترازو نمی گنجد!!
باشد که لبخند حیات باری دیگر بر کرمانشاه جاری شود و من و همکارانم در حوزه شهید آهنی دهک سجده شکر به جا آورده و شادمان باشیم که مردمان من نیز حس نوع دوستی در خونشان جاریست.
به یاد داشته باشم چون گذشته هر جا که نیاز باشد!! شمال و جنوب، شرق و غرب، کرمانشاه و خوزستان نمی شناسد.
چرا که لذت کمک به دیگران و کلید رسیدن به خوشبختی را مردم رنج دیده منطقه عربخانه به خوبی حس کرده و این کمک را پایه ای برای مستحکم کردن دوستی و افزایش عزت نفس خویش می دانند.