به گزارش خبرگزاری بسیج از اصفهان، پس از وقوع زمین لرزه کرمانشاه بسیاری از موکب های مردمی که در مراسم پیاده روی اربعین به خدمت رسانی به زائران اباعبدالله(ع) می پرداختند، خود را به شهرها و روستاهای آسیب دیده رساندند، تا در خدمت رسانی به مردم مصیبت دیده استان کرمانشاه نیز مشارکت کنند.
یکی از موکب هایی که پس از پایان خدمت رسانی به زائران پیاده اربعین برای کمک به زلزله زدگان کرمانشاه به این استان شتافت، موکب باب المراد آران و بیدگل بود. این موکب تا چند روز بعد از اربعین به زائران امام حسین(ع) خدمات ارائه کرد و هنگام بازگشت به استان کرمانشاه رفت تا به مردم مناطق زلزله زده کمک کند.
حسن حفیظیان، از اعضای این موکب در این گفتگو ضمن تشریح نحوه امدادرسانی مردم به آسیب دیدگان زمین لرزه کرمانشاه، در مورد کمک نهادهای نظامی و دولتی سخن گفته است.
*****
شما از کی در مناطق زلزله زده حضور داشتید؟
پس از اتمام فعالیت موکب باب المراد در مسیر پیاده روی اربعین، تصمیم بر این شد که اقلام باقیمانده موکب برای کمک به آسیب دیدگان زمین لرزه کرمانشاه ارسال شود. در واقع چون موکب باب المراد تا چند روز قبل از اربعین در کربلا مانده و به خدمت رسانی به زائران مشغول بود، همزمان با وقوع زمین لرزه به ایران باز می گشت.
چه اقلامی برای کمک به مردم کرمانشاه ارسال شد؟
بیشتر اقلامی که از فعالیت موکب باقی مانده بود، از مواد خوراکی و دارو گرفته تا پوشاک و پتو، به کرمانشاه ارسال شد. البته بسیاری از این اقلام برای سال های آینده موکب نیز قابل استفاده بود، ولی با توجه به نیاز مردم کرمانشاه با هماهنگی هایی که با آشنایان ساکن در کرمانشاه داشتیم، آن را به این شهر منتقل و از آن جا برای آسیب دیدگان ارسال کردیم.
کمک ها در کدام مناطق توزیع شد؟
روستاهای سرپل ذهاب! این اقلام طوری بسته بندی شده بود که نیازهای دو سه روز یک خانواده را تامین کند.
شما به عنوان نماینده یک گروه مردمی در مناطق مصیبت دیده حضور داشتید. مشاهدات شما از کمک های مردمی و حضور آنان برای یاری رساندن به مصیبت دیدگان در ساعات اولیه پس از حادثه چه بود؟
در همان لحظات نخست حادثه در تماسی که با آشنایان محلی داشتیم، آنان اوضاع را بسیار وخیم توصیف کردند. آنان وضعیت روستاها را وخیم تر می دانستند، چون معمولا کمک هایی که می رسید، بیشتر در شهرها توزیع می شد و به دست روستاییان نمی رسید. به هر حال در آن شرایط مصیبت بار، مردم بیشتر به فکر تامین احتیاجات خود هستند و بقیه را فراموش می کنند، برای همین کمک ها در شهرها با هجوم مردم روبرو می شد و عملا چیزی برای روستاها باقی نمی ماند. البته زمانی که ما برای توزیع کمک ها به مناطق مصیبت دیده رفتیم، برای این که کمک ها را به روستاها برسانیم از اهالی محلی کرمانشاه کمک می گرفتیم تا برای مردم در مورد نیاز مبرم روستاییان به کمک ها صحبت کنند و بتوانیم از این طریق اقلام مختلف را به دست آنان برسانیم.
در هر صورت مردم تقریبا از همان ساعات اولیه وقوع حادثه، کمک رسانی خود را شروع کردند. معمولا در چنین حوادثی همان لحظات اول، نیاز مصیبت دیدگان به کمک و مساعدت بسیار بیشتر است، در آن لحظات حساس و بحرانی، مردم بودند که با حضور در منطقه به یاری آسیب دیدگان پرداختند. به تدریج پس از این که ابعاد حادثه مشخص شد، نیروهای سپاه و ارتش به منطقه اعزام شدند و پس از آن سایر نیروهای امدادی در آن جا حضور یافتند.
پس از حضور نیروهای نظامی و دولتی، تغییری در نحوه امدادرسانی به وجود آمد؟
بله! بعد از این که این نیروها در منطقه مستقر شدند، کمک های مردمی را خودشان تحویل می گرفتند و به دست آسیب دیدگان می رساندند. چند گروه که از شهرستان به کرمانشاه اعزام شدند، کمک ها را همان جا در مکانی که سپاه تدارک دیده بود تخلیه کردند و برگشتند. این کار نوعی نظم و انسجام در کمک رسانی به وجود آورد. قبل از حضور این نیروها بسیاری از کمک ها از بین می رفت، برای مثال من مقادیر بسیار زیادی نان و مواد خوراکی دیدم که زیر دست و پا رها شده بود.